Groot blaasjeskruid is een wortelloze, ondergedoken waterplant
met ronde, drijvende stengels die 30 – 100 cm lang kunnen worden.
En zelfs langere exemplaren zijn niet onmogelijk.
De bladeren zijn twee- tot drievoudig gedeeld met haarfijne,
naar alle kanten afstaande bladslippen.
Enkele van deze bladslippen zijn tot eironde blaasjes omgevormd.
Deze zijn 1 – 4,5 mm lang en er bevinden zich tussen 20 en 200 per blad.
Deze blaasjes zijn meestal roze.
Ze hebben een opening die met een deksel afgesloten is
en die zich slechts naar binnen toe opent.
Hierbuiten bevinden zich 2 borstels.
Het zijn vangblaasjes waarmee talrijke kleine waterinsekten gevangen worden.
Binnenin de blaasjes heerst een duidelijke onderdruk.
Zo gauw een waterdier, bijvoorbeeld een watervlo,
één van de borstels aanraakt opent het deksel zich
en wordt een hoeveelheid water, en daarmee het diertje
naar binnen gezogen.
De buit wordt door eiwit oplossende enzymen verteerd.
Van juni tot september is de bloeitijd.
De bloemen zitten in ijle trossen aan de roodbruine stengels
die tot 30 cm boven het wateroppervlak uitsteken.
De kroon is goudgeel van kleur, tot 2 cm groot en bestaat uit 2 lippen.
De vlakke bovenlip blijft maar klein, maar de zadelvormige onderlip
groeit fors uit en hieronder ligt de naar voren toe gebogen, korte spoor.
De vrucht ontwikkelt zich in een min of meer ronde zaaddoos met veel zaden.
Groot blaasjeskruid is te vinden in stilstaand
en langzaam stromend water zoals dode rivierarmen.
De soort doet het beter bij lichte verontreiniging maar
bij sterkere vervuiling gaat hij echter duidelijk achteruit.
Het is met name in voedselarm water dat hij voorkomt,
doordat hij op een andere manier in zijn voedsel kan voorzien.
Vloedselrijk water levert voor de plant geen extra voordelen op
en wordt hij vaak door andere planten verdrongen.
De plant overwintert met bolronde of ovale,
door dicht opeengedrongen bladeren gevormde eindknoppen,
die bij het verwelken van de plant in de herfst naar de bodem zinken.
Terug naar:
