Kopend online geneeskundeMiljoenen consumenten gebruiken Internet om gezondheidsinformatie te krijgen. En duizenden websites bieden gezondheidsinformatie aan. Sommige van die plaatsen zijn betrouwbaar en bijgewerkt; wat zijn niet. Hoe kunt u de goeden van slecht vertellen? Eerst, is het belangrijk de bron van informatie zorgvuldig om te overwegen en dan de informatie te bespreken u met uw gezondheidszorgberoeps vindt. Deze vragen en antwoorden kunnen u helpen bepalen of zal de gezondheidsinformatie u op Internet vindt of per e-mail van een Website ontvangt waarschijnlijk betrouwbaar zijn. De geneesmiddelen die online verkochten kunnen vals zijn (vervalsing of „copycat“ geneesmiddelen); kan te sterk of te zwak zijn, of gevaarlijke ingrediënten hebben, of (zijn verouderd) verlopen goedgekeurd, of niet of gecontroleerd veiligheid en doeltreffendheid, kan gebruikend nietveilige normen, of niet brandkast worden gemaakt met andere geneeskunde of producten te gebruiken u gebruikt. U moet met uw arts spreken en een fysiek examen hebben alvorens u om het even welke nieuwe geneeskunde voor het eerst wordt. De geneeskunde van het gebruik slechts die door uw arts of een andere vertrouwde op beroeps is voorgeschreven.
Het begrip van de druginteractieAls u verscheidene verschillende geneesmiddelen neemt, meer dan één arts, ziet of bepaalde gezondheidsvoorschriften hebt, moet u en uw artsen bewust zich van alle geneesmiddelen zijn u neemt. Het doen zal dit u helpen om potentiële problemen zoals druginteractie te vermijden. De interactie van de drug kunnen uw drug minder efficiënt maken, veroorzaken onverwachte bijwerkingen, of verhogen de actie van een bepaalde drug. Sommige druginteractie kunnen zelfs voor u schadelijk zijn. Een drug kan deze enzymen beïnvloeden door hen te verbieden, die verminderde activiteit van het enzym en een opbouw van de drug in het lichaam veroorzaakt. Of de drugs kunnen de enzymen „veroorzaken“, wat verhoogde activiteit van het enzym en een vermindering van de drug van het lichaam veroorzaakt. Deze fase van onderzoek naar reageerbuizen, die als studies in vitro wordt bekend, staat onderzoekers toe om drug-interactie studies in laboratoria uit te voeren door een drug met andere drugs te testen die de zelfde route hebben. Dit heeft het onderzoek sneller en nauwkeuriger gemaakt. Als twee drugs door het zelfde enzym gaan, kan de aanwezigheid van één drug het metabolisme van andere verhinderen. Zo staat dit u toe om de scenario's in het slechtste geval te bekijken en te vragen: 'Wat die als wij deze drug met dat één zetten, weten dat zij de zelfde route hebben?'" Niet zal alles die in een reageerbuis gebeurt zinvol in mensen, niettemin worden. De resultaten van deze test-buis studies kunnen ons vertellen of behoefte om verder het testen in mensen te doen om te weten te komen als een interactie klinisch significant is. Drie fasen van klinische proeven in mensen moeten gebeuren alvorens een drug kan worden op de markt gebracht. Fase 1 studies concentreert zich op de bijwerkingen van een drug en hoe de drug wordt gemetaboliseerd en van het lichaam geëlimineerda. Fase 2 studiesnadruk op de doeltreffendheid van een drug. En Fase 3 studies verzamelt meer informatie over veiligheid en doeltreffendheid, die het gebruiken van de drug in combinatie met andere drugs omvat. In de loop van de laatste verscheidene jaren, is er een wezenlijke verhoging van het aantal drug-interactie studies geweest FDA in nieuwe drugtoepassingen ziet. Als de druginteractie genoeg significant zijn, kunnen zij een drug door FDA verhinderen worden goedgekeurd. Als het agentschap bepaalt dat de bekende druginteractie kunnen worden beheerd en dat de voordelen van een drug belangrijker dan de risico's voor de voorgenomen bevolking zijn, zal een drug worden goedgekeurd. De drug-interactie informatie gaat dan in de etikettering van de drug in de secties over „klinische farmacologie,“ „voorzorgsmaatregelen,“ „waarschuwingen,“ „contra-indicaties,“ en „dosering en beleid." Naast het hebben van een goede greep van drugs en hun gevolgen, nemen de artsen medicijngeschiedenissen, en zij raadplegen andere leden van hun team om hen in het nemen van besluiten over druginteractie te leiden. Zij gebruiken ook beknopte drugsamenvattingen en middelen op farmacologische principes. Zo eerder dan het vragen van patiënten welke medicijnen zij nemen, zouden de artsen de vragen specifiek moeten maken: „Neemt u om het even welk medicijn over de toonbank? Neemt u om het even welke kruidenbehandelingen of vitaminen?" De interactie van de drug met andere drugs omvat zowel voorschrift als geneesmiddelen over de toonbank. Tricyclic kalmeringsmiddelen zoals Elavil (amitriptyline) en Pamelor (nortriptyline) kunnen zich in bloed druk-vermindert Catapres (clonidine) mengen. Het nemen van antibiotische Cipro (ciprofloxacin) met antacids vermindert de doeltreffendheid van Cipro. Sommige antibiotica, zoals rifampin, kunnen de doeltreffendheid van geboortenbeperkingspillen verminderen. Sildenafil, het actieve ingrediënt in de erectiele dysfunctiedrug Viagra, zou niet met nitraten voor hartbehandeling wegens het potentieel voor gevaarlijk lage bloeddruk moeten worden genomen. De interactie van de drug met voedsel en dranken die, bijvoorbeeld, quinoloneantibiotica zoals ciprofloxacin met voedsel en dranken zoals colas, koffie, en chocolade nemen die cafeïne bevatten kunnen prikkelbaarheid en nervositeit veroorzaken. Er kan een potentieel fatale verhoging van bloeddruk zijn als het voedsel dat tyramine bevat wanneer het nemen van monoamine oxydaseinhibitors, drugs wordt gegeten die stemmingswanorde behandelen. De voorbeelden van voedsel met tyramine zijn kaas en sojasaus. Het sap van de grapefruit zou niet met bepaalde bloed druk-verminderende drugs of cyclosporine voor de preventie van de verwerping van de orgaantransplantatie moeten worden genomen. De alcohol zou niet met pijnverlichters zoals Tylenol (acetaminophen) of ibuprofen wegens het verhoogde risico moeten worden genomen van leverschade of maag het aftappen.
|
