Όλα τα είδη των σωματικών ασθενειών παράγονται από τα μισό-χρησιμοποιημένα μυαλά.

George Bernard Shaw

Ο φόβος και η ανησυχία είναι ένα κανονικό μέρος � ακόμη και ουσιαστικό � της ζωής. Μας προετοιμάζουν για τον κίνδυνο, που δημιουργεί τις φυσιολογικές αλλαγές που επιτρέπουν σε μας για να αποκριθούν αποτελεσματικά σε μια απειλή. Ο φόβος είναι πολύ απλός. Προκύπτει σε απάντηση στον άμεσο κίνδυνο, έτσι είναι συνήθως απροσδόκητο, πολύ έντονο, και περιορισμένος στην κατάσταση προκείμενη. Η απάντησή σας στο φόβο, όπως το άλμα από την πορεία ενός επικείμενου αυτοκινήτου, επιλύει γρήγορα την κατάσταση.

Η ανησυχία, αφ' ενός, είναι γενικότερη και σύνθετη. Θεωρείται σε αναμονή για τον κίνδυνο, και συνδέεται με τη δυνατότητα να προβλέψει, να προετοιμαστεί για, και να προσαρμοστεί στην αλλαγή. Συχνά, διαρκεί έναν μακροπρόθεσμο, και η αιτία της παραμένει λάθος καθορισμένη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος δύσκολος για τη δημόσια ομιλία μπορεί να δοκιμάσει μια συμπίεση στο στομάχι για τις ημέρες πριν από μια σχεδιασμένη συζήτηση.

Και ο φόβος και η ανησυχία στέλνουν τα σήματα μέσω του σώματος που προετοιμάζουν όλα τα συστήματα για τον πιθανό κίνδυνο. Οι ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη και catecholamine, απελευθερώνονται σε αυτό που είναι γνωστό ως απάντηση «πάλης ή πτήσης». Η ξαφνική αύξηση στα επίπεδα ορμονών επιταχύνει την καρδιά και αυξάνει το ποσό του άντλησης του αίματος. Συγχρόνως, οι μυ'ες σφίγγουν, αυξάνοντας τη δυνατότητα του ατόμου να παλεψει ή να φύγει από τον κίνδυνο. Η ένταση αυτών των φυσιολογικών απαντήσεων ποικίλλει σύμφωνα με τη σοβαρότητα του γεγονότος ή σκέφτηκε ότι προκαλεσμένος τη συγκίνηση, τη δύναμη του φόβου ή της ανησυχίας του ατόμου, και προηγούμενων γενετικού makeup του/της το εμπειρίας και.

Εφ' όσον υπάρχει ένας καλός λόγος για το φόβο ή την ανησυχία, και δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα να εργαστεί, να παίξει, και να κοινωνικοποιήσει, δεν θεωρείται πρόβλημα. Αλλά όταν η ανησυχία διαρκεί επάνω μια δική της ζωή και αρχίζει να αναστατώνει τις καθημερινές δραστηριότητες, η κατάσταση δεν είναι πλέον κανονική. Μια γνήσια συναισθηματική αναταραχή είναι τώρα στην εργασία... και είναι χρόνος να δει ένας γιατρός.

Μεταξύ των επαγγελματιών που μπορούν να βοηθήσουν είναι ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, και σύμβουλοι. Εντούτοις, είναι καλύτερο να ψαχτεί ένας επαγγελματίας που έχει ειδικευτεί την κατάρτιση στην γνωστικός-συμπεριφοριστική θεραπεία ή/και τη συμπεριφοριστική θεραπεία, ανάλογα με την περίπτωση, και που είναι ανοικτός στη χρήση των φαρμάκων, εάν είναι απαραίτητο.

Είναι σημαντικό ότι αισθάνεστε άνετοι με τη θεραπεία που ο διανοητικός προσφέρων ιατρικές υπηρεσίες προτείνει. Εάν αυτό δεν ισχύει, επιδιώξτε τη βοήθεια αλλού. Εντούτοις, εάν έχετε πάρει το φάρμακο, είναι σημαντικό να μην διακοπεί απότομα, όπως δηλώνεται πριν. Ορισμένα φάρμακα πρέπει να λεπτύνουν κάτω από τη επίβλεψη του παθολόγου σας.

Πολλές οργανώσεις υποστηρίζουν σήμερα την έρευνα στις αιτίες, τη διάγνωση, την πρόληψη, και τη θεραπεία των αναταραχών ανησυχίας και άλλων διανοητικών ασθενειών. Οι μελέτες εξετάζουν τους γενετικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους για σημαντικές αναταραχές ανησυχίας, η σειρά μαθημάτων τους--και μόνο και όταν εμφανίζονται μαζί με άλλες ασθένειες όπως η κατάθλιψη--και η επεξεργασία τους. Ο τελευταίος στόχος είναι να είσαι σε θέση να θεραπεύσει, και ίσως ακόμα και για να αποτρέψει, αναταραχές ανησυχίας.

Όπως τις καρδιακές παθήσεις και το διαβήτη, οι αναταραχές εγκεφάλου είναι σύνθετες και προκύπτουν πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών, συμπεριφοριστικών, αναπτυξιακών, και άλλων παραγόντων.

Επιπλέον, με τα νέα συμπεράσματα για το neurogenesis (γέννηση των νέων κυττάρων εγκεφάλου) καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, ίσως μια μέθοδος θα βρεθεί για να υποκινεί την αύξηση των νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο στους ανθρώπους με την μετα-τραυματική αναταραχή πίεσης.

Οι ψυχίατροι ή άλλοι παθολόγοι μπορούν να ορίσουν τα φάρμακα για τις αναταραχές ανησυχίας. Αυτοί οι γιατροί συνεργάζονται συχνά στενά με τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς, ή τους συμβούλους που παρέχουν την ψυχοθεραπεία. Αν και τα φάρμακα δεν θα θεραπεύσουν μια αναταραχή ανησυχίας, μπορούν να κρατήσουν τα συμπτώματα υπό έλεγχο και να επιτρέψουν σε σας για να οδηγήσουν μια κανονική, εκπληρώνοντας ζωή.

Psychopharmacology, η επεξεργασία των ψυχιατρικών διαταραχών και ο συναισθηματικός κίνδυνος με το φάρμακο, έχουν αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, δεδομένου ότι η κατανόησή μας των έργων του εγκεφάλου έχει αυξηθεί στην εκλέπτυνση. Όταν το φάρμακο ορίζεται για τη διανοητική και συναισθηματική ασθένεια, ο συχνότερος στόχος είναι να αποκατασταθεί η χημική ισορροπία μέσα στον εγκέφαλο, με αυτόν τον τρόπο αποκαθιστώντας την ισορροπία το σε ολόκληρο σύστημα. Ορισμένα φάρμακα λειτουργούν για να εξετάσουν ορισμένα συμπτώματα, όπως όταν ορίζονται τα ηρεμιστικά για την αϋπνία. Τα φάρμακα μπορούν να λειτουργήσουν στις αργές διαδικασίες ασθενειών, όπως όταν χρησιμοποιούνται τα αντιοξειδωτικοοι για να θεραπεύσουν του Alzheimer. Ακόμα άλλοι πόθοι ελέγχου ναρκωτικών και συγκρατούν άλλες προβληματικές συμπεριφορές, όπως παρμένος στον αλκοολισμό ελέγχου.

Η βιοχημική θεωρία προτείνει ότι οι βιολογικές δυσαναλογίες, ίσως μεταξύ των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, μπορούν να είναι η αρχική αιτία των αναταραχών ανησυχίας. Πράγματι, σε μια μελέτη οι ερευνητές ήταν σε θέση να προκαλέσουν μια επίθεση πανικού σε μερικούς ανθρώπους απλά με να εμποτίσουν ορισμένες χημικές ουσίες. Πολλοί επιστήμονες που συμμετέχουν στην έρευνα ανησυχίας τώρα υποστηρίζουν ότι οι διορθώνοντας βιοχημικές δυσαναλογίες με το φάρμακο πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της επεξεργασίας. Άλλες μελέτες προτείνουν ότι οι βιοχημικές αλλαγές μπορούν επίσης να επιτευχθούν μέσω των ψυχολογικών και συμπεριφοριστικών αλλαγών που παράγονται από την ψυχοθεραπεία.

Ανησυχία απόψεων θεωρίας εκμάθησης ως μαθημένη συμπεριφορά που μπορεί να ξεμαθευτεί. Αυτή η θεωρία πρου4ποθέτει ότι η ανησυχία ενός προσώπου μπορεί να μειωθεί με διαρκώς να αντιμετωπίσει τη φοβισμένο κατάσταση ή το αντικείμενο. Και μερικοί άνθρωποι, στην πραγματικότητα, αλλάζουν τη σκέψη τους και δοκιμάζουν τη σημαντική ανακούφιση χωρίς οποιοδήποτε φάρμακο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ριζοβολούν στις μεταδόσεις μεταξύ των κυττάρων νεύρων στον εγκέφαλο. Αυτά τα σήματα από το κύτταρο στο κύτταρο από οι χημικοί νευροδιαβιβαστές που απελευθερώνονται περνούν στη σύναψη (μικροσκοπικό χάσμα) μεταξύ ενός κυττάρου και του επόμενου.

1. Θυμηθείτε ότι αν και τα συναισθήματα και τα συμπτώματά σας είναι πολύ εκφοβίζοντας, δεν είναι επικίνδυνοι ή επιβλαβείς. 2. Καταλάβετε ότι τι δοκιμάζετε είναι μια υπερβολή των κανονικών σωματικών αντιδράσεών σας που τονίζουν. 3. Μην παλεψτε τα συναισθήματά σας ή μην προσπαθήστε να τα επιθυμήσετε μακριά. Περισσότερο είστε πρόθυμοι να τους αντιμετωπίσετε, λιγότερο ο έντονος θα γίνουν. 4. Μην προσθέστε στον πανικό σας με τη σκέψη για αυτό που «η δύναμη» συμβαίνει. 5. Παραμονή στο παρόν. Η ειδοποίηση τι συμβαίνει πραγματικά σε σας σε αντιδιαστολή με αυτό που σκέφτεστε τη δύναμη συμβαίνει. 6. Ονομάστε το επίπεδο φόβου σας από μηδέν έως 10 και προσέξτε αυτό ανεβαίνει και κατεβάζει. Ειδοποίηση ότι δεν μένει πολύ σε έναν υψηλού επιπέδου για περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα. 7. Όταν ο φόβος αρχίζει να προκαλεί «τι εάν» να σκεφτεί, η εστίαση επάνω και εκτελεί έναν απλό και εύχρηστο στόχο όπως να μετρήσει προς τα πίσω από 100 από τα threes ή η θραύση μιας λαστιχένιας ζώνης στον καρπό σας. 8. Ειδοποίηση ότι όταν σταματάτε τις εκφοβίζοντας σκέψεις στο φόβο σας, αρχίζει να εξασθενίζει. 9. Όταν ο φόβος έρχεται, τον αναμείνετε και δεχτείτε. Περιμένετε και του δώστε το χρόνο να περάσει χωρίς τρέξιμο μακρυά από το. 10. Να είστε υπερήφανος της προόδου σημειώνετε, και σκέφτεστε για το πώς αγαθό που θα αισθανθείτε πότε πετυχαίνετε αυτή τη φορά.

Η ασυγκράτητη ανησυχία μπορεί να οδηγήσει σε οποιεσδήποτε από διάφορες συναισθηματικές αναταραχές, όλες που χαρακτηρίζονται από μια δυσάρεστη και συντριπτική διανοητική ένταση χωρίς την προφανή ευπροσδιόριστη αιτία. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας γνωρίζουν απολύτως ότι οι σκέψεις και η συμπεριφορά τους είναι παράλογες και ακατάλληλες, αυτή η διορατικότητα δεν τους δίνει καμία βοήθεια στον έλεγχο των συμπτωμάτων τους.

Απασχολημένο από μια απειλή, το σώμα σας αποκρίνεται με έναν σύνθετο καταρράκτη των χημικών ουσιών. Ο υποθάλαμος, που προειδοποιούνται από τον εγκέφαλο, αντλίες έξω μια εξειδικευμένη ορμόνη που προτρέπει τελικά τους δύο επινεφρίδιους αδένες (που σκαρφαλώνουν επάνω στα νεφρά) για να απελευθερώσει την ενεργοποιώντας ορμόνη γνωστή ως αδρεναλίνη. Ο γρηγορότερος σφυγμός αποτελέσματος �, υψηλότερη πίεση αίματος, ακονισμένη συνειδητοποίηση � είναι η απάντηση «πάλης ή πτήσης» στο φόβο και την ανησυχία.

Οι καταθλιπτικοί άνθρωποι θα φανούν λυπημένοι, ή «κάτω,» ή μπορούν να είναι ανίκανοι να απολαύσουν τις κανονικές δραστηριότητές τους. Δεν μπορούν να έχουν καμία όρεξη και να χάσουν το βάρος (αν και μερικοί άνθρωποι τρώνε περισσότεροι και κέρδους το βάρος όταν καταθλιπτικοί). Μπορούν να κοιμηθούν πάρα πολύ ή πάρα πολύ ελάχιστα, να έχουν τη δυσκολία που πηγαίνει στον ύπνο, ύπνος restlessly, ή να ξυπνήσουν πολύ νωρίς το πρωί. Μπορούν να μιλήσουν για το αίσθημα ένοχοι, άνευ αξίας, ή μάταιοι μπορούν να στερηθούν την ενέργεια ή να είναι νευρικοί και ταραγμένοι. Μπορούν να σκεφτούν για τη δολοφονία και μπορούν ακόμη και να κάνουν μια προσπάθεια αυτοκτονίας. Μερικοί καταθλιπτικοί άνθρωποι έχουν τις αυταπάτες (ψεύτικες, σταθερές ιδέες) για την ένδεια, την ασθένεια, ή το sinfulness που συσχετίζονται με την κατάθλιψή τους. Συχνά τα συναισθήματα της κατάθλιψης είναι χειρότερα σε μια ιδιαίτερη εποχή της ημέρας, για παράδειγμα, κάθε πρωί ή κάθε βράδυ.

Τα συναισθήματα που συνδέονται δυνατότητα με την ανησυχία περιλαμβάνουν την ανυπομονησία, το apprehensiveness, την οξυθυμία, και τη μειωμένη να συγκεντρωθούν. Οι άνθρωποι που πάσχουν από την ανησυχία μπορούν επίσης να ανησυχήσουν, για κανέναν ιδιαίτερο λόγο, ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί σε τους ή τους αγαπημένους αυτούς τους. Τα άτομα με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να κάνουν τέτοιες δηλώσεις όπως: - Το Ι σκέφτηκε πάντα ότι ήμουν ακριβώς πεσιμιστής, αλλά θα ανησυχούσα για τα πράγματα για τις ημέρες, στο σημείο όπου δεν μπόρεσα να κοιμηθώ ακόμη και. - Είχα ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα της επικείμενης μοίρας, όπως έχανα τον έλεγχο με έναν ακραίο τρόπο. - Πάντα ανησυχήθηκα ότι εάν δεν έκανα ορισμένα πράγματα, οι γονείς μου επρόκειτο να πεθάνουν. - Αισθάνθηκα σαν η καρδιά μου επρόκειτο να εκραγεί, και δεν θα μπορούσα να ηρεμήσω κάτω.

Η σφραγίδα αυτού του προβλήματος είναι χρόνιες ανησυχία και ένταση χωρίς την προφανή αιτία. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τις γενικευμένες αναταραχές ανησυχίας μπορούν να ανησυχήσουν υπερβολικά για την υγεία, τα χρήματα, την οικογένεια, ή την εργασία, προσδοκώντας συχνά την καταστροφή. Αν και γνωρίζουν συνήθως ότι η ανησυχία τους είναι εντονότερη από απαραίτητη, δεν μπορούν να φανούν να την αφήνουν να πάει. Η σταθερή ανησυχία συμβάλλει στον ύπνο και τη χαλάρωση προβλήματος. Οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας μπορούν να τρομάξουν εύκολα και να έχουν να συγκεντρωθούν προβλήματος. Η γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας οδηγεί συχνά στην κατάθλιψη.

Τα συμπτώματα αυτής της αναταραχής είναι συχνά ήπια, και δεν παρεμποδίζουν την εργασία ή τις κοινωνικές καταστάσεις. Εάν τα συμπτώματα είναι αυστηρά, εντούτοις, μπορούν να αναστατώσουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Επειδή οι άνθρωποι με τη γενικευμένη αναταραχή ανησυχίας έχουν συχνά μια άλλη φυσική ή συναισθηματική αναταραχή, όπως η κατάθλιψη, έχει υπάρξει μεγάλη μαθημένη συζήτηση ως προς το εάν η αναταραχή ανησυχίας υπάρχει από μόνη της. Αλλά οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι πραγματικά υπάρχει μια τέτοια αναταραχή, και ότι μπορεί να ενισχυθεί από τη διάγνωση και τη θεραπεία. Τα συμπτώματα της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας αρχίζουν συνήθως στη νεολαία και μπορούν να πάνε μη επεξεργασμένα για δεκαετίες. Εντούτοις, τείνουν να μικρύνουν με την ηλικία. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 3 τοις εκατό των περιπτώσεων της γενικευμένης αναταραχής ανησυχίας άρχισαν σε εκείνα τα 65 και. Το πρόβλημα είναι πιό κοινό μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες και τρέχει συχνά στις οικογένειες.

Τα φάρμακα συνταγών και εκείνοι που αγοράζονται πέρα από το μετρητή μπορούν επίσης να προκαλέσουν τα συμπτώματα ανησυχίας. Τα κρύα φάρμακα, τα χάπια διατροφής, τα αντισπασμωδικά φάρμακα, τα τονωτικά, digitalis, τα συμπληρώματα θυροειδή, και, παράδοξα, τα αντικαταθλιπτικά χάπια που δίνονται για να μειώσουν τον πανικό όλοι μπορούν να προκαλέσουν την ανησυχία. Διακόπτοντας ποικίλα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ηρεμιστικών, τα χάπια ύπνου, και ορισμένα φάρμακα αίμα-πίεσης μπορούν να οδηγήσουν στα συμπτώματα απόσυρσης που περιλαμβάνουν συχνά την ανησυχία.

Το οινόπνευμα είναι ένα γνωστό ακόμα με συνέπεια η αιτία της ανησυχίας. Και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και η απόσυρση από τον μπορούν να οδηγήσουν στην ανησυχία. Το πρόβλημα πηγαίνει συχνά παραγνωρισμένο επειδή την οι άνθρωποι μπορούν να ελαχιστοποιήσουν ή να παραλείψουν την εισαγωγή οινοπνεύματός τους κατά ομιλία με το γιατρό, και γιατροί μπορεί να παραμελήσει να ρωτήσει. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, το οινόπνευμα δεν εμφανίζεται να αυξάνει τον κίνδυνο αναταραχών ανησυχίας στην πιό πρόσφατη ζωή.

Η οικογένεια είναι μεγάλης σπουδαιότητας στην αποκατάσταση ενός προσώπου με μια αναταραχή ανησυχίας. Ιδανικά, η οικογένεια πρέπει να είναι ενθαρρυντική χωρίς βοήθεια να διαιωνιστούν τα συμπτώματα του προσώπου. Εάν η οικογένεια τείνει να ευτελίσει τη βελτίωση αναταραχής ή απαίτησης χωρίς επεξεργασία, το επηρεασθε'ν πρόσωπο θα υποφέρει. Μπορείτε να επιθυμήσετε να παρουσιάσετε αυτό το βιβλιάριο στην οικογένειά σας και να στρατολογήσετε τη βοήθειά τους ως μορφωμένους συμμάχους στην πάλη σας ενάντια στην αναταραχή ανησυχίας σας.

Οι μελέτες δείχνουν ότι τα αντικαταθλιπτικά χάπια είναι αποτελεσματικά στη μεταχείρηση της κατάθλιψης. Ένας τύπος αποκαλούμενων ιατρική εκλεκτικών ανασταλτικών παραγόντων σεροτονίνης reuptake (SSRIs) ο συχνότερα ορίζεται από τους γιατρούς. Στη θεραπεία «συζήτησης», ο ασθενής και ο θεράπων μιλούν για την εμπειρία, τις σχέσεις, τα γεγονότα, και τα συναισθήματα του ασθενή. Δύο από τις προσεγγίσεις που βρέθηκαν για να είναι αποτελεσματικές για την κατάθλιψη είναι διαπροσωπική θεραπεία και γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία.

Ορισμοί σε αυτήν την σελίδα

Αναταραχές ανησυχίας

• Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.

Αναταραχή ανησυχίας

• Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.

Ανησυχία

• Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.


• Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.

Φόβος

• Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.

διανοητική υγεία

• Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.


• η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.

κατάθλιψη

• στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.

πίεση

• Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.


• Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.

Right degree as basic for whole life