De vrees en de bezorgdheid zijn een normaal onderdeel — zelfs essentieel — van het leven. Zij bereiden ons op gevaar voor, dat tot fysiologische veranderingen leidt die ons om effectief aan een bedreiging toelaten te antwoorden. De vrees is zeer ongecompliceerd. Het doet zich in antwoord op direct gevaar voor, zodat is het onverwacht, gewoonlijk zeer intens, en beperkt tot de dichtbije situatie. Uw reactie op de vrees, zoals het springen uit de weg van een tegemoetkomende auto, lost snel de situatie op. Terwijl zowel de vrees als de bezorgdheid een ontwakenreactie kunnen veroorzaken, divergeren hun andere gevolgen. De zeer intense vrees dient soms het lichaam „bevriezen“ om het tegen kwaad te beschermen, veroorzakend weinig of geen verandering in harttarief en blokkerend de impuls om zich te bewegen. In bezorgdheid, leiden de fysieke veranderingen die door ontwaken worden veroorzaakt tot een tweede stadium duidelijk door gedachte patronen zoals zorg, ontzetting, en geestelijk speelt van bezorgdheid-wekkende gebeurtenissen over. Het is niet volledig duidelijk waarom de psychotrope medicijnen werken; maar toch blijkt het dat zij saldo binnen de chemie van de hersenen opnieuw vestigen. Het gedrag wordt door berichten bepaald die binnen de hersenen van één zenuwcel aan een andere door diverse chemische producten worden overgebracht. Deze chemische producten worden genoemd neurotransmitters. Door miljoenen zenuwcellen binnen de hersenen, brengen de chemische producten geheugen, slaappatronen, waarnemingen, gevoel, stemmingen en gedachten teweeg. De elektrische stroom die de berichten draagt wordt ontvangen tegen zenuweinden, genoemd synapsen, die dan de neurotransmitter vrijgeven. Deze chemische producten, beurtelings, verspreiden het bericht door de volgende zenuwen in lijn te bevorderen om op het elektrobericht te verzenden. Zodra gebruikt, is het neurotransmitterchemische product teruggekeerd en in het zenuweind opgeslagen. Dit recyclingsprocédé wordt geroepen reuptake. Wanneer dit signalerende proces scheef gaat, worden de gevolgen gezien in het gedrag van een persoon en in zijn emoties, waarnemingen, sensaties, en ideeën ervaren. Hoewel er talrijke chemische producten zijn die essentiële functies binnen de hersenen uitoefenen, schijnen drie basischemische producten, of de neurotransmitters, het kritiekst in het regelen van dit proces en het handhaven van evenwicht: serotonine, die met bezorgdheid, depressie, en agressie verwant is; dopamine, die werkelijkheidswaarneming en aangename ervaringen beïnvloedt; en norepinephrine, die aandacht, concentratie, en stemming beïnvloedt. Het gevoel verbonden aan bezorgdheid omvat ongeduld, apprehensiveness, geprikkeldheid, en verminderde capaciteit zich te concentreren. De mensen die aan bezorgdheid lijden kunnen zich ook ongerust maken, om geen bepaalde reden, dat slecht iets aan zich of hun gehouden van degenen gaat gebeuren. De individuen met bezorgdheidswanorde kunnen dergelijke verklaringen afleggen zoals:
- I dacht altijd ik enkel worrier was, maar ik zou me over dingen voor dagen, aan het punt ongerust maken waar ik niet zelfs kon slapen.
- Ik had een zeer sterk gevoel van dreigend noodlot, als verloor ik controle op een extreme manier.
- Ik werd altijd ongerust gemaakt dat als ik bepaalde dingen niet deed, mijn ouders gingen sterven.
- Ik voelde alsof mijn hart ging exploderen, en ik kon niet kalmeren. Niet iedereen wie gedeprimeerd is heeft alle symptomen van de depressie, maar iedereen wie gedeprimeerd is heeft minstens wat van hen, die op de meeste dagen coëxisteren. De depressie kan zich in intensiteit van mild tot streng uitstrekken. De depressie kan met andere medische wanorde zoals kanker, hartkwaal, slag, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Alzheimer, en diabetes mede-voorkomen. In zulke gevallen, wordt de depressie vaak overzien en niet behandeld. Als de depressie wordt erkend en behandeld, kan de levenskwaliteit van een persoon zeer worden verbeterd.
lees meer...
|