Hieronder komen de verhalen te staan die u mij mailt. Deze verhalen worden door een deskundige jury (mijzelf) beoordeeld en aan het einde van het seizoen wordt een ervan uitgeroepen tot de winnaar van het jaar. De schrijver van het winnende verhaal krijgt een fantastische prijs. De verhalen kunnen aan mij gestuurd worden als een word-attachement bij een e-mail. Aan de verhalen zijn een paar voorwaarden. Zo mogen ze niet langer zijn dan 600 woorden en ze moeten iets te maken hebben met de prospect. Verder mag het overal over gaan.

Verhaal 1: Laatste dag van weekendje weg.

Het eerste verhaal wat in me opkomt is hetgeen ons vorig jaar overkwam. Het gebeurde op de laatste dag van een weekendje weg met onze prospect “Rossinant”. Het weekend was prachtig begonnen, heerlijk weer en een heerlijk windje. We waren vrijdagmiddag weggevaren vanuit onze thuishaven in Enkhuizen naar Stavoren en waren de volgende dag door Friesland naar Lemmer gevaren. De bewuste dag moesten we terug naar Enkhuizen omdat ik de volgende dag weer moest werken. De windverwachting was 4, maar volgens ons was het een stevige 5, maar we besloten toch maar weg te gaan. Eenmaal op het Ijselmeer bleek het zeker windkracht 6 met vlagen van 7. Nog maar net buiten het zicht van de haven werden mijn vrouw en ons 2 jaar oude zoontje zeeziek. De wind kwam pal uit Enkhuizen en de golven zetten stevig door. Om het leven aan boord nog een beetje dragelijk te maken had ik maximaal gereefd (2 riffen in het grootzeil en de rolgenua opgerold tot het formaat van een boeren zakdoek). We maakten hierdoor weinig snelheid (zo’n 3,5 kn.) en ook wilde het schip niet meer erg hoog aan de wind zeilen. Na zo’n 6 uur tegen de wind en golven in geploeterd te hebben, lagen we ter hoogte van Lelystad en kwamen we een beetje in de luwte van de dijk. Enkhuizen was hiervandaan goed te bezeilen en vrouw en kind waren weer wat opgeknapt. We besloten door te varen naar huis. Ongeveer ter hoogte van de vluchthaven starten we de motor om het laatste stuk maar te motoren. Na 2 minuten draaiien hield ons trouwe dieseltje er echter mee op. Na een korte inspectie zag ik dat het brandstoffilter alleen nog maar troebele diesel had. Slim als ik ben had ik geconcludeerd dat door het ruwe weer de brandstof in de tank flink doorelkaar was geschud en het bezinksel hierdoor was vermengd met de diesel. Ik had nog een reservefilter, dus die vervangen en ik dacht klaar is Renze. Echter na het filter vervangen te hebben liep er geen diesel meer in het schone nieuwe filter. Het bleek dat er helemaal geen diesel meer in de tank zat. (Vergeten te tanken). Na enkele boze blikken naar elkaar te hebben gegooit hebben we de zeilen maar weer gehezen en na een uurtje varen waren we voor de haveningang van Enkhuizen. Hier hebben we een sleepje gekregen naar de compagnieshaven en hebben we hier gelijk getankt. Onze sleper hebben we sávonds nog een flesje wijn gebracht en na zo’n 11 uur op het water te zijn geweest hebben we heerlijk geslapen. Sindsdien vaar ik altijd met een jerrycan reservediesel rond, en stel ik het reven (bij tegenwind) wat langer uit.

Auteur: Renze Dijkstra.

---

Verhaal 2: Ons eerste weekend met onze zoon Cas. 

In Zwarsluis begonnen de sleepboot dagen , dus wij onze boot ingepakt en op een zaterdagochtend na het ontbijt de Quinta los gegooid en de tocht naar Zwartsluis
begon. Na 5 uur varen kwamen we in de haven De Watergeus in Zwartsluis .De Zondag zijn we lekker in Zwartsluis gebleven en oude sleepboten bekeken terrasjes gepakt en lekker gegeten.
Maandag ochtend na het ontbijt vertrokken we weer uit Zwartsluis, We waren nog geen 5 min. aan het varen of de moter (ook een volvo penta) maakte een hels kabaal. Na een sleepje te hebben gekregen naar de haven De Kranerweerd, waar we de boot even hebben afgemeerd ondekte één van de monteurs van de haven dat de pindex van de startmotor bleef hangen, en tegen het vliegwiel sloeg. Dus wij de startmotor laten reviseren, deze werd een week later er weer ingebouwd Wij dachten, kunnen we de boot weer mooi ophalen en kan ons vaarseizoen verder
gaan, nou mooi niet. Wat bleek nou, het lag niet aan de startmotor maar de krukas was gebroken. Wij de boot maar naar kampen gesleept en de motor eruit gehaald voor reparatie
bij nader inspectie en informatie te hebben verkregen leek het ons niet verstandig om de motor te repareren.
En zo worden we dit weekend 13-7-2002 weer naar zwartsluis gesleept, waar in haven DE WATERGEUS een nieuwe motor ingebouwd wordt. We hebben gekozen voor een VETUS M 206 15 PK. En zo hopen we dit jaar nog veel te genieten van onze boot QUINTA

Groeten Maurice & Wieteke Jansen

---

Verhaal 3: The voyage of Lysa Blue through the Clyde Forth Canal September 2002

Inevitably during the trip there were events and things which inspired the odd limerick.

British Waterways issue a key to all their toilet facilities along the way but none have yet been provided on this link except at either end and the key does not fit the cabin at Bowling Basin.

The canal is supposed to have been dredged to 2m but we still touched the bottom quite often and the keels of yachts are disturbing years of settled plastic bags which then catch round the prop. Weed and algae are not yet fully under control on the Glasgow end so engine cooling water filters can block.

A team of between 3 and 5 cheerful and helpful lock keepers drove from lock to lock for the up locks from Bowling in Glasgow. They opened the gates and operated the sluices - we just had to throw them our ropes. On the way down to the sea lock on the River Carron we had just 2 lock keepers at a time again driving to meet us at each successive lock. When they are not taking boats through (which is most of the time) they are working hard to remove the problems.

Maryhill in Glasgow is a very tough area and a bad place to stop as the locals will throw stones or try to pilfer anything going. There is a spectacular flight of locks there and we passed through as the local primary school kids were crossing the canal to get home. "Can come on board Mister?", "What's this for Mister?", "Can I kick it Mister?", "Do you wee in the Canal Mister?"

The Millennium Wheel at Falkirk (look it up on the internet) joins the Clyde Forth Canal to the Union Canal which then runs all the way to Leith along a contour but does not connect to the sea. Once out into the tidal river Carron near Grangemouth there is a very low bridge (Kerse Bridge) with minimal water under it which means that everything must be lowered to deck level as much as possible and the time judged carefully not to "hit or stick" We got through with two inches above and not a lot below.

Just past the Kerse Bridge there is a barge and crane to restep the mast but we were warned that the operator was not time conscious and there was not much water beside it.

The Clyde Forth Canal is great fun.
Lysa Blue has just had a great run.
Though the bottom we hit
And found nowhere to shit,
We still think that this Link is well done.

The Clyde Forth Canal you must do
It is not yet quite perfect that's true.
The odd plastic bag
Will create a big drag
And there's weed that will slow you down too.

The Clyde Forth Canal is a gem.
It is staffed by some wonderful men.
They stick at their work
Which they don't ever shirk
And their jokes are quite good now and then.

The Clyde Forth Canal gives a thrill.
We got ours when we reached Maryhill.
We were asked by small boys
Making all sorts of noise
Many questions which strained our goodwill.

The Clyde Forth Canal is sublime
As you travel it, you're lost in time.
The Millenium Wheel
Puts a final grand seal
With its novel and magical climb.

At the Kerse Bridge a boat could be wrecked
If air clearance and draught were not checked.
'Twas a delicate ride
On a fast falling tide
Calculations all proving correct.

Our good fortune was bound not to last
When it came time to restep the mast.
The man with the barge did not loom very large
So we opted to motor right past.

---

Verhaal 4:
Hier moet het vierde verhaal komen te staan. Jammer genoeg heb ik nog geen inzendingen ontvangen.