Deze klimplant die tot 2 meter hoog kan reiken,
is een in Nederland algemeen voorkomende soort.
Alleen op de Midden-Veluwe en het noord-oosten komt hij minder voor.
Met name in vochtige bossen, struikgewas, heggen,
oevers en moerassen is hij te vinden.
De plant stelt slechts geringe eisen aan zowel de grond
als de hoeveelheid licht en vocht.
Het onderste gedeelte van de stengels verhout zich.
Behalve dat de stengels klimmen kunnen ze ook
over de bodem voortkruipen.
De eironde tot lancetvormige bladeren staan verspreid
en hebben een spitse top en een gave rand.
Het oppervlak is zacht behaard.
Van juni tot september zijn de bloemen te zien.
Zij zijn paars tot lila van kleur, bestaan uit 5 kroonbladen
en vormen samen een schermvormige tros.
In het hart bevinden zich korte meeldraden.
De helmhokken zijn met elkaar verbonden
tot een buis waaruit de stamper steekt.
De later groeiende bessen zijn eerst groen,
later intens rood van kleur.
De hele plant, maar vooral de groene bes, is giftig.
30 – 40 onrijpe bessen kunnen voor kinderen fataal zijn
(kramp en verlamming van de ademhalingsorganen).
De rijpe bessen zijn nagenoeg niet giftig.
De naam duidt er al op dat de bessen in het begin bitter
en later zoet smaken.
Terug naar:
