Sevdim Seni

Sevdim seni Rabbime canan diye sevdim
Bir ben değil alem sana hayran diye sevdim
Evlad-ı iyalden geçerek ben Ravzana geldim
Ahlakını meth etmede Kur'an diye sevdim
               
                Kurbanın olam Şah-ı Rasul kovma kapından
                Didârına müştak olan yezdân diye sevdim
                Mahşerde nebiler bile senden medet ister
                Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim

Bülbül de senin bağrı yanık aşık-ı zarın
Feryadı bütün ateş-i suzan diye sevdim
Şeydâ kuluna eyle nazar merhametinle
Bir lâhza nazar en büyük ihsân diye sevdim

              Gönül nur-u cemalinden Habibim bir ziya ister
              Gözüm yolunun tozundan ey tabibim bir sürme ister
              Gönlümün sefasına zulmet veren günah lekeleridir
              Aman ey iyilik kaynağı zulmet-i kalbim cila ister
              
Yetiş ey Şah-ı Risalet imdada mahşer gününde                                                        Devasız dertlerim senden şifa                                                                                               Ne gözyaşından rahat,
ne gönül feryadından imdad
              
             Benim ağır günahlarım enbiyaların şahından lütuf ister
             Sarıldım ihsanının eteğine ey ümmetin şefaatçisi
             Huzuruna kabul buyur ya Muhammed hasta canım bir şifa ister
            Sensiz gül yüzüne aşık olanlar şüphesiz şeksiz

Ne mal mülk ister,ne de zevk-u sefa ister
Ne olaydı bir kerre şad olsam cemal-i bi kemalinden
Bu zavallı ümmetin sana feda olmak ister

Geri