ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΗΧΟΣ"(τευχος Δεκεμβριου 1997).Κριτικη για το 3ο CD album "ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ".Virgin

---

Ενας απο τους πιο συμπαγεις ροκ δισκους που εχουν ηχογραφηθει τα τελευταια χρονια.Παιξιμο,ηχος,ερμηνεια με τετοια καθαροτητα και ολοκληρωμενη δομη,δεν συναντιεται ευκολα στην ντοπια σκηνη.Ο Δημητριαδης χρονια παλευε προς αυτην την κατευθυνση και αυτη τη φορα βρηκε στοχο.Υλικο αποσταγμα της προσωπικης του ωριμοτητας,βιωμενο και γερο.Το συνιστω στους ακροατες του ελληνικου καθαρου ροκ.****(οπου *=σημειο βαθμολογιας με ανωτατο οριο τα 5 *)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΤΑΡΑΣ

---

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "AUDIO"(τευχος Ιανουαριου 1996).Κριτικη για το 2ο CD album "TEYXOΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ".FM Records

---

Χρονια μπαινοβγαινει στην ντοπια μουσικη σκηνη,στα πλαισια μαλιστα διαφορετικων εκδοχων της.Σε ροκ σχηματα αλλα και σε Διαγωνισμους Ελληνικου Τραγουδιου και σε συνεργασιες με Καζουλη,Ζιωγαλα,αλλα και με Σαββοπουλο.Η κρισιμη καμπη ηρθε οταν ανελαβε τα φωνητικα στους Απροσαρμοστους μετα τον θανατο του Παυλου,Λιγο-πολυ οι Απροσαρμοστοι εγιναν ΜΙΚΡΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ,ΜΕΤΑ ΤΙΣ τον δισκο "ΑΦΟΡΜΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΙΑ"στη LYRA,κυκλοφορει φετος σε αλλη εταιρεια το "ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ",οπου μπορει και χωραει τις ποικιλες μουσικες αγαπες του,χωρις να παψει στιγμη να χαρακτηριζεται ανετα ροκ,μπολιασμενο ομως με την ευαισθησια,που μονο η στενη σχεση με τα μυστικα της τραγουδοποιιας προσφερει και που αφορα και το πως στολιζονται και μεταμορφωνονται τα τραγουδια απο τους Μικρους Ηρωες.

Απο τους καλυτερους τραγουδιστες μας αυτην τη στιγμη,ο Γιωργος Δημητριαδης κινειται με βραχνη,φυσικη μελωδικοτητα στην ελληνικη γλωσσα και με ελαχιστες αναφορες στον Σιδηροπουλο(ο οποιος,παρεμπιπτοντως,εξελισσεται σε Μεγαλο Ηρωα στις εφηβικες ταξεις).Με εξαιρεση το"Κρανιου τοπος"(που στην ουσια ξαναγραφει το"Welcome to the Show)και την συμπαθεια για τους ληστες τραπεζων στο"Ψηλος κι ο κοντος"(που παραπεμπει στο "Αντε και καλη τυχη μαγκες"),οι πρωην Απροσαρμοστοι αναπτυσσουν μια δικη τους ταυτοτητα,αφηνοντας τον Παυλο στην ησυχια του.Αν θυμαμαι καλα,ο"Μικρος Ηρωας κυκλοφορουσε τακτικα.......

*****(5 αστερισκοι με ανωτατο οριο 6)

ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

---

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΔΙΦΩΝΟ"-Τευχος Δεκεμβριου 1997.Kριτικη Αργυρη Ζηλου για τον δισκο "ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ" .

Ο κυκλος των χαμενων υποθεσεων.

Ο Γιωργος Δημητριαδης αποκαλυπτεται ευθυς εξ αρχης:ΠΑΜΕ ΜΑΚΡΙΑ.Ενας ταξιδιαρης του νου,μιας και-ουσιαστικως-η καθημερινοτητα δεσμευει τον χρονο σε σημειο που να καθιστα μια πρακτικοτερη διαφυγη σχεδον απαγορευτικη.Ναι αλλα,μας λεει εμμεσα,πρακτικως δεν συνεπαγεται και ουσιαστικως-κι ας περιγραφει παρακατω το γλυκοπικρο συναισθημα της απουσιας για 5 ΛΕΠΤΑ(για τσιγαρα π.χ.)που,τελικα,κραταει μια ολοκληρη ζωη.Μηπως το μακρυτερο,το ριζικοτερο,το βαθυτερο φευγιο,το πετυχαινεις με την μουσικη;

Η αποκαλυψη ειναι,συν τοις αλλοις,και ηχητικη:Με το πρωτο κιολας τραγουδι,το δωματιο γεμιζει απο το φως που σκορπαει απλοχερα η νεοζηλανδεζικη ποπ:CHILLS,CLEAN,CHRIS KNOX-δικο του ειναι το A SONG TO WELCOME THE ONSET OF MATURITY,που μεταμορφωνεται εδω σε ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑΣ.Ειναι μια επιρροη σπανια οσο και γοητευτικη,που διαπερνα διακριτικα ολο το ΣΑ ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ και,μαζι με την ευαισθησια του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ,δηλωνει και την επιλογη του να μην αντλει εικονες αποκλειστικα απο τη βιαιη και θολη πλευρα της ζωης.Γιατι,κατα τα αλλα,οπως και στα προηγουμενα δυο LP του,η προδιαθεση και η κατευθυνση του ειναι εμφανως και σε βαθμο ξεροκεφαλιας επιμονα το ροκ.

Δεν ειναι ομως ο τυπικος Ελλην ροκας ο Δημητριαδης.....Περα απο την ευρυτητα των μουσικων θεματων του,που ρολαρουν με την ανεση που φανκαρουν και με την απλοτητα,που ερωτευονται το χθες στην ποπ χιμαιρα του τραγουδιου ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ και που χαιδευουν τρυφερα τα μπαλαντιερικα ακορντα(απο τις ωραιοτερες ηλεκτρικες μελωδιες ο ΚΑΘΑΡΜΑΤΕΝΙΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ)με την εγκαταλειψη που βυθιζονται στους αδιεξοδους στροβιλους του φιναλε Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΑΙΩΝΑΣ,περα απο τη φροντιδα με την οποια στηνει μια απο τις πληρεστερες φετινες παραγωγες(τα του Καισαρος τω Καισαρι και,αρα,ευχαριστιες στους παραγωγους ΓΙΩΡΓΟ ΣΙΜΑΤΟ και ΑΛΕΚΟ ΑΡΑΠΗ,ποσο μαλλον αφου τυγχανουν και βασικοι εκτελεστες παιζοντας κιθαρες,πληκτρα και μπασσο, μαζι με τους ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΣΚΑΜΠΑ στα τυμπανα,ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΒΒΑΔΙΑ στην ηλεκτρικη κιθαρα,ΚΩΣΤΑ ΛΕΙΒΑΔΑ και ΧΡΗΣΤΟ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟ στα πληκτρα,ΚΩΣΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ στο σαξοφωνο και τον ιδιο τον ΓΙΩΡΓΟ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ στην ακουστικη κιθαρα),περα ισως κι απο την καλυτερη ως τα σημερα ερμηνεια του(τον LENNON μου θυμισε σε καποιες ιδιαιτερα δοσμενες στιγμες του),ο Γιωργος Δημητριαδης εχει να επιδειξει κατι ακομα πιο σημαντικο:την αποφαση του να κρατηθει πασει θυσια ενεργος σ'αυτην τη-χαμενη;-υποθεση που λεγεται ροκ το ελληνικο,μονο και μονο για να μπορει ν'αντικρυζει την αγωνια του να αντανακλαται στο προσωπο μερικων απο εμας.

Για τον λογο αυτο μας απευθυνεται ως ισος προς ισον.Η αφ'υψηλου ενατενιση του πληθους,στα λιαν προσεχως και στα μαλλον απιθανα.Και μεσα απο καποιαν αλλη μουσικη.

---