Taal: Nederlands Vak: Nederlands Soort: Uittreksel Dichter: Anna Enquist Titel: Jachtscènes Jaar van uitgifte: 1992 (De Arbeiderspers) Een ander gezichtspunt Nu eens niet van de dood die ons nazit, zwavelig in de nek ademt, met wie wij vechten tot wij verliezen; maar bijvoorbeeld het leven als golf rollend op volle zee, die krachtig de zeilers, de uitgeputte vogels draagt. De diepste geheimen (matrozenbotten, gedoofd lantarens) houdt hij eronder, dat moet. Het verbond met de wind dient betaald: 's nachts beukt hij woedend de schuldloze schepen en breekt, breekt op wat niet wijkt. Dan de branding, niet als een dans, gespetter van vreugde, maar hijgend: de oude komt struikelend aan, schuim op de bek, en gaat liggen in zand - verder uitgestrekt dan hij ooit dacht -, zinkt in het zachte, het warme stof dat hem zuchtend wacht. Op het land blijft, gebruikt en gesleten, het neergesmetene weerloos te kijk, een schoen, een glasscherf. Wat rest is een lijn op het strand, een strook stevig zand waar het goed blootsvoets lopen is. Gezichtspunt. Wij spraken niet over zonnestand, noch werd onderzocht: gang van wolken in vochtige lucht, de rol van het zout. Signalen De titel vertelt op zich wel wat er in het gedicht aan de orde zal komen maar laat verder alle mogelijke gebeurtenissen open. De titel vertelt nog niets over de inhoud zelf. Het gedicht is opgebouwd uit tien deeltjes van twee ongeveer even lange zinnen. De manier van regelafbreken, zorgt ervoor dat het gedicht zijn ritme behoudt. In het gedicht wordt bewust gebruik gemaakt van leestekens. Dit gebeurt wederom met als functie bepaalde woorden of korte zinnetjes duidelijker naar voren te laten komen. Verklaring "Nu eens niet de dood die ons nazit, zwavelig in de nek ademt, met wie wij vechten tot wij verliezen;" Hiermee maakt ze de titel duidelijk. Ze vertelt dat ze het nu eens op een andere manier zal gaan bekijken. Blijkbaar is dat gewoon-lijk een vrij negatieve manier. De dood ziet zij dus blijkbaar als iets negatiefs waar wij nutteloos tegen vechten. "maar bijvoorbeeld het leven als golf rollend op volle zee, die krachtig de zeilers, de uitgeputte" Het andere gezichtspunt is dus blijkbaar het zien van het leven als een golf. De "krachtige zeilers" en de "uitgeputte vogels" staan denk ik voor de zwakkeren en de sterkeren onder ons die allen bij de samenleving horen. "vogels draagt. De diepste geheimen (matrozenbotten, gedoofde lantaarns) houdt hij eronder, dat moet." Ik denk dat ze hiermee bedoelt dat het leven vol met geheimen zit, die ieder voor zich zal moeten ontdekken. Wellicht acht zij dit noodzakelijk. De matrozenbotten en de gedoofde lantaarns zijn de geheimen die de zee concreet gezien bevat. Een leuk onderdeel van de vergelijking. "Het verbond met de wind dient betaald: 's nachts beukt hij woedend de schuldloze schepen en breekt," Hiermee bedoeld zij denk ik dat het leven altijd gepaard gaat met grote tegenslagen of ongelukken. Vaak is het zo dat mensen die zich juist altijd correct gedragen toch de dupe worden. Dit verklaart de "schuldeloze schepen". "breekt op wat niet wijkt. Dan de branding, niet als een dans, gespetter van vreugde, maar hijgend: Doordat ze branding schetst als onprettig lijkt mij dit symbool staan voor het eind van het leven, de dood. "Hijgend", omdat het immers het einde van het leven is en degene moe is van de reis (de golf). "de oude komt struikelend aan, schuim op de bek, en gaat liggen in zand - verder uitgestrekt" Hier gaat de persoon dan dood. Het zand is de rustplaats. De dood is niet wat hij zich er van had voorgesteld, het is immers verder uitgestrekt dan hij ooit dacht. "dan hij ooit dacht -, zinkt in het zachte, het warme stof dat hem zuchtend wacht. Op het land blijft," Het lijkt erop dat hier een link wordt gelegd met de bijbel. Het stof waar de mens, volgens de bijbel, uit ontstaat en wat men na de dood ook weer wordt. "gebruikt en gesleten, het neergesmetene weerloos te kijk, een schoen , een glasscherf. Wat rest" Volgens mij wil zij hiermee zeggen dat de mens nadat hij op het strand is aangekomen niets meer is. Er blijven enkel sporen over die duiden op zijn voormalige aanwezigheid. Concreet gezien blijft er nadat een golf kapot geslagen is op het strand ook zwerfvuil achter. "is een lijn op het strand, een strook stevig zand waar het goed blootsvoets lopen is. Gezichtspunt." Na de zee is er dus droog strand waar je goed op kunt lopen. Hiermee bedoelt ze misschien te zeggen dat het in het hiernamaals fijner en rustiger is. In de golf (het leven) wordt de mens meegevoerd zonder dat men zelf veel invloed heeft terwijl men op het strand (de dood, het hiernamaals) goed kan lopen. Het woord gezichtspunt sluit de vergelijking af en maakt nog eens duidelijk dat het enkel een andere manier is geweest om tegen het leven aan te kijken. "Wij spraken niet over zonnestand, noch werd onderzocht: gang van wolken in vochtige lucht, de rol van het zout." Ik denk dat ze hiermee wil zeggen dat er nog andere factoren zijn die het leven beïnvloeden, maar dat zij (nog) niet weet op wat voor manier dit gebeurt. Ik denk dat het in dit gedicht gaat om een vergelijking tussen de loop van het leven en de zee. Ze brengt naar voren dat zij denkt dat de mens weinig invloed heeft op de manier waarop het leven loopt. Ook beweert zij dat het leven altijd gepaard gaat met tegenslagen en geheimen. Tenslotte maakt ze duidelijk dat ze gelooft in "iets" na de dood. Ze veronderstelt dat het daar beter en rustiger is dan in het leven zelf. Maar ze laat wel duidelijk merken dat het enkel gaat om een manier om tegen het leven aan te kijken en dat zij ook niet weet hoe het echt zit. HOOFDSTUK 4 (vergelijking) Een nieuw afscheid & Jachtscenes Het lijkt mij aan de hand van de beide besprekingen duidelijk dat er vele overeenkomsten zijn tussen de beide gedichten. In beide gedichten wordt de loop van het leven besproken. En wordt duide-lijk dat zij meent dat de mens zelf weinig invloed heeft op de loop ervan. In beide gedichten wordt het leven vergeleken met water, de mens wordt meegespoeld. Hieruit komt voort dat ook in beide gedichten het geloof in het lot naar voren komt. Dat Anna Enquist gelooft in "iets" na het leven op aarde is ook een aspect van beide gedichten. In het eerste gedicht is dit in de vorm van een keeper, in het tweede gedicht in de vorm van het strand. De keeper en het strand zijn beide een onderdeel van een vergelijking die Enquist in het gedicht maakt. Dit is dus ook een overeenkomst, beide gedichten zijn vergelijkingen. In het eerste gedicht komen twee vergelijkingen voor: Het volwassen worden van de kinderen met de ontwikkeling van een grote rivier en de geboorte met een spelletje voetbal. In het tweede gedicht wordt de loop van het leven vergeleken met een golf. Ook in stijl komen de gedichten op bepaalde punten overeen. Zo wordt in beide gedichten een ritme gecreëerd door de regelafbraak en de met zich meebrengende enjam-bementen. Maar er zijn ook enkele verschillen tussen de beide gedichten. Het thema van het eerst gedicht is toch in de eerste plaats het moederschap terwijl het thema van het thema van het tweede gedicht hoofdzakelijk de loop van het leven is. Er is ook een verschil in benadering van de realiteit in beide gedichten. Dit wordt eigenlijk meteen al duidelijk door de titel "Een ander gezichtspunt". In het eerste gedicht wordt er negatief tegen het leven aangekeken en wordt het vergeleken met een vieze rivier terwijl het in het tweede gedicht vergeleken wordt met een rollende golf die zelfs de zwakkeren draagt.
