Elveda!

(Not: Bu sayfayı, beni "yakından" tanımayanlar, okumayabilirler, çünkü onlarla
pek alakalı değil)

Elveda!

Hayat bu, hiç beklenmedik bir anda başlar ve hiç beklenmedik bir yerde
değişir.. Çeşitli değişimler, burda da söz konusu işte..

Evet arkadaşlar, sizlere habersiz gelen bir "haber" yüzünden buralardan,
yani adana' dan gitmemiz gerektiğini söylemek her ne kadar acı bişey
olsa da, hayatın devam etmesi şart! Şu lanet hayatı bir
durdurursanız, herşeyi bitirirsiniz! Ayrıca, insanın hayatında
olan, çeşitli, üzüntüler, kayıplar, o hayata çeşitli renkler verir.

Kastamonu' dan buraya gelirken çok ağlamıştı ablam, arkadaşları
ve geride bıraktıkları için.
"Merak
etmeyin, Adana' da 2-3 yıl kalacağız, o yüzden pek fazla üzülmezsiniz"
sözleriyle gelinmişti Adana' yan (Kastamonu' da 8 yıl kaldık da...). Büyük
gelmişti Adana bize, hep dü gidilince pazar yerinden, eve
varılmıyordu Kastamonu' da olduğu gibi! Adana, büyük şehirdi,
Türkiye' nin 4. büyük şehriydi. Bize fazla gibiydi.

Alıştık ama sonunda. Yeni bir şehirdi..
Tam yedinci yılımıza girdik ve burdan da ayrılma vakti geldi..

Evet Cihan, seni hergün telefonla "ders" soran biri olamayacak
artık. Ve Akif, seni de "ders" için rahatsız edemeyeceğim artık.
Ve Barış, sen de, şu kanalın şifresi işini unut gitsin. Ve eğer,
aklındaysa, o kanalı düşür. Ve Onur, merak etme, Ankara' dan
sana -senin deyişinle- "cıvıklık" yapamayacağım. Ve diğerleri;
ve NaNick, s-i-s-t-e-r, ala_14_m, papatya, Moody_Girl... Alihan,
Utku, MehmetCan, Kıvanç ve daha adı aklıma gelmeyen bir sürü
kişi: Sizleri unutmayacağım! Kusura bakma Utku, sana
interneti anlatamayacağım! Kusura bakma
Kıvanç, sana derslerde "Sus!" diyemeyeceğim! Yeni bir yere yeni
bir umutla gitmek isterken, eli boş dönmek gibi birşey olacak
galiba bu sefer ki. Ah be, tüh be!

Hepinize, burdan, Adana' dan, sevgi dolu gülücüklerle ayrılmak
istiyorum! Beni özleyin ya da
özlemeyin, hiç önemli değil, nasılsa, sizleri hep özleyecek olan
bir kişi var olacak Ankara' da.

Sizleri seviyorum!

"HOŞÇAKAL ADANA!"

"HOŞÇAKALIN SİZLER!"

"Kendinize iyi bakın!"

"elveda..."

şadan ekdemir

29/6/99

... Dedik dedik ve son noktayı koyduk işte arkdaşlar.. Şu anda Ekim ayının son-
larındayız ve Ankara' dayım işte.. Yukardakileri yazıları her girdiğinizde ay-
nı şeyi görüp, içinizi karartmak istemezdim ama, o yazanlar, benim o tarihteki
yani, tayini öğrendiğim günkü üzüntüme bağlı bir yazı. Silmedim ve değiştir-
medim. Ve hep öyle kalacak büyük ihtimalle.. Ayrıca, şu Ankara' ya alışmak zor
arkdaşlar, herkesten uzak ve tamamen yalnız olmak zor işte..
Neyse, ayarlamaya çalışacağız artık..

İyi günler!
26/10/1999

Evet, yine ben.. Ayın 19'u, Aralık.. Hava buz gibi burda yaa! Daha dün baktım,
5 dereceydi hava.. Alıştım artık galiba buraya! Yani, arkdaşlarla falan kaynaş-
tık işte, ne biliyim, eve alıştık. Zaten, zorunlu olan bir gelişmeydi. Şu Fen
Lisesi stresi de bitseydi.. Aah ah!...
19/12/1999

Milenyuma girdik.. Herşey bir başka şekilde şimdi. Herşeye, herkese alıştım..
Şubat tatili başladı. Geliyorum, beni bekleyinnnn!!!!
27/01/2000

Bu site en iyi 1024*800 çözünürlükükte görüntülenir..
Bu sitenin her hakkı Şadan Ekdemir' e aittir, izinsiz çoğaltılamaz, eheh..
şadanekdemir2000