'R wyf yn foddlawn iawn i ymado

'R wyf yn foddlawn iawn i ymado,
  Trefna'r awr, a threfna'r màn,
Ond yn ymchwydd yr Iorddonen
  Dàl fy ysbryd llesg i'r làn;
N'âd fi soddi yn y tònau
  Pan b'o angeu'n fawr ei rym,
'Mafael ynof yn Dy freichiau,
  N'âd i'm henaid ofni dim.

P'am 'r ymafael tristwch ynof
  Wrth fyfyrio am ado'r byd?
Pechod a chystuddiau duon
  Welais ynddo oll i gyd;
Ni ddaeth hanner fy nisgwyliad
  Yma eto erioed i ben;
O! na wnaethwn yn foreuach
  Fy nghartrefle uwch y nen!

Mae 'nghyfeillion wedi myned
  Draw yn lluoedd o fy mlaen,
Rhai fu'n myn'd trwy ddyffryn Bacca
  Gyda mi tua Salem lân:
Yn y dyffryn tywyll, garw,
  Ffydd i'r làn a'u daliodd hwy;
Mae'r addewid lawn i minnau:
  P'am yr ofna'm henaid mwy?

gwelir: Dyma'r byd y mae taranau

I am very content to leave,
  Arrange the hour, and arrange the place,
But in the swelling of the Jordan
  Hole my feeble spirit up;
Do not let me sink in the waves
  When death is of great force,
Take hold of me in thy arms,
  Do no let my soul fear anything.

Why does sadness take hold of me
  On meditating on leaving the world?
Sin and black tribulations
  All I saw in it altogether;
Not half my expectations here
  Ever came to pass;
O that I might earlier
  Make my home above the sky!

My friends have gone
  Yonder in hosts before me,
Some had gone through the vale of Bacca
  With me towards holy Salem:
In the dark, rough valley,
  'Twas faith that held them up;
The promise is full to me too:
  Why does my soul fear any more?