Πως ξεκινησες να ασχολεισαι με την μουσικη;
Γ.Δ.-Οταν ημουν ημουν φοιτητης στην Αγγλικη Φιλολογια στη Θεσσαλονικη,γυρω στο '82.Αρχισα σαν τραγουδιστης με τους 'YOGHURT','A LA CARTE' και λιγο πιο πριν ειχα τραγουδισει με τους 'ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥΣ' που ειχε φτιαξει γυρω στο '80 ο Λεωνιδας Σταματιαδης,ο ντραμμερ.Αυτες ηταν 3 καθοριστικες εμπειριες για μενα.Μετα κατεβηκα στην Αθηνα προς αναζητηση καλυτερης μουσικης τυχης.
Οι εντυπωσεις σου ως τοτε;
ΓΔ-Δεν ειχε γινει ακομα το 'μπουμ' που συνεβη προσφατα με την σκηνη της πολης.Ειχε στενεψει η ζωη μου.Την Θεσσαλονικη την εζησα καλα και οι εντυπωσεις μου ειναι αναμικτες,οπως καθε ανθρωπου που μεγαλωνει σε μια μεγαλη πολη,ενα αστικο κεντρο,που διατηρει τα χαρακτηριστικα μιας επαρχιας οπως η Θεσσαλονικη καποια χρονια πριν.
Ποιες οι διαφορες της Αθηναικης σκηνης με την αντιστοιχη της Θεσσαλονικης;
ΓΔ- Η μονη διαφορα ειναι οτι η πολη εδω ειναι πιο μεγαλη.Εκει πιο μικρη.Εκει μπορουν και βρισκονται πιο ευκολα οι ανθρωποι.Αυτο δημιουργει μια μεγαλυτερη αισθηση κοινων ερεθισματων,κοινη αισθηση παρεας,πιο εντονη σχεση.Εδω ειναι σκορποχωρι.
ΓΑ-Υπαρχει αλλο κλιμα μεταξυ των γκρουπ στην Θεσσαλονικη;
ΓΑ-Οι Θεσσαλονικεις πιστευουν τοσο πολυ στην τοπικη μουσικη σκηνη ωστε να σνομπαρουν τα αθηναικα σχηματα που πηγαινουν στην πολη τους;
ΓΔ-Ε...δεν νομιζω οτι συμβαινει αυτο με ολα τα γκρουπ!Ειναι αληθεια πως εχει αυταρκεια η πολη.Υπαρχει διαφορα στο ηθος,μια αυτοτελεια.Η Αθηνα τα τελευταια χρονια κατακλυστηκε απο εναν δεινοσαυρισμο.Την καταπιε η ποσοτητα,οι πωλησεις των δισκων,οι καταναγκασμοι των δισκογραφικων εταιριων,η εμπορικοτητα,τα "μεγαλα ονοματα",το απροσωπο,μαζικο κοινο. Οι καλλιτεχνες που κινουνται στην Σαλονικη εξ αντικειμενου λειτουργουν μακρια απο αυτον τον αμαρτωλο πακτωλο.Αισθανονται πιο κοντα στον εαυτο τους οταν δημιουργουν.Εδω κατω αντιθετα θελει πολυ γερα κοτσια,να αντεξεις την κατασταση,να επιβιωσεις καλλιτεχνικα.
ΓΑ-Εχεις αισιοδοξα μηνυματα στα τραγουδια σου;
ΓΔ-Ποτε δεν μπορω να φανταστω ενα τραγουδι που να μην αφηνει μια χαραμαδα,να μπει ενα φως.Δεν ειμαι οπαδος του happy end αλλα ειμαι fan της ελπιδαςΗ εποχη που ζουμε,αλλωστε,φαινεται τρομακτικη,την ιδια στιγμη που μας γοητευει.Ανοιγει νεες προκλησεις,βαζει τα ιδια ερωτηματικα που για αιωνες απασχολουν την ανθρωποτητα.,αλλα τωρα ολα αυτα μπαινουν μπροστα μας ολο και πιο επιτακτικα ασχετα αν η κυριαρχη ιδεολογια "παλευει"να μας κανει να τα ξεχασουμε εντελως.Περιβαλλον,κοινωνικη απελευθερωση,ρατσισμο- για μενα τα ακανθωδη.Αυτα κανεις δεν τα συζητα μα και ουτε τα τραγουδαει.Δεν μου αρεσει αυτη η απο τη μια μερια "χολλυγουντιανη" παραγωγη του ελληνικου τραγουδιου και η σοβαροφανης καινοφανεια,και υπερβολικα εσωστρεφης τραγουδοποιεια της λεγομενης "εντεχνης???"σκηνης......
ΓΑ-Γιατι τραγουδας ελληνικο στιχο;
ΓΔ-Θεωρω αυτονοητο το οτι αυτο που κανω με τους Μικρους Ηρωες ΕΙΝΑΙ Ελληνικο τραγουδι.Δεν εβρισκα ποτε λογο μεσα μου να παιζω την μουσικη που αγαπω και τα τραγουδια που γραφω στα Αγγλικα,αν και μαθε πως την ξερω πολυ καλα αυτη την γλωσσα.Ειμαι Ελληνας,η γλωσσα μου ειναι απο τις αρχαιοτερες στον κοσμο,πληρης νοηματων,επειτα με αυτην ξυπνω,λεω καλημερα,μου αρεσει να ακουω "I love you baby",αλλα λεω "σ'αγαπω"στο κοριτσι μου,με αυτην τσακωνομαι,ονειρευομαι.............Η ελληνικη γλωσσα εχει την δικη της μουσικοτητα και τονικοτητα στοιχεια που επηρεαζουν τα μουσικα μου μοτιβα.
Μετραει στον χωρο χρονια 16,μπηκε στο ιδιο τρενο που πηραν τοσα αλλα παιδια της εποχης του και ηρθαν στην πρωτευουσα με τα μπαγκαζια γεματα ονειρα και δισκους του IGGY POP,του ELVIS COSTELLO,του JOHNNY ROTTEN.
Ετος 1983 και εχοντας ηδη τραγουδησει σε ροκ σχηματα του Βορρα(A la Carte,Yoghurt)ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ αφηνει τη Θεσσαλονικη του BERLIN και της ΣΕΛΗΝΗΣ για την Αθηνα του ανταγωνισμου και των εταιριων.Λογια πολλα,λογια καλα,οι πορτες ομως κλειστες.Το 1987 εμφανιζεται ως ερμηνευτης στον δισκο του Σπυρου Χ'νικολαου"Φυσα το καλαμι σου"και στη συνεχεια συμμετεχει σε συναυλιες-εμπειριες τις λεει ο ιδιος-με τον ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ (1988),τους ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΣ(1991)σε κλαμπ της Αθηνας και σε αλλες πολεις της Ελλαδας.Το 1993 η ιδεα για δικο του σχημα εχει πλεον ωριμασει και κυκλοφορει τον 1ο του δισκο"ΑΦΟΡΜΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΙΑ",τον οποιο υπογραφει ως ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ και οι ΜΙΚΡΟΙ ΗΡΩΕΣ.1 χρονο σχεδον μετα ακολουθει το "ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ"αλλα η περιπετεια δεν εχει τελειωσει.Οσο δυσκολη ειναι η "πρωτη φορα"τοσο δυσκολο ειναι και το μεγαλο αλμα προς το κοινο,ειδικα οταν ενας δημιουργος δεν ανηκει σε συγκεκριμενη μουσικη "παραταξη".
"Το προβλημα με το ελληνικο μουσικο τοπιο ειναι οτι,εκτος απο λιγες εξαιρεσεις,κατα κυριο λογο καταδυναστευεται απο 2 στρατοπεδα που επεμβαινουν αμεσα η εμμεσα στα μουσικα μας πραγματα",λεει."Ειναι το λεγομενο "κυκλωμα".Απο τη μια εχεις τους "καραπιπεριμ"και απο την αλλη τους σοβαροφανεις,αυτους οι οποιοι "περι πολλα τυρβαζουν"χωρις να ειναι ουτε μουσικοι ουτε καν στιχουργοι.Αν λοιπον δεν εισαι αρεστος σε μια απο τις δυο κλικες,την "εβαψες".Ο,τι κανεις θα πρεπει να το κανεις μονος σου,με ελαχιστη η με καιμμια βοηθεια".
Αν επρεπε να βαλει σε ενα καλουπι σημερα τη μουσικη του,θα την ελεγε "ποπ".Τον αποτρεπουν απο παρομοιες δηλωσεις,'δεν ειναι καλο πραγμα η ποπ'του λενε.Και ομως για εκεινον καθαρη ποπ ηταν και οι BEATLES και ενα σωρο αλλα συγκροτηματα που εγραψαν ιστορια.Ετσι στον βωμο του καθηκοντος,συμβιβαζεται με αλλους ορους:"ποπ-ροκ","δυτικη","ηλεκτρικη μουσικη"."Δυστυχως δεν μπορεις να αποφυγεις τους χαρακτηρισμους"θα πει."Οπως σταμπαρουμε εναν ανθρωπο και λεμε οτι ειναι συμπαθης,καλος η 'σπαστικος',εχουμε καταντησει να εφευρισκουμε καρτελακια και για την μουσικη".
Αντιμετωπιζει με χιουμορ τις καταστασεις και προπαντος τις αντιξοοτητες.Στον 1ο δισκο δεν ηξεραν πως να τον "χειρισθουν",στον επομενο βρεθηκε τσουβαλιασμενος με διαφορα ελληνοφωνα και μη ροκ,χεβι μεταλ,τεκνο και χιπ-χοπ συγκροτηματα.Τωρα τα πραγματα ξεκαθαριζουν και με το ιδιο παλιο καλο κουραγιο,το ιδιο χιουμορ βαφτιζει τον νεο του δισκο "ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ"ηχογραφωντας 13 "ηλεκτρικα"κομματια,φρεσκα,φευγατα,γρηγορα,με δικους του στιχους και μουσικη.Περασε ομως πολυς καιρος και αρκετα πραγματα εχουν αλλαξει.Οι ΜΙΚΡΟΙ ΗΡΩΕΣ εμφανιζονται με την πιο προσφατη συνθεση:Βασιλης Κασκαμπας-ντραμς,Μιχαλης Καββαδιας-κιθαρα,Ακις Αγραφιωτης-μπασσο.Ο ηχος ειναι διαφορετικος απο τις προηγουμενες δουλειες αλλα "οι ΗΡΩΕΣ παραμενουν ηρωες-ονομα και πραγμα"καταληγει χαριτολογωντας ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ."Μονο να σκεφτει κανεις τι τραβανε αυτα τα παιδια που εχουν μπλεξει μ'εμενα τον ιδιοτροπο,αρκει".
