ผลงานที่วาดด้วยเท้า

คำพยานชีวิตของเลน่า มาเรีย คลิงวัลล์

รูปนี้ถ่ายกับสามีค่ะ

ด้วยรักและศรัทธา

"ขอบคุณที่คุณเกิดมาแต่ฉันเชื่อว่าถ้าคุณเป็นอย่างคนทั่วๆไปคุณคงนั่งรถเข็นที่สถาบันดูแลคนพิการ 
คุณได้แสดงออกถึงความชื่นชมยินดีในชีวิตฉันประทับใจที่คุณจัดการกับสิ่งต่างๆมันน่าทึ่งว่าคุณแต่งตัวได้อย่างไร
คุณกลัดกระดุมได้อย่างไรแน่นอนคงต้องมีคนช่วยคุณในการทำสิ่งเหล่านี้ "

ฉันได้รับจดหมายจากคนจำนวนมากทั้งจากญี่ปุ่นและสวีเดนคนเหล่านี้มักจะถามว่าฉันมองดูสิ่งต่างๆ
ในชีวิตด้วยทัศนคติทางบวกได้อย่างไร? พวกเขาแปลกใจว่าฉันประสบความสำเร็จในหลายๆสิ่งได้อย่างไรทั้งๆ
ที่มีความเสียเปรียบในชีวิตมากมาย

นี่เป็นคำถามที่ยากมากแต่ฉันเชื่อว่ามีเหตุผลอย่างน้อย 3ประการที่ฉันเห็น

ประการแรกพูดง่ายๆว่าคนเราทุกคนแตกต่างกันตั้งแต่เกิดฉันมีความสุขและอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับชีวิตตั้งแต่เกิดมา
ตามบุคลิกของฉันฉันเป็นคนที่มองดูโอกาสที่เป็นไปได้มากกว่าจะดูที่ความยากลำบากฉันไม่ทำให้สิ่งต่างๆ
ยากไปกว่าที่มันเป็นอยู่ ฉันมีทัศนคติในทางบวกต่อตนเอง ฉันกล้ายอมรับสิ่งต่างๆตามที่มันเป็นและฉันกล้าที่จะถามคำถาม

เหตุผลประการที่สองคือพ่อแม่ของฉันท่านไม่กังวลใจเกี่ยวกับความพิการของฉันซึ่งมีประโยชน์ต่อฉันอย่างยิ่ง
ท่านได้วางรากฐานของความมั่นคงปลอดภัยอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของฉันท่านสนับสนุนฉันมากและไม่เคยให้ความสำคัญ
กับการพิการของฉันแน่นอนท่านต้องอธิบายให้คนอื่นฟังบ่อยๆถึงอุปสรรคในการเคลื่อนไหวของฉัน
และเรื่องอื่นๆดังนั้นสิ่งที่ทำให้พ่อแม่เสียเวลาจึงไม่ใช่ความพิการของฉันหลายๆครั้งเมื่อพ่อแม่พบคนอื่น
ท่านสามารถทำให้คนเหล่านั้นไม่สนใจฉันมากนัก

เหตุผลประการที่สามซึ่งเป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุดที่ทำให้ฉันมองดูชีวิตด้วยทัศนคติทางบวกคือ
" พระเจ้า" "เท่าที่ฉันจำได้ความเชื่อเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันในฐานะที่เป็นคริสเตียนฉันรู้ว่าฉันมีคุณค่าไม่ว่าฉันจะเป็นอย่างไร
และไม่ว่าฉันจะมีร่างกายอย่างไรก็ตามฉันเชื่อว่าในสายตาของพระเจ้าการที่ฉันเป็นคนสวยหรือไม่สวยมีร่างกายปกติ
หรือพิการ ไม่ใช่เป็นสิ่งสำคัญแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความสัมพันธ์ของฉันกับพระองค์ฉันรู้ว่าพระองค์ทรงรักฉัน

แน่นอนหลายครั้งฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมจึงมีปัญหามีความทุกข์ยากความเจ็บป่วยและความพิการต่างๆ
และฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมพระเจ้าอนุญาตให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ?ฉันไม่มีคำตอบในเรื่องนี้แต่ฉันคิดว่าบางทีสิ่งที่ทำ
ให้เราเจ็บปวดก็มีส่วนช่วยปั้นชีวิตของเราด้วยฉันคิดว่าจำเป็นต้องมีความมืดเป็นฉากหลังเพื่อทำให้ความสว่างเด่นชัดขึ้น

ไม่มีใครที่ดำเนินชีวิตโดยปราศจากปัญหาแต่คนที่มีประสบการณ์กับความยากลำบากจะมีชีวิตรุ่งโรจน์มากกว่า
คนที่ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้และคนที่สามารถเอาชนะอุปสรรคต่างๆจะยิ่งทำให้ชีวิตของเขารุ่งโรจน์ขึ้น
ฉันสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้เมื่อฉันพบคนที่ฉันยกย่องยิ่งเขาสามารถเอาชนะความยากลำบากในชีวิตได้มากเท่าไหร่
เขายิ่งสมควรได้รับการยกย่องมากเท่านั้น

บางคนคิดว่าฉันมีความเชื่อแบบง่ายๆแต่หลายๆครั้งฉันได้เห็นว่าพระเจ้าอยู่กับฉันไม่ว่าใน
สถานการณ์ใดๆสิ่งนี้ทำให้ฉันมีความยินดีและมีกำลังใจดังนั้นฉันจึงยังคงมองดูอนาคตด้วย
ทัศนคติทางบวกแม้ฉันจะไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างแต่ฉันดีใจที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ฉันดีใจที่ยังสามารถร้องเพลงได้มีสามี
มีครอบครัวมีเพื่อนซึ่งคอยช่วยเหลือฉันในยามที่ฉันมีปัญหาและยิ่งกว่านั้นฉันมีพระเจ้าพระองค์รักฉัน
และฉันรู้ว่าไม่มีอะไรที่พรากฉันไปจากความรักนั้นได้เมื่อฉันเข้าร่วมแข่งขันกีฬาพาราลิมปิกที่กรุงโซลประเทศเกาหลีใต้
ฉันแต่งเพลงที่เกี่ยวกับการเดินทางตามลำพังและฉันอยากจะแบ่งปันเนื้อเพลงนั้นให้ทุกคน


ภายในใจลึกๆฉันได้ยินเสียงกระซิบของพระองค์ที่เรียกฉัน
เป็นเสียงแผ่วเบาเหมือนสายลมแต่ฉันรู้ว่าพระองค์อยู่ที่นั่น
ฉันพักสงบอยู่ในอ้อมแขนของพระองค์
พระองค์บอกฉันว่าพระองค์รักฉัน
และพระองค์บอกฉันว่าพระองค์อยากเป็นยอดสหายของฉัน
ขอให้นึกดูเถอะว่าไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนพระองค์ก็อยู่ที่นั่นด้วย
พระองค์ห่วงใยแม้สิ่งที่ลึกลงไปในใจของฉัน
และพระองค์มีเวลาเพื่อฉันเพื่อถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไร
พระองค์รู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเองไม่เข้าใจ
แม้ความผิดทุกอย่างของฉันแต่พระองค์รักฉัน
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามพระองค์ยังรักฉัน

~เลน่ามาเรีย ~

คุณสามารถดูเรื่องราวของเลน่าได้ที่ www.lenamaria.com
หรือจากหนังสือเรื่อง "บันทึกจากปลายเท้า(Foot-Notes) "
มีขายตามร้านหนังสือทั่วไปค่ะ

ขอบคุณ คุณ Top ที่ได้ส่งคำพยานนี้ทางกระดานสนทนาไทยคริสเตียนเซ็นเตอร์ค่ะ

GUEST BOOK / WEB BOARD / SHARE&CARE / KIDS CENTER / FAMILY / COMPOSITION /PRAY CENTER / BIBLE STUDY /ARTICLES / MALL CENTER / NEWS / PICTURES / CONTACT US / WEB LINKS /PRAISE&WORSHIP/ HOME