ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ (1900-1966)
Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900, από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα.
Άρχισε από μικρός να μαθαίνει μαντολίνο και μετά την εγκατάσταση της οικογένειάς του στην Κωνσταντινούπολη
(γύρω στο 1915) κατόρθωσε να τελειώσει την Ιταλική Σχολή και να μάθει ιταλικά και γερμανικά.
Πρέπει να ήταν από τα μεγάλα μουσικά ταλέντα της εποχής, αφού οι πληροφορίες λένε ότι μετά το θάνατο του
Σιδερή (1918) επανήλθε στη Σμύρνη και ανέλαβε, σε τόσο μικρή ηλικία, την ευθύνη της Σμυρνέικης
Εστουδιαντίνας του Σιδερή, που είχε γίνει διάσημη σ`όλη την Ευρώπη, και έμεινε γνωστή με το όνομα
"Τα Πολιτάκια". Τον τίτλο αυτό χρησιμοποίησε στις αρχές του 30, όταν παίζοντας στην ορχήστρα του Υπερωκειανείου
"Μέγας Αλέξανδρος", ηχογράφησε στις Η.Π.Α., κάποια οργανικά κομμάτια, με το ψευδώνυμο Σ. Γεωργιάδης.
Ο Κώστας Τζόβενος θυμάται, ότι από το 1923, γνώρισε το νεαρό "Μαντολίστα" και δούλεψαν μαζί σε όλα τα
γνωστά μαγαζιά της εποχής, παρέα με τον Αντώνη Νταλγκά, τον Γιάννη Δραγάτση (Ογδοντάκη, τον Δημήτρη Αραπάκη,
τον Κώστα Σκαρβέλη, τον Κώστα Καρίπη και άλλους. Η γνωριμία του, στις αρχές της δεκαετίας του 30 με τον
Μίνωα Μάτσα - υπεύθυνο των εταιριών ODEON και PARLOPHONE - και η μακρόχρονη φιλία και συνεργασία που ακολούθησαν,
ίσως είναι μία από τις κύριες αιτίες που πέρασαν στη δισκογραφία τα αριστουργήματα των λαϊκών συνθετών του ρεμπέτικου.
Ο Σπύρος Περιστέρης, όπως και οι άλλοι "λαϊκοί μαέστροι", ήταν επιφορτισμένοι - εκτός από τις ενορχηστρώσεις -
και με την επιλογή τραγουδιστών και ρεπερτορίου. Ήταν αυτοί που άκουγαν και επέλεγαν τα τραγούδια που τους
έφερναν οι διάφοροι συνθέτες. Η παρέμβαση του Περιστέρη ήταν ιδιαίτερα σημαντική, αφού από το 1934
και μετά είναι εκείνος που παίζει μπουζούκι στα τραγούδια του Βαμβακάρη,
η οποιοδήποτε όργανο ήταν απαραίτητο να παιχτεί, στα τραγούδια του Κ. Σκαρβέλη (με τον Κάβουρα),
του Β. Τσιτσάνη, του Ι. Παπαϊωάννου, του Απ. Χατζηχρήστου και των άλλων συνθετών
που συνεργάζονταν με τις δύο εταιρείες. Ηεμφάνισή του στη δισκογραφία αρχίζει το 1934 με μια σειρά εκπληκτικά
ρεμπέτικα, όπως :"Ο ιππότης", "Η μποέμισσα", "Οφ Αμάν", "Τα Μπελεντέρια", "Ο τεκετζής", και το κορυφαίο,
"Ο μάγκας του Βοτανικού", με τον Ζαχ. Κασιμάτη. Ο Περιστέρης έπαιζε άριστα όλα, τα έγχορδα όργανα
με τάστα, πιάνο, ακκορντεόν και κόντρα μπάσσο. Παντρεύτηκε το 1921 και απέκτησε τον Αργύρη και τον Δημήτρη
που έγιναν εξαιρετικοί μουσικοί. Ο Περιστέρης ακόμα και στα τελευταία χρόνια της ζωής του βοήθησε
και τη νεότερη γενιά συνθετών παίζοντας στις ηχογραφήσεις τραγουδιών του Χρήστου Λεοντή και άλλων.
Πέθανε τον Απρίλιο του 1966 στην Αθήνα, αφήνοντας ένα κενό στο χώρο της μουσικής που μάλλον δεν
πρόκειται να αναπληρωθεί ποτέ.
Επιστροφή στο αρχικό μενού
Επιστροφή στις βιογραφίες
