Willem van Hanegem
Geniale Kromme
Willem van Hanegem is geboren in Breskens op 20 februari 1944. Hij verloor zijn vader in de tweede wereldoorlog op 11 september 1944. Tijdens luchtaanvallen van de Engelsen op het Duitse leger werd ook Breskens gebombardeerd. De vader van Willem van Hanegem wist een baby het leven te redden door tijdens het bombardement over het kind te gaan liggen. Van Hangem sr. moest deze heldendaad met zijn eigen leven bekopen. In het voorjaar van 1946 vertrok Willem met zijn moeder en andere broers en zusjes naar Utrecht.
Als kind had van Hanegem weinig interesse in school, hij spijbele vaak. Ook voetbal boeide hem niet erg. Op zijn veertiende ging hij van school en begon een leven van twaalf ambachten en dertien ongelukken. In Utrecht werd hij ontdekt bij Velox door trainer Daan van Beek. Van Hanegem stond bij de training achter de goal, de ballen die naast of over gingen haalde Willem op en trapte deze weer naar de eerste elftal spelers. Daan van Beek viel de traptechniek op en nodigde Van Hanegem uit om mee te doen. Hij vroeg van Hanegem bij zijn club te komen en daarmee was het begin van een carrière gemaakt. Van Hanegem bleek een lastpak voor de amateurclub, hij werd verkocht aan Xerxes. Daar ontwikkelde hij zich tot een van de beste spelers van het land. In 1968 werd hij op één na topscorer in de competitie, een verbazingwekkende prestatie voor een middenvelder die bekend stond om zijn goede verdedigende kwaliteiten. Van Hanegem bleef echter een onhandelbare jongen, voor zowel trainers als scheidsrechters. Nog bij Xerxes, in 1968, werd van Hanegem geselecteerd voor zijn eerste wedstrijd in Oranje en niet lang daarna werd hij verkocht aan Feyenoord. In Rotterdam maakte hij tenslotte kennis met het internationale voetbal toen hij door de club door de verschillende ronden van de Europacup 1969-70 denderde. Van Hanegem had geweldig veel profijt van het spelen naast de grote Coen Moulijn. Het Feyenoord van eind jaren zestig streed voortdurend met Ajax om de leiding in de Nederlandse competitie. Toen Moulijns rol bij Feyenoord minder werd was het Wim van Hanegem die heb opvolgde; hij zou het gezicht van de Rotterdamse club worden. Aanvankelijk hadden de supporters nog wel hun bedenkingen over Van Hanegem, niemande wist goed wat hij met die lastige, donkere Zeeuw aan moest doen. Maar met zijn geweldige techniek wist Van Hanegem de grootste spectici voor zich te winnen. Toen Ajax er niet in slaagde de Europacup I finale van 1969 wist te winnen, grepen Van Hanegem en Feyenoord de kans om boven hun Amsterdamse rivalen uit te stijgen. De Feyenoorders slaagden wel en wonnen het daaropvolgende seizoen de meest begeerde Europese titel. Van Hanegem was de spil in Feyenoords zege op Celtic in de Europacup finale van 1970, een wapenfeit dat gevolgd werd door de Wereldbeker voor clubs. Later leidde hij Feyenoord naar de zege in het UEFA cup-toernooi van 1974.
In de jaren zeventig kende Van Hanagem's carrière als international een gestage vooruitgang; gaandeweg ontwikkelde hij zich tot een van 's lands beste voetballers. Tijdens het WK van 1974 schitterde hij als een van de grootste vedetten van wat misschien Nederlands beste nationale elftal ooit is geweest. Hij speelde een uitstekend toernooi, maar hij trok zich het verlies tegen de Duitsers erg aan. Hij zou nog één toernooi voor Nederland spelen: het Europees kampioenschap van 1976. Legendarisch is zijn weigering om af te trappen an een twijfelachtig doelpunt in de halve finalen. Tsjechoslowakije had gescoord na een belachelijke beslissing van de scheidsrechter om door te laten spelen. Midden op het veld plaatste Van Hanegem zijn voet op de bal en weigerde af te trappen. De scheidsrechter zei hem een aantal keren de aftrap te doen, maar kreeg als enige reactie van Van Hanegem de vraag:'Waarom'? Daarop gebaarde de scheidsrechter Van Hanegem bij hem te komen, maar die weigerde. Van Hanegem zei tegen de scheidsrechter dat hij maar bij hèm moest komen. Een rode kaart was het gevolg. Het was een opmerkelijk voorval, waaruit wel bleek dat we met iemand te doen hadden die zich niet liet intimideren, door niemand en in geen enkele situatie.
Van Hanegem trok zich kort voort het WK in Argentinië terug uit het nationale elftal, zijn afwezigheid was een klap. Na zijn schoenen aan de wilgen te hebben gehangen begon Van Hanegem aan een succesvolle carrière als trainer , met name bij Feyenoord. Zijn vroegere leermeester in Rotterdam, Ernst Happel, zei over hem:'Al word ik honderd, een tweede Willem van Hanegem kom ik nooit meer tegen.'
Terug naar Tofik Voetbal Internet Place
