Vanuit een rozet groeit een ronde en behaarde stengel omhoog.
De rozetbladeren zijn lijn- tot lintvormig en hebben een spitse top.
Ze hebben een wat vlezig uiterlijk en zijn zacht behaard.
De stengel is onbebladerd.
De witte bloemen bloeien in een aar.
Ze hebben 4 kroonbladen die korter zijn
of even lang als de kroon.
Hierdoor zijn ze amper te zien.
Wel zijn de meeldraden te zien die ver buiten de aar uitsteken.
In de duinen komt Hertshoorweegbree algemeen voor
alsmede ook in het deltagebied en de waddenkusten.
Langs het IJsselmeer vindt je haar op enkele plaatsen en ook
groeit ze wel langs wegen die in de winter met zout bestrooid worden.
Het is dus een plant van zilte plaatsen
die goed kan tegen verstoring en vertrapping.
Haar standplaats kan zelfs onderhevig zijn
aan sterk wisselende opstandigheden.
Op zulke plekken kunnen andere planten minder goed overleven
en dat komt goed uit, want bij het opkomen
van andere soorten verdwijnt het Hertshoornweegbree.
Terug naar:
