'Nawr bod(d)lon wyf can's digon yw

'Nawr boddlon wyf, can's digon yw
Dy fod yn eiddo imi, fy Nuw!
  Yn t'wynu yn dy wyneb pryd,
  Mae mwy na holl drysorau'r byd.

Cymmerant hwy sawl f'o am gael,
Mwynhâd o'u holl bleserau gwael,
  Ond boed fy awaydd tra fwy'f byw
  Am wel'd dy wyneb di fy Nuw.

Dy gariad sy arnaf eisieu o hyd,
Dy gariad wy'n ddymuno i gyd;
  Fy mwyd a'm dïod oll yn wir,
  A'm hiechyd, yw Dy gariad pur.

Y nef ei hun yw'r màn b'ost Ti,
A lle na b'ost yw uffern ddu:
  Am hyn yn holl dröadau'r llawr
  Boed f'enaid gyda'm Iesu mawr.

Pan allwyf gredu, ond yn wàn
Dy fod Dy Hunan imi'n rhan,
  Mae hyn yn troi fy mhoen o'r bron
  Yn rhyw lawenydd tàn fy mron:

Pan b'wyf yn wàn, gwna hyn fi'n gryf,
A phan b'wy'n ofni gwna fi'n hyf;
  Pan byddwy'n rhwym, fe'm gwna yn rhydd,
  'Fath rinwedd yn Dy gariad sydd!

Now I am satisfied, for it is sufficient
That thou dost belong to me, my God!
  Shining in thy countenance,
  Is more than all the world's treasure.

Those who want to have it, take
Enjoyment of all their base pleasures,
  But may my desire, while ever I live, be
  To see thy face, my God.

Thy love I want still,
Thy love I will desire altogether;
  All my food and my drink truly,
  And my health, is Thy pure love.

The heaven itself is the place Thou wast,
And where thou wast not is black hell:
  Therefore in all the turnings of earth
  May my soul be with my great Jesus.

When I can believe, but am weak
Thou art Thyself a portion to me,
  This turns my pain totally
  Into some joy beneath my breast:

When I am weak, this makes me strong,
And when I fear it makes me bold;
  When I am bound, it makes me free,
  Oh what virtue is in Thy love!