Gwyn fyd y rhai mae'r Arglwydd Iôr

Gwyn fyd y rhai mae'r Arglwydd Iôr
  Yn Dduw, yn drysor iddynt, -
Gofala byth mewn cariad llawn
  Yn dyner iawn am danynt.

Yn Hollalluog ydyw ef,
  Mawr Lywydd nef a daear;
Nid all un grym fod iddo'n groes, -
  Ni fu, nid oes ei gymmar.

Lle byddo'i wên pob braw a ffŷ,
  A'r cyfan dry'n dawelwch;
Ef, mae'n gywir wir di wad,
  Yw unig Dad dedwyddwch.

Gwyn fyd y rhai, mewn cyflwr cu,
  Mae Duw'n teyrnasu arnynt:
Mawr chwantu'r wyf, y nefol Gun,
  Cael bod yn un o honynt.

Fy myd yn hyfryd yma gaf, -
  Yn angau byddaf ddiogel, -
Caf yn y nefoedd ddedwydd dda
  Dros byth orphwysfa dawel.

Blessed are those to whom the Sovereign
  Lord is God, is a treasure, -
He cares forever in full love
  Very tenderly for them.

The Almighty is he,
  The great Governor of heaven and earth;
No force can withstand him, -
  There was not, nor is his equal.

Where his smile is, every terror shall flee,
  And the whole turn into quietness;
He, it is undeniably true,
  Is the only Father of happiness.

Blessed are those, in a dear condition,
  Over whom God reigns:
A great desire I have, O heavenly Chief,
  To get to be one of them.

My world delightfully here I get, -
  In death I shall be safe, -
I shall in good, happy heaven,
  Forever a quiet resting-place.