Gad im' dreulio f'oriau Arglwydd

Gad im' dreulio f'oriau, Arglwydd,
  Tra b'wyf yn yr anial fyd, 
Dan dy gysgod yn ddiogel -
  Dyma noddfa dawel, glyd:
Rhedeg mwy, yn mhob rhyw drallod,
  Wnaf i gysgod Had y wraig;
Hyd nes elo'r aflwydd heibio,
  Llechu wnaf yn "holltau'r Graig."

Pan fo 'stormydd mawr yn codi,
  Ac yn curo f'enaid gwan,
Yma bellach tro'f fy wyneb,
  Dyma'r unig dawel fan:
Pan y toddo'r holl elfenau,
  Ac y berwo tònau'r aig,
Pan fo anian yn ymddryllio,
  Canaf finau'n "holltau'r Graig."

gwelir: Rhan I - Pan oedd Sinai yn melltenu

Let me spend my hours, Lord,
  While I live in the desert world,
Under thy shadow safely -
  Here is my quiet, cosy refuge:
Run henceforth, in every kind of trouble,
  I shall, to the Seed of the woman;
Until the misfortune passes,
  Hide I shall in the "clefts of the Rock."

Whenever the great storms arise,
  And buffet my weak soul,
Here henceforth I shall turn my face,
  Here is my only quiet place:
When all the elements melt,
  And the waves of the ocean boil,
When nature breaks up,
  I will sing in the "clefts of the Rock."