|
|
LEYLA KOSESI Bir de bakalim Leyla kosesinden Askin kadin adli penceresinden Birakmisti kendini yazilmis olana Susmak ve konusmamak denen cana Evlenmisti ve gorunuste mutlu Simdiden memnun ve gelecekten umutlu Fakat bir eksiklik ufacik bir nokta Kalbi kurcaliyordu hala Mecnun ne olmustu neredeydi Nasildi ne yapiyordu hali neydi Geceleri los golgeler arasinda Kum tepelerinde ay yarasinda Mecnuna benzeyen hayaller olurdu Bu anlarda sanki kalbi dururdu Bitmis olan bir daha mi baslayacak Ne care baslayan baslamamis Bitmis bitmemis olacak Gibi gelirdi Ona Urkuntu gecmis ama erememisti huzura Karanlik bitmis fakat erememisti huzura Ay tutulmus tutulmus kurtulmustu Gonlu zaman zaman tutmustu mustu Gun kirmisti siyah cercevesini Yarmisti isikta otesini berisini Baskin korkusuyla urperen cadirlarin Bugun duzen ve guven, ama yarin!! Yarina bir guvence olmayan Neye yarar boyle bir simdiki zaman Aciyla da olsa dopdolu olan hayat Bosalmisti zemberegi bosalmis bir saat Gibi. Donmustu bombos bir kagida Agizdaki tad benzemiyor eski tada Irmak kurumus ruzgar esmiyor Yakici gunesi bir parcacik bulut ortmuyor Arzu ve korku iki karanlik duygu Yureginde birbirini kogalayip duruyordu Ya bir gun geri donerse Mecnun Yine altust olursa ortalik butun Daha mi iyi olur daha mi kotu bilmiyordu Bir umut vardi gonlunde eksilmiyordu Sonra kiziyordu kendine kiniyordu kendini Kapamak istiyordu icinde eskinin kepengini Eski oldu diyelim ama neydi yeni Ve nasil eskitmeli eskimiyeni Nasil oldurmeli olmeyeni Nasil diri sayarsin olu olani Eski bir zehirdi belki ama yeni Andiriyordu tatsiz tuzsuz bir yemegi Beklemek neyi bekledigini bilmeden Gun gunu ay ayi kogalarken Beklemek bir vaktin dolusunu Oc alan kaderin zalim oyunu Her sey akilla kurulu akilla duzgun Ama aklin icinde olamali baharat gibi Bir parca delilik Oysa mecnun almis butun deliligi gitmis Kupkuru bir hayat kalmis ve adeta oyun bitmis Arzulanan zenginlik, at kumas ve ziyafet Yetmez olur insana bir gun elbet Insan hep birsey umar bekler Ne oldugunu bilmez fakat Fakat sonradan duruldu Leyla Tevekkulle huzuru buldu Leyla Ruhta kopan firtinalar dindi Gokten gonle sukunet indi Anladi ki aci tatli soguk sicak Gecmis ve gelecek ayrilmak ve kavusmak Hep ayni varolusun donusumleri Aydinlanislari ve sonusumleri Her sey havada doner durur Sonunda Tanri varliginda yok olur Ruh hurdur vucut esir Ruh baldir beden zehir Ruh hurdur Tanri askiyla Bagli degil yer ve zaman kaydiyla Farketmez gelse gelmese Kays (Mecnun) Ona Gitse gitmese Ona Leyla Tanri katinda bulusmuslardir Hakikat yurduna kavusmuslardir ("leyla ile mecnun" dan)--Sezai Karakoc
|
|
|
