Petikan Dari Kitab Kashful Asror & Kitab Asroru Ddin

Adapun martabat orang yang mengerjakan puasa itu tiga martabat,  iaitu;

1.  Martabat orang Mubtadi(Orang Awam)

Menahani makan dan minum di siang hari dan menahani jimak pada siang hari serta menghadirkan niat pada malamnya.

2.  Martabat orang Mutawassit(Orang Khusus/Khowas)

Menahan segala anggota yang tujuh daripada mengerjakan yang haram;

• Menahan dua mata daripada yang haram seperti melihat perempuan yang hilat;
• Menahan lidah daripada mengumpat dan berdusta;
• Menahan telinga daripada mendengar perkataan yang sia-sia dan mendengar orang mengumpat
• Menahan tangan daripada mencapai/mengambil yang haram
• Menahan kaki daripada berjalan kepada pekerjaan yang haram;
• Menahan faraj daripada yang haram;
• [Menahan hidung daripada menghidu yang haram]

"Bukanlah puasa itu sekadar menahan diri dari makan dan minum sahaja. Tetapi sesungguhnya puasa itu menahan diri daripada berkata-kata yang tidak sopan, perbuatan yang sia-sia dan keji." (Riwayat Ibnu Khuzaimah)

Dan berkata orang-orang Mutawassit kepada orang-orang Mubtadi;

"Hanya payah(penat/lelah) berlapar dan dahaga sahaja;  tiada faedah pada berpuasa(yakni tidak dapat mengasuh dan mendidik jiwanya daripada memelihara anggota zhohirnya)

Menurut kitab Asroru-Ddin puasa ini ialah

• menahan diri daripada menerima kebencian oleh segala makhluk dan
• menahan diri daripada hawa nafsu yang datang  dan
• menahan diri daripada
• keluh kesah kena bala dan
• keluh-kesah dalam berbuat taat dan
• keluh-kesah menahan qoda dan qadar daripada Allah Taala walaupun ianya sangat dibenci olehmu sekalipun.

Memelihara hati daripada mencita-citakan kemuliaan dunia dan menahan hati ingat akan ghairuLlah(sesuatu selain daripada Allah).

Tanbih dari Suluk

Dan jika ditanya manakah yang dikatakan sebenar-benar puasa???

Maka jawapannya ada pada cara berpuasa orang-orang Muntahi ini;  di mana puasa mereka ialah  berpuasa hati mereka daripada  condong atau cenderung dan mengingati sesuatu selaian daripada Allah.

• Mereka berpuasa daripada makan dan minum (jasad yang basyariyah)
• Mereka berpuasa daripada berkira-kira untuk menyediakan menu yang lazat-lazat sewaktu berbuka atau bersahur.
• Mereka berpuasa daripada melakukan maksiat-maksiat yang zhohir (nafsu yang syaithoniyah)
• Mereka berpuasa daripada membilang-bilang pahala amalan;
• Mereka berpuasa daripada mengukur-ukur kedudukan diri dan martabat; (aku bijak,  aku pandai,  aku alim, aku banyak amal,  aku pembimbing manusia,  aku telah capai maqam anu,  maqam itu)
• Mereka berpuasa daripada menghidu aroma syurga
• Mereka berpuasa daripada menoleh kepada karenah alam dan makhluk
• Mereka berpuasa daripada menilik wujud diri sendiri
• Mereka berpuasa daripada memandang kepada wasitoh(amal, barakah, guru, ilmu, karamat dan apa sahaja yang bernama MasyiwaLlah.

Jadi...... kenapa pula ada yang tersinggung apabila mereka berkata;

Mujahadah ialah permainan kanak-kanak, dan memerhatikan yang Allah ada di mana sahaja adalah perjuangan.

Bukan sahaja sholat mereka yang daim,  malah puasa mereka pun daim,  Syahadah mereka daim,  Zakat mereka daim,  Haji mereka daim,  bahkan apa sahaja yang dinamakan ibadat,  di sisi mereka semua dilakukan dengan daim.  Inilah titisan makna dari lautan maksud firman Allah dari Suratul Baqarah: 115;

"Ke mana sahaja kamu menghadap,  di situ ada wajah Allah".

Wallahua'llam.

SELAMAT BERPUASA