Modderoevers van meren en vijvers vormen de standplaats
van het Knikkend tandzaad en meestal is de plant bij woonplaatsen
te vinden waar hij plaatselijk soms algemeen voorkomt.
Hij kan tot ruim een meter hoog worden.
De rechtopstaande stengel is rond van vorm
en kan zowel kaal als behaard zijn.
De tegenoverstaande bladeren, met een gezaagde rand,
zijn lancetvormig en hebben een heel kort steeltje.
Tijdens de bloeiperiode, die valt van augustus tot oktober
worden de eindstandige bloemboofdjes gevormd die zich
in de volle bloei knikkend aan de stengel bevinden.
Het bruingele hart, bestaande uit buisbloemen,
is omgeven door een gele rand lintbloemen.
Terug naar:
