 |
|||||||||||
Toen
jij geboren werd was ik er nog niet...
Toen
was Noor nog in 't verschiet..
Met
mijn armpjes wijd en rijk,
stond
ik op de uitkijk...
En toen
jij werd geboren,
kon
ik jou horen....
Mijn
zieltje heeft in vreugde gelacht,
want
ik wist dat jij liefde in mijn leventje bracht...
en eens
dan komt te dag..
Dan
verdwijnt de lach.... |
|||||||||||
Want
dan zal je niet meer hier Zijn,
dan
zal ik voelen veel pijn.
Maar
het zal de pijn zijn van hen om je heen,
van
hen die je zullen misschien als geeneen...
Want
ik, ik blijf in vreugde naar je lachen,
omdat
ik weet in alle eerlijkheid,
wij
zien elkaar weer in de eeuwigheid,
omdat
wij zijn:
Een
eenheid.....
Noortje
9 juli
Y2K |
|||||||||||
 |
|||||||||||
| By Unknown: If tears could build a stairway, and memories were a lane, I would walk right up to heaven to bring you home again. No farewell words were spoken no time to say goodbye you were gone before I knew it, and only God knows why. My heart still aches in sadness and secret tears still flow, what it meant to lose you, no one will ever know. | |||||||||||
 |
|||||||||||
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
