ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΗ

Μια όμορφη μελαχροινή, ναζιάρα και σκερτσόζα
τόσο πολύ με τυρρανεί και μου κρατάει πόζα.

Θα τη ζυγώσω μια βραδιά και θα την αρωτήσω
πως γίνεσαι τόσο κακιά, για σένα θ' αρρωστήσω.

Τα κατσαρά σου τα μαλλιά, τα μάτια σου τα μαύρα
μες τη δική μου αγκαλιά, θα σβήσουν κάθε λάβρα



Επιστροφή