ความว่าง

ไม่จำเป็นต้องศึกษาปรัชญาทั้งปวง
เพื่อที่จะลับปัญญาให้แหลมคม
เพื่อที่จะเข้าใจชีวิตได้
แค่ทำจิตใจให้เป็น
 "ความว่าง"
ดั่งแก้วน้ำใบที่ว่างเปล่า
พร้อมจะบรรจุน้ำได้เสมอ
เมื่อนั้นจึงสามารถเข้าใจสัจจธรรม
และรู้จักชีวิต