Home Teksten
E-mail
©2002 Moon Productions
Eigen perspectief
Je staat in een ruimte en denkt bij jezelf, ik heb dit toch vroeger anders ervaren....
Je had een totaal ander beeld op je omgeving, een andere belevenis, een ander gevoel.
Maar dit is onbewust veranderd en bestrijkt een lange periode.
Het meest simpele voorbeeld wat ik kan geven. Je liep als kind door het gras heen, alsof
de wereld voor je uitgestrekt lag. Je speelde erin en maakte kransjes van madeliefjes.
Nu loop je er met een grote boog omheen. Er ligt hondenpoep en zitten op het gras is dan
ook een risico.
Blote voeten? Nee, je zult maar in glas of ander afval trappen. Je durft het alleen nog aan in je eigen achtertuin!
Je ouderlijk huis waar je opgegroeid bent is op een bepaalde manier vertrouwd als je er nog woont.
Ben je eenmaal op jezelf gaan wonen, kijk je plots anders tegen het huis aan, het is niet meer
van jou... je hebt nu een eigen plekje dat je thuis noemt.
Je ging vroeger zwemmen in de plas als het warm was, lekker met z'n allen aan een strandje
bakken in de zon en zwemmen als het te warm was. Nu sta je vertwijfeld langs het water te kijken
naar de kleur en of je diep kunt kijken. Je weet tenslotte niet wat er allemaal
in ligt en welke bacteriën erin zitten.
Het is vies, dus je zit alleen nog maar aan het water in de zon.
Je hebt onbewust je houding er tegenover bijgesteld en er nooit bij stilgestaan.
Bewust veranderen is ook mogelijk. Je bent in een ruimte en voelt je lekker. Iemand komt
binnen en de ruimte is van een open, werkbare ruimte naar een gesloten en benauwend
terrein veranderd. Dit gaat over het algemeen ook onbewust, maar je kunt daarna ook kiezen
om het gevoel aan de ander te geven. Je probeert simpelweg het vertrouwde gevoel terug te
krijgen zodat je prettig verder kunt werken.
Uiteindelijk verlaat de ander de ruimte, met het gevoel niet op z'n gemak te zijn.
Je kunt ook in de trein zitten en naar buiten kijken. Je gaat vooruit. Sluit je ogen en
concentreer je goed, je zult zien dat het dan ook mogelijk is om het gevoel te hebben
achteruit te rijden.
Nog zo'n voorbeeld....
Je zit aan een bureau voor het raam, je kijkt naar buiten. De ene keer regent het en vervloek je
het feit dat je nat zult worden en de andere keer ren je naar buiten om de eerste druppels
op te vangen.
Zo zorgt de bui voor een ander, bewust gekozen, gevoel.
Vreemde gewaarwordingen die elk moment zich kunnen voordoen of pas na jaren zichtbaar worden.
Verbazend is het als twee mensen over dezelfde gebeurtenis twee totaal andere verhalen hebben.
Vooral met herinneringen kan dit soms pijnlijk uitpakken als de ander het anders heeft beleefd.
Maar soms kun je het gevoel het beste vasthouden en ervan genieten.
20-06-02