Dışarıda madde dünyası,
içeride tanrının dünyası var. İçinde bulunduğumuz madde dünyası ile irtibat
halindeyiz. İçerideki, tanrının dünyasını bilmiyoruz. Madde dünyası
görülebilir. İlahi dünya görülemez. Maddeye dokunulabilir. Ama, tanrıya
dokunmanın yolu yoktur. Bu nedenle, madde herşey ve tanrı hiç bir şey haline
gelmiştir.
Bu içsel tanrı ile nasıl bir ilişki içine girebiliriz? Dışarıda yakalanma
gerçeği faktörünü nasıl durdurabiliriz? Kim bizi bağladı? Bu, madde mi?
Madde bir kişiyi nasıl bağlayabilir? Biz kendimizi bağlamış olabiliriz. Bu,
sadece, bizi içeriden bağlayacak bir şeyi hazırlamış olmamız da olabilir.
Tanrıya ya da başka bir deyişle içe verdiğimiz önemden daha fazla önemi
dışarıya verdik, çünkü mutluluğumuzun orada yattığını düşündük. Mutluluk adı
verilen doğamızın içsel deneyimi ile irtibata geçer geçmez, dışarıya
ihtiyacımız kalmaz. O zaman, dünyaya saldırganlıkla değil, tanrının bir
tezahürü olduğu duygusuyla yaklaşırız.
Dünyaya bir tamlık duygusu ile ve kahramanlığa ihtiyaç duymadan
yaklaştığımızda, dünya da bize sahip olmaktan mutlu olacaktır. Ve siz bu
dünyada mutlu olacaksınız.
Sevgiler,
N.V.Raghuram
Not: Bu newsletter'ların
orjinal ingilizceleri için
http://nvraghuram.vyasa.org sitesine giderek, mail adresinizi
bırakabilirsiniz.
geri
|