Drienerfmuur heeft opstijgende tot bovengronds liggende,
ronde stengels die een behaard oppervlak hebben.
Hierlangs zitten de bladeren kruisgewijs tegenover elkaar.
Ze zijn eivormig met een spitse top, de rand is gaaf.
De plant dankt haar naam aan de drie duidelijk zichtbare
paralelle nerven op haar bladeren.
Het kunnen er echter ook vijf zijn.
De gesteelde, alleenstaande bloempjes vormen bijschermen
die vanaf mei tot aan de eerste vorst te zien zijn.
De 5 witte kroonbladen zijn niet ingesneden.
In het hart bevinden zich 10 meeldraden en 3 stampers.
De zaden zich zich in een doosvrucht ontwikkelen
hebben een klein eetbaar aanhangseltje waar mieren dol op zijn.
Ze verslepen de zaden naar hun nest en zorgen zo voor de verspreiding.
Overal in Nederland kun je Drienerfmuur tegenkomen,
behalve op de zandgronden in het noordoosten.
De plant houdt van een voedselarme bodem
met veel humus en graag staat ze in de schaduw.
Vergelijkbaar met:
Gewone zandmuur
Home
Groene planten
Kruidachtige bloemplanten
