Хvvхэд хvмvvжvvлэх
-Монголчуудын гэрийн хvмvvжлийн гол арга нь хєдєлмєр юм. Жилийн дєрвєн улиралд мал аж ахуйгаа адгуулан маллах аян жин тээх ан гєрєє хийх зэрэг амьжиргааны арга ухаанд сургадаг байв. Хvvхдийг бага балчир гэж ялгаварлахгvйгээр хэр чадалд нь тохирсон ажил хєдєлмєрт оролцуулдаг нарийн хуваарьтай байсан нь уламжлалт ёс заншил, ном зохиолоос тодорхой харагдана. Жишээ нь гишгэж цадмагц аяга таваг авахуулах ,2,3 наснаас нь аяга сав угаалгах , хурга ишиг татуулах , 5-6 наснаас нь эхлэн тугал хурга хариулах , аргал тvvлгэж айраг бvлvvлэх, морь унуулах зэрэг малчин хvн зоны амьжиргааны хэрэгцээт дадал чадварыг олгож байжээ. Мєн 1735 онд гарсан *То гvнгийн 3 vсэгт * номноо
-хvvхдийг идэж чадмагц баруун гарыг сургана.
Хэлж чадмагц эрхлэх дууг vл гаргана.
явж чадмагц дєрвєн зїг дээд доодыг ухуулна.
Мэхэсхийж чадмагц ёслол найр тавих эцэг эхээ хvндэтгэхийг сургана
-гэжээ.
Хvvхдийг ийнхvv амьдралын ухаанд суулгаж , амьжиргааны дєртэй болгохдоо аливаа ажил хєдєлмєрийг яаж хийхийг vгээр бус vйл дууриалган сургадаг байсан нь манай хvvхэд хvмvvжvvлэх онцлог тал юм.