Vette weiden, parken, wegen, akkers en stortplaatsen
vormen de standplaatsen van de Smalle weegbree,
een plant die zeer algemeen voorkomt.
Opvallend is dat de plant op armere bodems
veel kleiner blijft dan op voedselrijke grond.
De bladeren vormen grondstandige rozetten.
Ze staan rechtop, zijn lancetvormig en naar de voet toe versmald.
Zeer duidelijk aanwezig zijn de paralel lopende nerven.
Een geperst sap of gekneusd blad op insektenbeten vermindert jeuk
en doet de zwelling afnemen (voor wie er zijn voordeel mee wil doen).
Vanuit de bladrozet stijgen meerdere platte stengels omhoog
die kaal of eventueel zwak behaard zijn.
Ze bereiken een lenge tot 50 cm.
Aan de top worden de eerst kegelvormige en later cilindrische
aren gevormd die bestaan uit kleine bloempjes.
De langere meeldraden steken buiten de bloemaar uit.
Na de bloei, die duurt van mei tot oktober,
vormen zich de 2-zadige doosvruchten.
Terug naar:
