“ walaupun parlimen mempunyai kuasa menggubal undang-undang, namun sebahagian besar undang-undang negara itu digubal oleh badan eksekutif, seperti menteri di kementerian tertentu.  ..... Sebagai sebuah negara persekutuan, kuasa dibahagi-bahagikan kepada kerajaan persekutuan dan kerajaan negeri . Ini dilihat bilamana parlimen mempunyai kuasa untuk mengubal undang-undang persekutuan, manakala Dewan undangan Negeri pula mempunyai peruntukan dari segi mengubal undang-undang bagi negeri berkenaan. Walau bagaimanapun, sekiranya percanggahan antara undang-undang bagi negeri dan undang-undang persekutuan, maka undang-undang persekutuan adalah dipakai dan undang-undang negeri itu akan terbatal setakat yang bercanggah dengan undang-undang persekutuan .”

Tetapi di Amerika Syarikat teori pengasingan kuasa diterima sepenuhnya  kerana perlembagaan negara itu jelas mengatakan badan penggubal undang-udang (kongres) tidak menjalankan pemerintahan atau mempunyai kuasa kehakiman . Yang menjalankan kuasa pemerintahan ialah Presiden dan badan kehakiman boleh membatalkan sesuatu rang undang-undang yang dibentuk oleh Kongres apabila badan kehakiman mendapati ianya tidak sesuai untuk dilaksanakan. Ini berdasarkan perlembagaan Massachusettes yang menyatakan;

“dalam pemerintahan negeri ini (Amerika Syarikat), badan penggubal undang-undang tidak akan menjalankan kuasa memerintah dan kuasa kehakiman atau salah satu daripadanya. Badan kehakiman tidak menjalankan kuasa pemggubal undang-undang kuasa memerintah atau salah satu daripadanya, dan ini ialah supaya terdapat pemerintahan secara undang-undang dan bukannya secara manusia” .
 
      Kongres yang meluluskan undang-undang tidak berdasarkan parti. Ini kerana kongres adalah badan yang berasingan daripada institusi presiden . Institusi berpresiden yang terasing daripada Kongres juga menghalang ketua negara (Presiden) daripada menggunakan Kongres demi kepentingan diri sendiri . Oleh kerana itu, di Amerika terdapat satu sistem yang dipanggil juga sistem’ Check and balance’ antara Presiden dan Kongres untuk memestikan tidak ada salah guna kuasa.  Boleh dikatakan bahawa disamping Kongres bekerjasama dengan Presiden dalam hal-hal penggubalan dasar luar dan dalam negeri,   Kongres juga mmepunyai fungsi lain. Antaranya Kongres mempunyai kuasa penuh dalam menentukan bentuk kewangan dan jumlah perbelanjaan negara .
 

PENGGANTUNGAN KUASA
Di Malaysia penggantungan kuasa hanya boleh dilakukan apabila terdapat bukti apabula seorang pemerintah atau rakyat bersalah. Kebanyakan pengantungan kuasa menteri yang berlaku adalah atas nasihat Perdana Menteri. Oleh kerana sehingga sekarang hanya terdapat empat orang Perdana Menteri dan tidak ada Perdana Menteri yang didapati menyeleweng maka tidak jelas sesuatu penggantungan kuasa oleh Yang Dipertuan Agong kerana Yang Dipertuan Agong sendiri tidak boleh sewenang-wenangnya melucutkan jawatan orang lain tanpa nasihat Jemaah Menteri. Sehingga sekarang, hanya seorang Perdana Menteri yang Melepaskan jawatan iaitu Tunku Abdul Rahman  dan seorang meninggal iaitu Tun Abdul Razak.
      Bagi negara Amerika pula, sistem penggantungan kuasanya adalah atas arahan Kongres dan ahli kongres sesama ahli kongres boleh melucutkan jawatan yang lain termasuklah Presiden dengan hanya mendapat dua pertiga undi sahaja seperti mana yang dinayatakan oleh Ahmad Atory Hussain.

“Kongres juga memmpunyai kuasa untuk menyingkirkan ahli Kongres jika tindakan ahli itu kurang berdisiplin dan meragukan. Ini boleh dilakukan dengan mendapat undi majoriti dua pertiga daripada Kongres ”.

Seperti mana Skandal ‘Watergate’ menyebabkan kongres telah menyiasat Presiden Richard Nixon dan Presiden Nixon telah meletakkan jawatan sebelum tamat tempohnya atas desakan Kongres. Penggantungan kuasa ini boleh juga ditakrifkan sebagai satu sistem untuk menukarkan pemerintahan. Seperti yang diterangkan di atas iaitu Presiden hanya ada dua term sahaja dan senator  hanya boleh bertahan selama enam dan ahli Dewan perwakilan pula selama 2 tahun sahaja.

SISTEM PARTI DAN DWIPARTI
Di Malaysia sebuah negara yang mengamalkan sistem yang diambil dari Britain mengamalkan sistem parti politik yang pelbagai. Politik partisan bererti suatu perjalana politik adalah berpihak kepada parti yang menang atau memerintah . Sejak Merdeka terdapat sebuah Parti yang memegang tampuk pemerintahan iaiatu Parti perikatan dan sekarang Parti Barisan Nasional yang mempunyai pelbagai parti didalamnya dan parti-parti lain ialah Parti Islam SeMalaysia (PAS), DAP, MCA, MIC, PBS, dan beberapa buah lagi parti lain. Selama 40 tahun merdeka hanya Parti Perikatan (Parti Barisan Nasional) yang memegang tampuk pemerintahan dan Perdana Menteri malaysia ialah seramai 4 orang sahaja iaitu Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj, Tun Abdul Razak, Tun Hussein Onn dan Datuk Seri Dr. Mahathir Mohammad.
       Bagi negara Amerika pula, mereka lebih suka mengamalkan sistem dua parti dan sistem dwipartisan ditakrifkan sebagai satu ideologi. Bagi negara yang mengamalkan demokrasi, parti politik digunakan sebagai alat untuk mempengaruhi perkhidmatan awam . Oleh kerana itu, Sistem politik yang diamalkan di Amerika Syarikat tidak berpihak kepada parti yang menang, sebaliknya ahli-ahli kongres yang terdiri daripada dua buah parti (Republikan dan demokrat) saling kerjasama memerintah demi kepentingan negara dan rakyat, dan bukannya demi kepentingan parti masing-masing . Dan berdasarkan ini rakyat Amerika tetap hanya mengundi kedua-dua parti sahaja dan parti-parti lain tidak wujud kerana di Amerika Syarikat terdapat tiga faktor kenapa rakyat Amerika Syarikat lebih meminati sistem dua parti iaitu ;

Perlembagaan; Amerika Syarikat mengamalkan pemilihan seorang wakil daripada sebuah daerah memang menimbulkan persaingan tetapi tidaklah hebat. Kemudiannya ia akan dipilih berdasarkan peringkat-peringkat yang telah diterangkan di atas dan inilah yang menyebabkan hanya terdapat dua sistem sahaja di Amerika Syarikat.

Psikiologi; rakyat Amerika Syarikat dikatakan telah biasa dengan sistem dua parti seperti yang dinyatakan oleh Frank J. Sorauf . Rakyat Amerika Syarikat hanya mempunyai dua pilihan sahaja ia cukup meyakinkan bahawa sistem tersebut adalah terbaik untuk  diamalkan.

Kemasyarakatan; rakyat Amerika Syarikat diaktakan sebagai masyarakat konsesus  dan ini bermakna bahawa mereka mempunyai kesedaran yang tinggi terhadap hak-hak sebagai warganegara. Mereke sedar parti-parti lain tidak berupaya mewakili mereka kerana Republikan dan Demokrat ternyata terlalu berpengaruh.

          Melalui ini kita maklum bahawa terdapat perbezaan antara kedua-dua sistem dan ini adalah sebagai satu langkah negara dan parti masing-masing untuk terus memerintah dan perubahan dasar adalah tidak besar. Bagi Malaysia sistem pelbagai parti adalah untuk membolehkan rakyatnya mempunyai peluang untuk mentadbir walaupun hanya satu parti sahaja yang mendominasikan negara tetapi dengan kewujudan parti lain ini bermakna parti yang menang tidak boleh suka-suka membuat pelbagai perubahan yang menyusahkan rakyat dan menyeleweng kerana dengan ini mereka boleh jatuh dengan mudah, kesemuanya bergantung kepada rakyat yang mengundi. Tetapi di Amerika mereka hanya terdapat dua parti yang dominan, ini adalah untuk memudahkan pentadbiran dengan tidak terdapat perubahan dasar yang drastik dan membolehkan kongres mengawal sistem pentadbiran dan bukannya pada presiden semata.
 

GOLONGAN BERKEPENTINGAN
        golongan ini adalah golongan yang “a group of people who organize to influence public policy ” golongan ini telah mendominasikan rakyat Amerika Syarikat dan mereka ini adalah golongan yang amat berkepentingan kerana mereka ini membolehkan sebuah negara seperti Amerika Syarikat bertambah maju. Manakala di Malaysia golongan ini dilantik menjadi Ahli Dewan Negara dan dilantik oleh Yang Dipertuan Agong. Malaysia juga memiliki organisasi yang menguruskan kepentingan awam sebagaimana Amerika Syarikat.
 

AKTA DAN KEBEBASAN
        di Amerika Syarikat kebebasan rakyatnya boleh dilihat apabila terbentuknya atau pindaan perlembagaan yang dipanggil sebagai “Bill of Rights” (lihat lampiran L) iaitu menerangkan kebebasan rakyat Amerika Syarikat terutama memiliki senjata sebagai keselamatan diri mereka dan mereka juga bebas menyuarakan pendapat serta pandangan mereka sama ada di media atau Surat khabar kerana media dberi kebebasan untuk menulis aapa sahaja selagimana ia tidak mengancam keselamatan negara. Untk melihat akta ini lihhat lampiran yang disediakan. Di Malaysia media dipegang oleh kerajaan dan media tidak bleh menyiarkan sebarang berita yang boleh dianggap meruntuhkan kerajaan atau menyebabkan kekacauan berlaku antara rakyat ini berdasarkan apabila rusuhan kaum pada 13 Mei 1969 yang berlaku sebaran medialah yang menyebabkan hampir seluruh negara dilanda permasalahan ini apablia media tidak dikawal dan bebas menyatakan pandangan mereka ini kerana Malaysia mempunyai rakyat yang berbilang kaum dan sistem tulisan yang pelbagai dan dengan ini apabila media tidak dikawal maka mereka boleh menyebarkan dakyah mengikut cita rasa mereka sendiri oleh itu Malaysia telah mengambil inisiatif untuk mengawal kebebasan media.
       Berdasarkan ini jugalah dikatakan bahawa Amerika Syarikat mempunyai demokrasi yang lebih baik kerana kebebasan yang diamalkan oleh negara itu. Namun ini bukan bermakna negara lain tidak berdemokrasi tetapi semua ini adalah dilakukan untuk menjamin pentadbiran dan keselamatan negara terjamin.

KESIMPULAN
      Berdasarkan huraian yang dinyatakan tadi bolehlah dinyatakan bahawa Amerika Syarikat dan Malaysia mempunyai beberapa perbezaan dan beberapa persamaan dari segi pemerintahan. Perbezaan dan persamaan ini hanyalah sebagai satu proses untuk mentadbir dan memerintah negara dengan lebih berkesan dan ini membolehkan sesuatu negara itu aman dan selamat mengikut sistem pemerintahan yang dijalankan.
       Amerika Syarikat yang mempunyai 50 buah negeri berbanding Malaysia yang mempunyai 13 buah negeri dan Wilayah Persekutuan  menjadikan Pemerintahan dan pentadbiran Malaysia dan Amerika Syarikat adalah berbeza. Sistem demokrasi Berparlimen Malaysia adalah berbeza dengan sistem Demokrasi Berpresiden Amerika Syarikat yang yang berbeda walaupun kedua-dua negara ini sama mengamalkan sistem berdemokrasi.
        Jadi nyatalah persamaan dan perbezaan antara Malaysia dan Amerika Syarikat adalah semata-mata untuk melicinkan pentadbiran yang dijalankan di negara masing-masing dan rakyat kedua-dua negara juga telah boleh menerima keadaan ini tanpa membandingkan dengan negara lain atas sebab kelicinan negara  masing-masing.

1.   Mary Jane Turner, American Government: Principles and practices, Charles E. Merrill publishing, Ohio, 1983, hlm 8
2.   Peter Wool, Sidney E. Zimmerman, American Government:the Core, , Mcgraw-hill Publishing Company, New York 1987., hlm 2-3
3.    ,Ibid, ms 8. Ia menerangkan bahawa “parliamentary democracy is the term applied to that system of legislative-executive relations in which the top members of the executives branch are part of and responsible t the legislative body. The chief members of the administration are called the cabinet.... the head of the executives branch is called the prime minister.”
4.   Ibid,ms 9. Ia menerangkan bahawa “ presidential democracy, the chief of the executive branch of the goverment is chosen by the peolpe independently of the legislative membership. Both the legislative and executive branches are responsible directly to the people.
5.   Rollin, Bennett Posey, American Government (Edisi Kelima), Littlefield, New Jersey 1964, hlm 8.
6.   John C. Shea, American Government and Politics (edisi kedua), st. Martin’s Pess, New York, 1987, hlm 121. Lihat juga Robert Weissberg, Understanding Americans Government, Random House School Division, New York, 1988, hlm
7.   Hashim Yeop A. Sani, Bagaimana Undang-Undang Kita Diperbuat, Dewan Bahas dan Pustaka, Kuala Lumpur, 1990, hlm 2.
8.   Malaysia Kita, Institut Tadbiran Awam Negara (INTAN), Kuala Lumpur, 1991  , hlm
9.   ibid, ibid,ibid,ibid,ibid, op.citibidIbidIbid,  ibid  ibidop.cit, Abdul Aziz. Op.citIbid ,Ibid ,op.citop.citibid,op.cit,Abdul Ahlm 14
10.   ziz, ohlm. 15
11.   Hashim Yeop A. Sani, p.cit,, hlm 33-34
12.    m 45. Yang kemudiannya dIbidIbid ,IbidIbidhlm 16-17, lihat juga Ahmad Atory Hussain, Sistem Pemerintahan dan pentadbiran barat: Suatu Tinjauan, Dewan Bahasa dan Pustaka, Kuala Lumpur, 1996,  hlm 38-39.
13.   Ibid hlm 17
14.     Ibid,hlm 17.
15.   Hashim Yeop A. Sani,  hlm 60
16.   Robert O’connor, Politics And Structure:Essential At American National Government (Edisi Kelima), Brooks Publishing Company, California, 1990, hlm 105. Lihat juga T. Jangam, American Goverment And Politics, Vikas Publishing House, New Delhi, 1976, hlm 290.
17.   Ahmad Atoryu Husseinid Ibid  hlm 71
18.   Abdul Aziz Hussin, Memperkenalkan undang-undang, Dewan Bahasa dan Pustaka, Kuala Lumpur, 1995 , hlm. 18
19.   badan eksekutif adalah badan yang diketuai oleh Perdana Menteri Malaysia dan Perdana Menteri akan dibantu oleh menteri-menteri yang lain. Selain itu perlu kita tahu bahawa yang diPertuan Agong juga adalah lambang kedaulatan negara Malaysia dan ia juga kadangkala dirangkumkan dibawah badan eksekutif tetapi selalunya ia diletakkan dibahagian badan perundangan keranan peranannya di dalam badan eksekutif tidak ketara selain sebagai lambang kedaulatan negara , Ketua Agama Islam bagi negeri yang tidak bersultan dan menjalankan beberapa urusan yang lain dengan nasihat Perdana Menteri dan menteri-menteri kerajaan yang lain.
20.   badan kehakiman adalah badan yang bebas daripada kedua-dua badan tersebut tetapi ianya selalu dipengaruhi oleh badan-badan ini kerana undang-undang dibuat oleh badan perundangan yang kebanyakan ahlinya adalah dari kalangan badan eksekutif. Oleh itu, di Malaysia badan Kehakiman juga bukanlah terlalu bebas kerana Hakim dilantik atas nasihat Perdana Menteri yang merupakan ketua badan Eksekutif.
21.   Ibid Ihlm 14
22.   Ibid, hlm 15
23.   Ibid, Hlm. 15
24.   Ibid, hlm 19
25.   Ibid, hlm 19
26.   Ibid, hlm. 15
27.   Ibid, hlm 27
28.   Ahmad Atory Hussain, op.cit,  hlm 47
29.   Ibid, hlm 47
30.   Ibid, hlm 12-21.
31.   Ibid, hlm 27
32.   Ibid, hlm 27
33.  , Ibid, hlm28
34.   Malaysia Kita, op.cit , hlm. 8
35.    Abdul Aziz Hussain, hlm 14-15
36.   Ibid, hlm 28
37.   Ibid, hlm 28
38.   Ahmad Atory Hussein, op.cit,  hlm 72
39.   Malaysia Kita, op.cit , hlm 8
40.   Malaysia Kita, ibid  , hlm 9
41.   Ahmad Atory Hussein, op.cit hlm 71
42.    Abdul Aziz hussain, hlm. 18
43.   Ahmad Atoryu Hussein, hlm 49-50
44.   Ahmad Atory Hussain, , hlm 70
45.   Malaysia Kita, , hlm 9.
46.   Ahmad Atoryu Hussein, hlm 67
47.   Ahmad Atory Hussain, hlm 75
48.   Ahmad Atoryu Hussein, yang kemudiannya didapati tidak bersalah. Lihat halaman 57.
49.   Ibid,  hlm 54
50.   Ibid , hlm 48
51.   Ibid,  hlm 55
52.   Ibid,    hlm 55
53.   Ibid,  hlm 55
54.   Ibid,  hlm 56
55.   Ibid,  hlm 56 dan 59
56.   Ibid,  hlm 58
57.   Ibid,, hlm 59
58.   Ibid,  hlm 59
59.   Ibid,,  hlm 41
60.    American Government, op.cit, hlm 28
61.   Ibid,  hlm 41
62.   Ibid,  hlm 31
63.   Ibid,  hlm 31
64.   Ibid,,  hlm 41
65.   Ibid,  hlm 41
66.   Ibid,  hlm 48
67.   Ibid,  hlm 48
68.   Ibid,  hlm 59
69.   Ibid,  hlm 54
70.   Ibid,  hlm 44
71.   Ibid,,  hlm 44
72.   Ibid,,  hlm 48
73.   Ibid,, hlm 83-84
74.   Ibid,, hlm 84. Frank menyatakan bahawa; “american’s in other words, are willing to make the kinds of compromises necessary to bring heterogenous groups of voters into two politica parties”
75.   Peter Wool, op.cit, hlm 83. golongan ini dipanggil sebagai golongan berkepentingan kerana peranan mereka dalam masyarak Amerika "…. benifits, or right that groups or individual have or would like to have. Some area that people have interest in, are business, worlds, envorment, health, education, religion, race, nation, state, city, town and so forth. Becouse interest a shared by greater”.
76.   John J. Harrigan, Politics and the American Future, Random House, new York, 1987, hlm 189-190