çile

gaiblerden bir ses geldi bu adam gezdirsin boşluğu ense kökünde ve uçtu tepemden birden bire dam gök devrildi künde üstüne künde pencereye koştum kızıl kıyamet dediklerin çıktı ihtiyar bacı sonsuzluk elinde bir mavi tülbent ok çekti üstüme yukardan avcı ateşten zehrini tattım bu okun bir anda kül etti can elmasımı sanki burnum deydi burnuna yokun kustum öz ağzımdan kafatasımı

  bir bardak su gibi çalkaçandı dünya
söndü istikamet yıkıldı boşluk
al sana hakikat al sana rüya
işte akıllılık işte sarhoşluk

ensemin örsünde bir demir  balyoz
kapandım yatağa son çare diye
bir kanlı şafakta bana çil horoz
yepyeni bir dünya etti hediye

bu nasıl bir dünya hikayesi zor
mekanı bir satıh zamanı vehim
bütünü bir kainat muşamba dekor
bütün bir insanlık yalana teslim

nesin sen hakikat olsanda çekil
yetiş körlük yetiş takma gözde cam
otursun yerine bende her şekil
vatanım segilim dostum ve hocam

.....................................................

niçin küçülüyor eşya uzakta ?
gözsüz  görüyorum rüyada nasıl
zamanın raksı ne bir yuvarlakta
sonum varmış onu öğrensem asıl

bir fikir ki sıcak yarada kezzap
bir fikirki beyin zarında sülük
selam selam sana haşmetli azap
yandıkça gelişen tılsımlı kütük

yalvardım gösterin bilmeceme yol
ey yedinci kat gök esrarını aç
annemin duası düş te perde ol
bir asa kes bana ihtiyar ağaç

uyku kaatillerin bile çeşmesi
yorgan allahsıza kadar sığınak
teselli pınarı sabır memesi
size şerbet bana kum dolu çanak

bumu rüyalarda içtiğim cinnet
sırrını ararken patlayyan gülle
yeşil asmalarda depreniş şehvet
kerınca sarayı kupkuru kelle

.............................................

lugat bir isim ver bana halimden
herkesin bildiği dilden bir isim
eski esvaplarım tutun elimden
aynalar söyleyin bana ben kimim

söyleyin söyleyin ben miyim yoksa
arzı boynuzunda taşıyan öküz?
bela mimarının seçtiği arsa
hayattan muhacir eşyadan öksüz

benki toz kanatlı bir kelebeğim
minicik gövdeme yüklü kafdağı
bir zerreciğimki arşa gebeyim
dev sancılarımın budur kaynağı

.................................................
diz çök ey zorlu nefs önümde diz çök
heybem hayat dolu deste ve yumak
sen bütün dalların birleştiği kök
biricik meselem sonsuza varmak......