Het tot 1 meter hoge Sint-Janskruid komt zeer algemeen voor
in struikgewas, bosranden, wegbermen, taluds,
mager grasland, braakliggende terreinen.
Kenmerkend zijn de kruisgewijs tegenoverstaande bladeren
met de uit hun oksels ontspringende bloemstelen.
De bladeren zijn eirond tot lijnvormig, met een stompe top en een gave rand.
Door de vele stippen hebben de bladeren een doorschijnende indruk,
wat de wetenschappelijke naam 'perforatum' verklaard.
Het Sint-Janskruid dankt haar naam aan haar bloeitijd,
die omstreeks Sint-Jansdag (24 juni) ligt.
De 5 gele kroonbladen zijn, evenals de kelkbladen,
onregelmatig zwartbespikkeld.
De bloemen van dit geslacht zijn te herkennen
aan de talrijke lange, gele meeldraden die in drie bundels bijeen zitten.
De plant bevat het bloedrode hypericine,
dat bij kneuzing van de bloemblaadjes tevoorschijn komt.
Deze stof werkt als ontstekingsremmer, maar kan bij
te hoge dosis de huid irriteren waardoor er blaasjes ontstaan.
Vergelijkbaar met:
Kantig hertshooi
Home
Groene planten
Kruidachtige bloemplanten
