Internet heeft de manier veranderd wij leven, werken en winkelen. De groei van Internet heeft het mogelijk om prijzen te vergelijken en producten te kopen gemaakt zonder huis ooit te verlaten. Maar wanneer het over het kopen van geneeskunde online komt, is het belangrijk om zeer zorgvuldig te zijn. Sommige websites verkopen geneeskunde die niet veilig kan zijn te gebruiken en uw gezondheid op risico kon zetten. Miljoenen consumenten gebruiken Internet om gezondheidsinformatie te krijgen. En duizenden websites bieden gezondheidsinformatie aan. Sommige van die plaatsen zijn betrouwbaar en bijgewerkt; wat zijn niet. Hoe kunt u de goeden van slecht vertellen? Eerst, is het belangrijk de bron van informatie zorgvuldig om te overwegen en dan de informatie te bespreken u met uw gezondheidszorgberoeps vindt. Deze vragen en antwoorden kunnen u helpen bepalen of zal de gezondheidsinformatie u op Internet vindt of per e-mail van een Website ontvangt waarschijnlijk betrouwbaar zijn. Zeker ben uw privacy beschermd is: zoek privacy en veiligheidsbeleid die gemakkelijk-aan-vondst zijn en gemakkelijk-aan-begrijpen. Geef geen persoonlijke informatie zoals sociale voorzieningenaantal, creditcard, of medisch of de gezondheidsgeschiedenis, tenzij u de website zeker bent zal uw informatie veilig en privé houden.
Er zijn meer kansen vandaag dan ooit voordien om over uw gezondheid te leren en betere zorg van zich te nemen. Het is ook belangrijker dan ooit te weten over de geneesmiddelen u neemt. Als u verscheidene verschillende geneesmiddelen neemt, meer dan één arts, ziet of bepaalde gezondheidsvoorschriften hebt, moet u en uw artsen bewust zich van alle geneesmiddelen zijn u neemt. Het doen zal dit u helpen om potentiële problemen zoals druginteractie te vermijden. Vroeg in de ontwikkeling van een drug, leiden de bedrijven onderzoek om potentiële interactie tussen drugs te ontdekken of te voorspellen. De deskundigen evalueren de drug-interactie studies als deel van de beoordeling van van de veiligheid van een drug. Deze fase van onderzoek naar reageerbuizen, die als studies in vitro wordt bekend, staat onderzoekers toe om drug-interactie studies in laboratoria uit te voeren door een drug met andere drugs te testen die de zelfde route hebben. Dit heeft het onderzoek sneller en nauwkeuriger gemaakt. Als twee drugs door het zelfde enzym gaan, kan de aanwezigheid van één drug het metabolisme van andere verhinderen. Zo staat dit u toe om de scenario's in het slechtste geval te bekijken en te vragen: 'Wat die als wij deze drug met dat één zetten, weten dat zij de zelfde route hebben?'" Niet zal alles die in een reageerbuis gebeurt zinvol in mensen, niettemin worden. De resultaten van deze test-buis studies kunnen ons vertellen of behoefte om verder het testen in mensen te doen om te weten te komen als een interactie klinisch significant is. Drie fasen van klinische proeven in mensen moeten gebeuren alvorens een drug kan worden op de markt gebracht. Fase 1 studies concentreert zich op de bijwerkingen van een drug en hoe de drug wordt gemetaboliseerd en van het lichaam geëlimineerda. Fase 2 studiesnadruk op de doeltreffendheid van een drug. En Fase 3 studies verzamelt meer informatie over veiligheid en doeltreffendheid, die het gebruiken van de drug in combinatie met andere drugs omvat. Naast het hebben van een goede greep van drugs en hun gevolgen, nemen de artsen medicijngeschiedenissen, en zij raadplegen andere leden van hun team om hen in het nemen van besluiten over druginteractie te leiden. Zij gebruiken ook beknopte drugsamenvattingen en middelen op farmacologische principes. De beroeps van de gezondheid gebruiken ook computersystemen met drug-interactie onderzoekssoftware, elektronische voorschrijvende, en andere technologie. Teken Langdorf, M.D., zegt de stoel van de Afdeling van noodsituatiegeneeskunde bij de Universiteit van Californië, Irvine, „in een bezige noodsituatieruimte, moet u snel te weten komen wat een patiënt neemt en hoe die drugs met andere behandelingen konden in wisselwerking staan." Het grote aantal drugs op de markt, dat met algemeen gebruikt van veelvoudige medicijnen wordt gecombineerd, maakt het risico voor druginteractie significant. De consumenten moeten artsen vertellen wat nemen zij en vragen stellen, en gezondheidsberoeps konden een beter werk bij het proberen doen om de informatie te krijgen die zij hebben gewild. Zo eerder dan het vragen van patiënten welke medicijnen zij nemen, zouden de artsen de vragen specifiek moeten maken: „Neemt u om het even welk medicijn over de toonbank? Neemt u om het even welke kruidenbehandelingen of vitaminen?" De voorbeelden van voedsel met tyramine zijn kaas en sojasaus. Het sap van de grapefruit zou niet met bepaalde bloed druk-verminderende drugs of cyclosporine voor de preventie van de verwerping van de orgaantransplantatie moeten worden genomen. De alcohol zou niet met pijnverlichters zoals Tylenol (acetaminophen) of ibuprofen wegens het verhoogde risico moeten worden genomen van leverschade of maag het aftappen.
|
