De bezorgdheid, enerzijds, is meer algemeen en complex. Het wordt gevoeld in afwachting van gevaar, en met de capaciteit geassoci�ërd te voorspellen, voorbereidingen te treffen voor, en aan verandering aan te passen. Vaak, duurt het oud, en zijn oorzaak blijft slecht gedefinieerd. Bijvoorbeeld, kan iemand moeilijk over het openbare spreken een strakheid in de maag voor dagen vóór een geplande bespreking ervaren. Terwijl zowel de vrees als de bezorgdheid een ontwakenreactie kunnen veroorzaken, divergeren hun andere gevolgen. De zeer intense vrees dient soms het lichaam „bevriezen“ om het tegen kwaad te beschermen, veroorzakend weinig of geen verandering in harttarief en blokkerend de impuls om zich te bewegen. In bezorgdheid, leiden de fysieke veranderingen die door ontwaken worden veroorzaakt tot een tweede stadium duidelijk door gedachte patronen zoals zorg, ontzetting, en geestelijk speelt van bezorgdheid-wekkende gebeurtenissen over. Duizenden wetenschappelijke studies in de loop van de afgelopen verscheidene jaren tonen aan dat de hoge bloeddruk, de zweren, de migrainehoofdpijnen, de slagen, het alcoholisme, de depressie, de woede, de moeheid, de drugverslaving en veel andere medische voorwaarden aan de gevolgen op lange termijn van spanning vaak toe te schrijven zijn.
De deskundigen hebben nog om met de worteloorzaak van bezorgdheidswanorde akkoord te gaan. In feite, staan de meesten toe dat verscheidene factoren bij het werk in elk geval kunnen zijn. De biochemische theorie stelt voor dat de biologische onevenwichtigheid, misschien onder de neurotransmitters in de hersenen, de primaire oorzaak van bezorgdheidswanorde kan zijn. In één studie de onderzoekers konden namelijk een paniekaanval eenvoudig teweegbrengen in sommige mensen door bepaalde chemische producten te gieten. Vele wetenschappers betrokken bij bezorgdheidsonderzoek debatteren nu dat de verbeterende biochemische onevenwichtigheid met medicijn het eerste doel van behandeling zou moeten zijn. Andere studies suggereren dat de biochemische veranderingen ook door de psychologische en gedragsveranderingen kunnen worden bereikt die door psychotherapy worden veroorzaakt. Spanning, trauma, onzekerheid. Meeste theorists zijn het ermee eens dat, andere factoren opzij, spanning, het trauma, en de onzekerheden een rol in de ontwikkeling van bezorgdheidswanorde kunnen spelen. De studies tonen een verband tussen bezorgdheid en spanning, die ten gevolge van het aanpassen aan een verandering kunnen worden bepaald. De uitdagingen zoals de dood van gehouden van vereisen een belangrijke aanpassing die tot de ontwikkeling van een bezorgdheidswanorde kan bijdragen. De onzekerheid tijdens overgangen, of over de toekomst, kan bezorgdheid ook veroorzaken. Sommige studies hebben geconstateerd dat een zware gebeurtenis het optreden van vele bezorgdheidswanorde voorafgaat, hoewel dit resultaat nog niet afdoend is. De invloed van deze factoren schijnt om met de wanorde te variëren. In post-traumatisch spanningssyndroom, spelen dergelijke factoren een belangrijke rol, terwijl in obsessive- gedwongen wanorde, de hersenenchemie de primaire beklaagde schijnt te zijn. 1. Herinner dat hoewel uw gevoel en symptomen zeer bang makend zijn, zij niet gevaarlijk of schadelijk zijn.
2. Begrijp dat wat u ervaart een overdrijving van uw normale lichamelijke te beklemtonen reacties is.
3. Bestrijd uw gevoel niet of probeer om hen weg te wensen. Meer bent u bereid om hen onder ogen te zien, minder intens zullen zij worden.
4. Voeg niet aan uw paniek toe door over wat „te denken“ zou kunnen gebeuren.
5. Verblijf in het heden. Het bericht wat werkelijk aan u gebeurt in tegenstelling tot wat u denkt zou kunnen gebeuren.
6. Etiketteer uw vreesniveau van nul tot 10 en let op het uitgaan en verslaan. Bericht dat het niet bij zeer op hoog niveau voor meer dan een paar seconden blijft.
7. Wanneer de vrees begint teweeg te brengen „wat als“ het denken, nadruk en een eenvoudige en handelbare taak zoals het tellen achteruit van 100 door threes of het breken van een rubberband op uw pols uitvoeren.
8. Bericht dat wanneer u ophoudt toevoegend angstaanjagende gedachten aan uw vrees, het begint langzaam te verdwijnen.
9. Wanneer de vrees komt, verwacht en keur het goed. Wacht en geef het tijd om zonder het lopen vanaf het over te gaan.
10. Trots ben van de vooruitgang u, boekt en over hoe goed denkt u van mening zult zijn wanneer u dit keer slaagt.
Als u, of iemand u kent, symptomen van bezorgdheid hebt, is een bezoek aan de familiearts gewoonlijk de beste plaats om te beginnen. Een arts kan helpen bepalen of de symptomen aan een bezorgdheidswanorde, één of andere andere medische voorwaarde, of allebei toe te schrijven zijn. Vaak, is de volgende stap in het krijgen van behandeling voor een bezorgdheidswanorde verwijzing aan een geestelijke gezondheidsberoeps. Het is belangrijk dat u met de therapie comfortabel voelt die de geestelijke gezondheidsberoeps voorstelt. Wanneer dit niet het geval is, streef elders naar hulp. Nochtans, als u medicijn hebt genomen, is het belangrijk om het niet te beëindigen abrupt, zoals voordien verklaard. Bepaalde drugs moeten onder de supervisie van uw arts worden verminderd.
![Mijn depressie - mijn vijand. Antidepressants.](img/antidepressants_89.jpg)
Termijnen op deze paginaBezorgdheid
- Een staat van uneasiness en vrees, zoals over toekomstige onzekerheden.
- Zorg of spanning in antwoord op echte of ingebeelde spanning, gevaar, of gevreesde situaties. De fysieke reacties zoals snelle impuls, het zweten, het beven, de moeheid, en de zwakheid kunnen bezorgdheid begeleiden.
De wanorde van de bezorgdheid
- Een psychiatrische wanorde die de aanwezigheid van bezorgdheid impliceert die zo intens of zo vaak aanwezig is dat het moeilijkheid of nood voor het individu veroorzaakt.
- Om het even welk van diverse wanorde waarin de bezorgdheid of de primaire storing is of het resultaat van het confronteren van een gevreesd situatie of een voorwerp is; zij omvatten obsessive-compulsive wanorde en posttraumatic spanningswanorde.
Vrees
- De vrees is een onplezierig gevoel van waargenomen risico of gevaar, of het echt of ingebeeld is.
Depressie
- In psychiatrie, een symptoom van stemmingswanorde die door intens gevoel van verlies wordt gekenmerkt, droefheid, hopelessness, mislukking, en verwerping.
Geestelijke gezondheid
- Een staat van emotioneel en psychologisch welzijn waarin een individu zijn of haar cognitieve en emotionele mogelijkheden gebruiken, in de maatschappij kan functioneren, en de gewone eisen van het dagelijkse leven ontmoeten.
- De psychologische staat van iemand wie op een bevredigend niveau van emotionele en gedragsaanpassing functioneert.
Spanning
- Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.
- Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.
|