Η ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ

Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια,
μπρός στ' αρχοντικά σου σκαλοπάτια
τριγυρίζω σαν τη νυχτερίδα
λίγη για να βρώ χαρά κι ελπίδα.

Βλέπεις πως για σένα ξενυχτάω,
σα σε χάσω λίγο δε βαστάω,
στο κρασί ζητώ τη συντροφιά σου
άλληνε δε βάζω εγώ μπροστά σου.

Μη μου κάνεις σκέρτσα που τα ξέρω,
ξέρεις πως για σένα υποφέρω
έλα πια λοιπόν και δος μου χάδια
μη μ' αφήνεις μοναχό τα βράδια.




Επιστροφή