Hop kan een hoogte bereiken tot 6 meter
en is hiermee de langste plant van Nederland.
Het is door de linkswindende stengel
die zich om allerlei hulpmiddelen slingert
dat ze een dergelijke hoogte bereiken kan.
Deze stengel heeft een meerkantig en ruw oppervlak.
De beharing doet denken aan een baard van twee dagen.
Langs de stengels komen veel bladeren tot ontwikkeling.
De gesteelde, tegenoverstaande bladeren zijn handvormig ingesneden.
Ze hebben een toegespitste top en een getande rand.
Ook het bladoppervlak is ruw behaard.
In het begin zijn de bladeren mooi lichtgroen.
Hoe verder in het seizoen, des te donkerder worden de bladeren.
Hop is tweehuizig: mannelijke- en vrouwelijke bloemen
bevinden zich dus aan verschillende planten.
De mannelijke bloemen vormen een rijkbloemige, hangende pluim.
De vrouwelijke bloemen bevinden zich in een kegelachtige bloeiwijze.
De kegeltjes zijn leuk om te zien, de bloemen zelf zijn onbetekenend.
De schutblaadjes liggen over elkaar heen en hebben een opbouw
die doet denken aan een dennappel in gesloten toestand.
De bloeitijd vindt plaats van juli tot in september.
Tegen eind augustus verspreiden de bellen een doordringend,
aangename en zware geur die onmiskenbaar doet denken aan bier.
De vruchtkatjes verschijnen in september en oktober.
Ze zijn opgebouwd uit na de bloei vergrote schutbladen
die de nootjes steunen en ook als vliegorgaan dienen
bij de zaadverspreiding.
Hop komt zeldzaam voor op de Waddeneilanden
en in het noordelijk kleigebied.
Elders in Nederland is ze slechts plaatselijk aanwezig.
Vochtige, humeuze grond vormen de standplaatsen.
Terug naar:
