6ปีแล้วหลังจากOK Computerขึ้นทำเนียบเะป็นหนึ่งในสุดยอดอัลบัมที่ดีที่สุดอัลบัมหนึ่งของโลก ในยุคนั้น พวกเขาขุดคุ้ยเรื่องราวทุกประเภทออกมาถกเถียง นับวันก็ยิ่งพูดมากๆขึ้น จนมาถึงจุดที่พวกเขาพบว่า มันมากจนดูวิกลจริต ผิดวิสัย และสุดท้ายก็จบลงที่การไม่คุยกับใครเลย แม้กระทั่งถึงเวลาออก 2 อัลบัมต่อมา คือ KID A และ Amesiac ที่ไม่มีใครสามารถสามารถหยั่งรู้ความหมายที่แอบแฝงในงาน พวกเขาก็ยังคงไม่ปริปากและเก็บงำคำพูดเล่านั้นไว้กับตัว แต่วันนี้ Radiohead กลับมาแล้ว และแสดงความเห็นเป็นเรื่องเป็นราวอีกครั้ง ทว่าจะมากน้อยกว่าเคยหรือไม่อย่างไร ใครจะไปรู้เล่า?

จอนนี่ กรีนวูด มือกีตาร์พูดถึงอัลบัมใหม่ให้เราฟังว่า Hail To The Thiefเหมือนนิยายปรัมปราที่คุณเปิดประตูเข้าไปในบ้านที่ทำงานลูกกวาดแสนสวย แต่กลับพบว่าข้างในมียายแก่กำลังนั่งเคี้ยวเด็กๆเข้าปาก ธอม ยอร์ก นักร้องนำของวงพยักหน้าเห็นด้วยและเข้าใจจุดประสงค์ของเพื่อนร่วมวง ที่ป่านนี้คงเรียกว่าเพื่อนร่วมสาบานได้โดยไม่กระดากปาก เพราะพวกเขาถือเป็นหนึ่งในน้อยวงนัก ที่อยู่กันมาถึง10ปีโดยไม่มีการเข้าๆออกๆ หรืทอเปลี่ยนแปลงสมาชิกเลยสักคนเดียวเมื่อเราถามสิ่งที่ ธอม ยอร์ค คิดถึงใน Hail To The Thief คำตอบกลับเป็นช่วงเวลาที่เขาขับรถลงไปตามถนนชนบทในย่ำค่ำ ซึ่งเรื่องทั้งหมดมันมาจากตรงนี้ ที่เขาเริ่มตั้งข้อสังเกต ธอมไม่ต้องการให้ใครมองเขาเป็นไอ้ฟั่นเผือนหรืออะไรเทือกนั้น แต่ตอนที่เขาขับรถ กิจกรรมที่ทำส่วนใหญ่ในเวลากลางคืน ระหว่างหยุดพักงานเมื่อ6เดือนก่อน เขาพบว่าตัวเองกำลังก้าวเข้าไปในที่ที่เหมือนความฝัน และต้องล้มคว่ำคมำหัวแทบหลุด

คุณภาพจากแสงที่เขามีมันช่างดูประหลาดนักในช่วงเวลาไร้แสงธรรมชาติเช่นนี้ เมื่อขับรถไปเรื่อยๆ เขาเห็นหลายสิ่งหลายอย่างอยู่ใต้ไฟหน้าสีฟ้าที่ส่องสว่าง สิ่งนั้นก็คือ สัตว์ที่กำลังวิ่งหลบซ่อนตัว เหนือสิ่งอื่นใด ธอมสังเกตเห็นเงาวูบวาบไหวและมันทำให้เขาได้ดั้งด้นคิด สิ่งที่ธอมคิดได้ก็คือ The Gloaming ที่หมายถึงสายัณห์หรือเวลาพลบค่ำ ซึ่งก่อนหน้านั้นเขารู้จักแต่คำว่าtwilight ซึ่งมีความหมายเหมือนกันในฐานะของคำที่สื่อถึงเพลงบันลาดลึกซึ้งถึงอารมณ์และในฐานะของการสื่อถึงความไม่น่าไว้วางใจ Roaming In The Gloaming หรือท่องไปในสายัณห์มันอาจมีอะไรน่าประทับใจและซาบซึ้งกว่าที่เขาจินตนาการไว้ตอนแรก

หลายเพลงใหม่ที่ได้รับการประดิษฐ์ประดอยอย่างปราณีตและหลากหลายอารมณ์ถูดถ่ายทอดผ่านไปยังสมาชิกแต่ละคนในวง The Gloaming เป็นหนึ่งในชื่อเพลงเหล่านั้น ที่แม้จะแสดงให้เห็นความสิ้นหวังที่มาพร้อมกับย่ำค่ำอันห่อเหี่ยวในท้ายวัน แต่ความคิดเกี่ยวกับโลกที่ธอมใส่ไว้ก็สมบูรณ์และลงตัวดี

เป็นปกติที่นักดนตรีมักจะใช้ชนบทเป็นแหล่งระดมความคิดและสมองของเขาเข้าด้วยกัน หนึ่งปีต่อจากนั้น Hail To The Thief อัลบัมใหม่ของ Radiohead ก็เสร็จสมอารมณ์หมาย มีชื่องานไว้รับรองการโปรโมต และ The Gloaming ก็เป็นเพลงที่ได้รับการอ้างอิงอยู่อย่างสม่ำเสมอ "ผมรู้สึกเหมือนตัวเองปัญญาอ่อน" เขาพูดพร้อมจิบกาแฟอยู่ด้านนอกของโรงแรมในoxford แห่งหนึ่ง "แต่ก็มีเงาน่าขนพองสยองเกล้ามากมายเกิดขึ้นจริง" ไหนจะอำนาจร้ายที่จะดึงเชือกตอนนั้นอีก มันไม่น่าใช่มนุษย์นะ เหมือนบางอย่างที่มาจากที่อื่น และควบคุมไม่ได้ด้วย"

"ผมไม่รู้ว่าคุณเคยเจอประสบการณ์แบบนี้ในสายงานของคุณบ้างหรือปล่าว? " คำพูดของธอมยังหลั่งไหล ซึ่งก็ดีแล้ว "แต่ในสายงานของผม คุณจะได้พบเจอกับผู้คนที่ยอมทิ้งความเป็นมนุษย์ คุณคงรู้ว่ามันเป็นยังไง เพราะในที่ทำงานแต่ละแห่ง มักจะมีไอ้งั่งหนึ่งคนที่ทะเยอทะยานเสียจนไม่สนใจว่า ตัวเองจะยืนอยู่ที่ไหน เป็นอะไร คนพวกนั้นคิดว่าตัวเองถูกเสมอ และถ้าคุณมีโอกาสทักทายกับอากาศที่เบาโหวง เพราะไส้กลางของพายุทอร์นาโดน่ากลวงสิ้นดี พลบค่ำของผมก็คือ การท่องไปในความมืดที่ปราศจากความมั่นคงและไม่น่าเชื่อถือ และคุณจะไม่ทางรู้เลยว่าต้องรับมือมันด้วยวิธีไหน

ธอมเอนหลังพักกับเก้าอี้นั่งและยิ้มยิงฟันเรียงซี่ "เข้าใจแล้วใช่มั้ย" พร้อมกับตบประโยคสุดท้าย"มาจับผมเข้าคุกได้เลย"

นั่นเป็นเรื่องของที่มืดๆ และเงาตะคุ่มซึ่งค่อนข้างแตกต่างกับเพลงในอัลบัมใหม่ของ Radiohead ที่มุ่งหมายถึงวันสวยงามท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่สว่างไสว และที่มากกว่านั้นก็คือ อัลบัมนี้บันทึกอารมณ์สุขสันต์เช่นความสดใสในฤดูร้อนของหนุ่มๆ ที่ล่วงวัยมาถึงกลางเลขสามกลุ่มนี้เอาไว้ด้วย ก็นานแค่ไหนแล้ว ที่เราไม่เห็นทัศนคติในแง่ที่ดีขึ้นจากงานพวกเขา ธอม ยอร์ค(สวมแว่นตาดำอันใหญ่,มีหนวดสีเทา,นุ่งกางเกงยีนดิบสีซีด ดูเผินๆเหมือนช่างทาสีมากกว่าเป็นร็อคสตาร์) มากับจอนนี่ กรีนวูด(เงียบ,ตลก,สุดยอดแห่งกระดูกเดินได้) ทั้งคู่พอใจมากกับอัลบัมที่เพิ่งทำ สำเร็จ เป็นความสุขที่ถูกเติมเต็มในเวลาอันรวดเร็ว เพราะใช้เวลาในสตูดิโอแค่7สัปดาห์เท่านั้น และเป็นความสุขที่พิสูจน์ให้โลกได้เห็นวิธีการทำงานใหม่ๆ แต่ความสุขส่วนใหญ่เกิดจากการที่ Hail To The Thief ได้คลอดออกมาเป็นอัลบัม ธอม ให้คำจำกัดไว้2คำคือ ชัดเจน และ ป็อป

HailTo The Thief เปรียบเป็นอัลบัมต่อต้านงาน3ชุดหลังของRadiohead และกลับไปยังพื้นเพเดิมของตัวเองที่เคยสร้างสรรค์ไว้ใน2งานแรก คือ Pablo Honey และ The Bent เรากำลังพูดถึงอัลบัมที่มีใจเอนเอียงไปทางสำเนียงกีตาร์ร็อคและลดบทบาทของระบบสังเคราะห์ ให้ซับซ้อนน้อยลง หลายคนคงให้ความสนใจกับมันมากขึ้น ในค่าที่ของเหล้าขวดเดิมก็มีดีจนน่าสงสัยว่า งานชุดนี้จะทำได้ดีแค่ไหน พวกเขาจะสลัดโลกอนาคตกลับไปสิ่งสามัญธรรมดาได้เต็มที่หรือไม่ กระทั่งอัลบัมจริงที่กำลังออกมาลืมตาดูโลกนี้ จะเหมือนหรือต่างกันขนาดไหนกับงานที่ถูกอ้างอิงว่าเป็นของพวกเขา และถูกขโมยให้ฟังทางอินเตอร์เน็ตตั้งแต่ 3 เดือนก่อน ซึ่งเป็นงานที่พวกเขาทั้ง5พร้อมโปรดิวเซอร์พากันประนามว่า หยาบกระด้าง

ธอมวางแผ่นซีดีติดป้าย "ป้องกันความปลอดภัย"[Security Protected] ไว้บนข้างโต๊ะข้างหน้าเขา ชี้ไปที่สัญลักษณ์กะโหลกไขว้และประกาศเสียงดังว่า "ไม่เห็นปลอดภัยตรงไหนเลยนี่วะ" ปลอดภัย ความปลอดภัย มองกันในทางมโนภาพแล้ว Hail To The Thief เป็นมากกว่าคำพูดพวกนี้ แน่นอน จริงอยู่ว่า Kid A และAmesiac เป็นอัลบัมสำคัญของวงการโดยไม่ต้องหาข้ออ้างมาปฏิเสธ แต่กับงานชุดใหม่นี้ มีบางอย่างที่รวมตัวกัน และสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้มากกว่า 2 อัลบัม นั้น

56 นาที ที่อุดมสมบูรณ์ด้วยสไตล์ดนตรีชั้นสูง ที่ถูกรวบรวมเอาไว้ด้วยกันอย่างชาญฉลาด รูปปั้น อนุสาวรีย์ และ สิ่งใดก็ตามที่มนุษย์มักกระทำเพื่อสรรเสริญยกย่องบุคคลหรือเหตุการณ์หนึ่งๆไม่อาจเทียบเท่าได้กับดนตรีของอัลบัมชุดนี้ หรือถ้า จะมีคำใดอธิบาย คงพูดได้ว่า Hail To The Thief เป็นอัลบัมที่น่าพอใจและจับต้องได้เป็นเนื้อเป็นหนังได้มากที่สุด พูดง่ายๆก็คือ โดดเด่นและเข้าใจได้ ด้วยความเรียบง่าย ตรงกับสำนวน Simply The Best โดยแท้ ที่สำคัญ ไม่จำเป็นต้องปีนบรรไดฟังเหมือน2อัลับมที่ผ่านมา

Sound Mag

HOME