Boğaziçinin ufak bir iskelesinde 
Dolaştığım geceler oldu 
Yorgun, uykulu bir kızdı bu 
Son vapur yolcuları içinde. 

Araya başka denizler girdi 
Başka denizler attı beni başka uzaklara 
O tarihten tam beş sene sonra  
Gene oradayım şimdi. 

Söylesem inanmazlar, söylemiyorum 
Her gece gene o kız çıkmakta son vapurdan 
Tıpkı eskisi gibi karanlıklarda kaybolan 
Bu gölgeye hayaldeyim siz olun da 
Gözümle görüyorum, hayal diyemiyorum. 

Sular bir şıpırdadı kıyı boyunda 
İşte gene son vapur, çekti gitti önümden 
Arkamdan bir kız geçti 
Adımlarının sesinden tanıdım: Uykulu,  
Yorgun da. 

Geçen bu genç kıza desem ki: 
Bir haber ver hayatından, verir mi? 

                 Behçet Necatigil