Deze behaarde plant wordt tot 60 cm hoog.
Haar naam dankt ze aan haar verspreidzittende stengelbladeren
die de stengel omvatten met een pijlvormige voet
die in twee slippen uitloopt.
De bladrand is wat bochtig getand.
Van mei tot juli zijn de eindstandige bloemtrossen te zien
die gevormd worden door witte, stervormige bloempjes.
Deze hebben 4 kleine kroonbladen met in het midden
6 meeldraden en een stamper.
De hartvormige vruchten hebben vruchtstelen die 3 – 4 keer
zo lang zijn dan de vrucht zelf.
Pijlkruidkers komt oorspronkelijk uit het steppegebied
in Zuidwest-Azië en heeft zich vooral langs de spoorwegen
tot in Europa uitgebreid.
In de tweede helft van de 19e eeuw is ze voor het eerst
in Nederland gevonden.
In het westen en het rivierengebied is ze vrij algemeen,
in de rest van het land komt ze wat minder voor.
Zonnige, voedselrijke plaatsen vormen het leefgebied van deze plant.
Ze is te vinden in bermen, op dijken,
tussen stenen begroeiingen en in de duinen.
Ze staat echter vooral op steenachtige plaatsen.
Terug naar:
