Mi gefais Gyfaill ffyddlon iawn

Mi gefais Gyfaill ffyddlon iawn,
  P'odd byddaf mwy yn dlawd?
Sef cyfaill yn y storom fawr,
  Pan fetho chwaer a brawd.

Gwnaeth adyn oedd garcharwr blin
  A gwaed ei groes yn rhydd;
Mi lechaf dan ei gysgod ef
  Yn llon mewn tanllyd ddydd.

Yn iach, fy hen gariadau gyd,
  O'r dwymin faith i'r de;
Ni feddaf gār na chyfaill chwaith
  Yn ffyddlon fel efe.

Mae'n medru cydymdeimlo'n lān
  A gwaelaf lwch y lawr,
A charu heb gyfnewid dim
  I dragwyddoldeb mawr.

I had a very faithful Friend,
  How could I be poor any more?
That is, a friend in the great storm,
  When sister and brother fail.

He made a wretch who was a weary prisoner,
  With the blood of his cross, free.
I will lurk under his shadow
  Cheerfully in a fiery day.

Safe, all my old lovers,
  From the vast heat to the south;
I will not possess a love or friend either
  As faithful as he.

He is able to sympathize totally
  With the basest dust of the ground,
And love without changing at all
  For a great eternity.