Дазвол на зьмяшчэньне вершаў: Як плынь рачулак, як спакой ставоў У сталасьці радкі сябе сталююць, А парушэньні аўтарскіх правоў Няхай зуброў паэзіі хвалююць
Мой верш – нічый. Махнуў крылом пяра 6 сакавіка 2001 году. Прага. Воля і Пятля Гэй, ляцi ў высi, малады саколе, Быццам на далонi пад скрыдлам зямля, А па ей, як глянуць, ходзяць наваколлем, Ходзяць наваколлем Воля i Пятля.
Што ж яны блукаюць, што на сэрцы маюць?
I няма спакою ў юначых душах,
Над сялянскай хатай, над сялянскiм полем, |