Het Madeliefje (ook wel meizoentje genoemd)
is een zeer algemeen voorkomend, matvormend plantje
in parken, weiden, graslanden.
Hij wordt nauwelijks meer dan 10 cm hoog.
De gesteelde wortelbladeren zijn spatel-
of omgekeerd eivormig en staan in een rozet.
De bladrand is gekarteld of getand.
Aan de behaarde stengel bevinden zich geen bladeren.
Aan de top draagt hij één bloem en het is juist hierdoor
dat de plant een grote bekendheid geniet.
De tongvormige lintbloemen zijn wit van kleur en staan
rondom een geel hart dat gevormd wordt door buisbloemen.
Deze buisbloemen zijn tweeslachtig,
in tegenstelling tot de lintbloemen die alle vrouwelijk zijn.
De bloem opent zich 's morgens vroeg
en draait gedurende de dag met de zon mee.
's Avonds sluit hij zich weer in afwachting van de volgende dag.
Bij regen en bewolkt weer echter blijft de bloem ook overdag gesloten.
Bijna het hele jaar zijn de bloempjes te zien,
alleen in december laten ze het afweten.
De nachtvorsten die in de herfst en voorjaar kunnen optreden
deren de bloem niet echt, maar na koude nachten
zijn de bloemblaadjes van buiten en aan de punten rood gekleurd.
Temperaturen tot –15 graden kunnen ze doorstaan.
De bestuiving vindt plaats door insekten.
Terug naar:
