Waterlobelia is erg zeldzaam in Nederland en bijna verdwenen.
Ze groeit op hoge zandgronden in ondiep en voedselarm water.
Zowel de rechtopstaande als ondergedoken stengels
zijn rond van vorm en onbehaard.
Verspreid langs de ondergedoken stengels zitten de lijn-
tot lintvormige bladeren die een gave rand hebben.
Deze bladeren hebben geen huidmondjes.
Met de bladeren en met de wortels kan ze kooldioxide op nemen.
In de bladeren zitten luchtholtes waar de stof
wordt opgeslagen om later te worden gebruikt.
Langs de rechtopstaande stengels ontwikkelen zich
in juli en augustus de witte tot lichtblauwe lipbloemen.
Deze bestaan uit 5 vergroeide kroonbladen,
5 meeldraden en 1 stamper.
Na de bloei ontwikkelen zich de doosvruchten
waarin de zaden rijpen.
Terug naar:
