Site hosted by Angelfire.com: Build your free website today!

46. ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ- ΧΑΟΣ- ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ.

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Φ ύ σ η και Ρ α τ σ ι σ μ ός"...


 

     Στα Αχαϊκή Λατινική διάλεκτο η πρόθεση ΣΥΝ- της Αττικής διαλέκτου αλλάζει το -Υ σε -Ο και γίνεται SΟΝ- ή CΟΝ- και η λέξη "συμ-φύσι-ο" γράφεται στα Αχαϊκά της Χάλκης CΟΜ-FUSΙ-Ο. Ούτως στα Αχαϊκά του Λατίου το "χάος" της "ΣΥΜ,ΦΥΣΙ,Σ" γίνεται CΟΜ,FUSΙ,Ο. Από το γεγονός αυτό συμπεραίνουμε ότι το -C- μερικές φορές προφέρεται σαν "χονδρό" -κ- στα Λατινικά.
     Το πρόθεμα όπως στην Αττική - Ιωνική μετατρέπεται από ΣΥΝ- σε ΣΥΜ- ούτως στην Αχαϊκή Λατίου, μετατρέπεται από "ΣΥΝ" σε CΟΝ- ή CΟΜ- ανάλογα με την λέξη πού ακολουθεί και τον βαθμό μίξης των υλικών μεταξύ τους πού εννοεί.
     Έτσι παρατηρούμε ότι και οι Λατίνοι όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες μετρούσαν με τις πιθανότητες τού ΧΑΟΥΣ, της σύμΦΥΣΗΣ, τα διάφορα υλικά μίξης και τα φυσικά γεγονότα.
     Οι μοναχοί "μοιροΛΑΤΡΕΣ" πού δεν μπορούν να καταλάβουν την σύμΦΥΣΗ τού ΧΑΟΥΣ, δηλαδή την άπειρη αλληλεξάρτηση και μίξη των φυσικών πραγμάτων, προσπαθώντας μάταια να βρουν την τέλεια εξήγηση, παθαίνουν το δεύτερο σύνδρομο της εξήγησης "χάος, χάνω, χάνομαι" δηλαδή ΑΠΟΛΛΥΜΙ. Αν ο μοναχός "μοιροΛΑΤΡΗΣ" τυγχάνει και μικρής μορφώσεως ή διακατέχεται από φοβίες σωματικές ή ψυχολογικές (πού συνήθως αυτό συμβαίνει) τότε το σύνδρομο του "απόλλυμι" (πίστη το ονομάζουν αυτοί), είναι πολύ μεγαλύτερο.
     Έτσι οι μοναχοί (μοιροΛΑΤΡΕΣ) χάνουν την ζωή τους χωρίς να κάνουν οικογένεια και να ξαναγεννηθούν στα τέκνα τους, ψάχνοντας εκατομμύρια αιτιών για απλά φυσικά φαινόμενα και επειδή δεν μπορούν να βρουν την λύση των γεγονότων (μια και οι περισσότεροι είναι μη μεγάλης φυσικής μορφώσεως), σηκώνουν τα χέρια και παραδίδονται στην μοιροΛΑΤΡΕΙΑ και στον άκρατο θαυμασμό του ανεξήγητου για αυτούς γεγονότος και το θεωρούν έργο άϋλου κατασκευαστή.
     Αυτό συμβαίνει διότι και κανείς άλλος λογικά σκεπτόμενος φυσικός φιλόσοφος ή επιστήμονας, δεν θέλει να σπαταλά την ζωή του ή δεν θέλει να κάνει τον κόπο να προσπαθήσει να βρει όλες τις αιτίες και να τις εξηγήσει στον μοναχό "μοιροΛΑΤΡΗ" πού ίσως και δεν έχει πολλές γνώσεις φυσικής για να καταλάβει την αιτία και το αποτέλεσμα κάθε φυσικής πράξεως ή διότι ο μοναχός "μοιροΛΑΤΡΗΣ" θέτει όλο και περισσότερες ερωτήσεις συμΦΥΣΕΩΣ για το ΧΑΟΣ.
     Για τον λόγο αυτόν όλοι εγκαταλείπουν την συζήτηση με τον μοναχό "μοιροΛΑΤΡΗ", καταλαβαίνοντας το μάταιο τού εγχειρήματός τους, αυτοί να είναι γνώστες όλης της σύμφυσης του ΧΑΟΥΣ.
     Ο μοναχός "μοιροΛΑΤΡΗΣ" όμως, νομίζει ότι νίκησε στην συζήτηση και ότι έχει δίκαιο για την μοιροΛΑΤΡΕΙΑ του.
     Το σωστό όμως στην περίπτωση θα ήταν ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος να χωρίζει το φυσικό χάος σε τμήματα και να μελετά και να εξηγεί στον μοναχό "μοιροΛΑΤΡΗ" υποδιαιρέσεις αυτού, πού τις ονομάζει επιστήμες.
     Τις επιστήμες τις χωρίζει σε μικρότερα τμήματα ή Ειδικότητες. Έτσι μπορεί για μικρά τμήματα να έχει ή να εξηγήσει στον Μοναχό "μοιροΛΑΤΡΗ" μια περίπου θεωρητική ολοκληρωμένη γνώση. Όμως την τέλεια γνώση της συμφύσεως ή χάους πού σε όλα υπάρχει ποτέ δεν θα την αποκτήσει ή εξηγήσει, λόγω των μυριάδων φυσικών παραμέτρων πού δημιουργούνται μέσα στο πέρασμα τού χρόνου
ακόμη και να ήθελε.
     Παρατηρείται σε τέτοιες περιπτώσεις το σύνδρομο της αγανάκτησης, κάποιος να προσπαθεί να εξηγήσει κάτι και κάποιος να θέτει όλο και περισσότερες ερωτήσεις σύμΦΥΣΗΣ και ΧΑΟΥΣ μια και όλα αυτά συνδέονται όπως είπαμε και προηγουμένως σαφώς μεταξύ τους.
     Η θρησκεία αντί να αναζήτηση τις συνιστώσες τού χάους, απλουστεύει όλα και ισχυρίζεται ότι το Χάος είναι μια υπέρτατη δύναμη, πού την ονομάζουν Θεό. Όλες οι θρησκείες επιμένουν στην μη φυσική αναζήτηση, ενώ επιτρέπουν θεωρίες και αναζητήσεις μόνο μέσα από τα δογματικά τους βιβλία.
     Έτσι πολλούς συνομιλητές πού δεν έχουν δυνατή ΦΥΣΙΟλογική σκέψη, τους παρασύρουν οι μοναχοί "μοιροΛΑΤΡΕΣ" στις ερωτήσεις του Χάους, πού δεν έχουν παραγωγικό έργο και καταπατούν τούς έξη νόμους της Φύσεως και τους βυθίζουν και αυτούς στην δύνη τού "απόλλυμι".
     Οι τεχνικοί πειραμάτων εφαρμοσμένων επιστημών λένε σαρκαστικά στους θεωρητικούς, όταν ένα πείραμα αποτύχει: "Στην θεωρία πάντα όλα συνταιριάζουν, στην πράξη όμως τι ποτέ με απόλυτη ακρίβεια". Η λέξη "απ-όλυτη" ή "απ-σ-ολούτ" στα Αχαϊκά της Ρώμης σημαίνει όλες τις μυριάδες άτομα, αιτίες και φαινόμενα πού παίρνουν μέρος στο πείραμα. Αυτό το λένε εννοώντας ότι, σύμφωνα με την θεωρία τού χάους, υπάρχουν και άλλοι παράμετροι πού δεν υπολογίστηκαν, αλλά έλαβαν μέρος στο πείραμα.
     Οι τεχνικοί πειραμάτων έχουν δίκαιο και το ξέρουν και οι θεωρητικοί, γιατί οι τεχνικοί στηρίζονται στον νόμο της φύσεως πού διετύπωσε πρώτος ο Ηράκλειτος και έκτοτε δεν τον αμφισβήτησε κανείς εκτός από τις
θρησκείες, "Τα πάντα ρεί", δηλαδή "όλα, (μάλιστα όλα, μηδενός εξαιρουμένου, της Γης και ότι σκεφθεί κανείς), αλλάζουν στο ΧΑΟΣ".
     Τίποτε, απολύτως τι ΠΟΤΕ δεν μένει στην ΙΔΙΑ θέση μέσα στο ΧΑΟΣ τού Σύμπαντος, την επόμενη στιγμή. Με την περιστροφική κίνηση της Γης περί του εαυτού της, περί τού Ηλίου, περί τού Γαλαξία και μαζί με αυτόν στο άπειρο, τα λόγια πού μιλάμε αυτήν την στιγμή ειπώθηκαν όταν βρισκόμασταν πολλά χιλιόμετρα μακριά, σε άλλη θέση μέσα στο ΧΑΟΣ τού σύμπαντος τού Ηράκλειτου.
     Το "τα πάντα ρεί" του Ηράκλειτου και στα πάντα είναι και η Γη, εθεωρείτο σαν αυτονόητο στα χρόνια των αρχαίων Ελλήνων φυσικών.
     Δεν είναι σωστό αυτό που τελευταία θέλουν να περάσουν μερικοί ύπουλα και πρόστυχα ότι αυτό "τα πάντα ρεί (μηδενός εξαιρουμένου ακόμη και της γής)" το είπε ο Ιταλός Γαλιλαίος πρώτος.
Απλώς αυτό ήρθε σε σύνκρουση με την νεώτερη αμάθεια της καθολικής θρησκείας, ενώ ο Αναξίμανδρος, Ηράκλειτος, Θαλής, Σωκράτης, με την παλαιά θρησκεία και το πλήρωσαν κατά τον ίδιο τρόπο οδυνηρά.
     Τα βιβλία του Ηράκλειτου τα έκαψαν οι μοναχοί (μοιροΛΑΤΡΕΣ) για να μην μαθευτεί ότι κάποιος είπε πράγματα αντίθετα από αυτά πού οι ίδιοι πίστευαν. Εξ άλλου είχαν για δικαιολογία και την διαταγή της συνόδου της Νίκαιας "Περί αποκρύφων Ελλήνων φιλοσόφων" να καίγονται βιβλία πού δεν συνάδουν με την νέα θρησκεία. Ότι δεν έκαψαν οι μοναχοί (μοιροΛΑΤΡΕΣ) το αποτελείωσαν οι Μωαμεθανοί μοιροΛΑΤΡΕΣ καίγοντας την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας με το σκεπτικό "εάν στα βιβλία γράφει ότι ο Μωάμεθ διδάσκει δεν χρειάζονται, αν δεν γράφει τότε είναι επικίνδυνα για αυτό κάψτε τα όλα, μηδενός εξαιρουμένου" .
     Ο γερμανός φιλόσοφος ΝΙΤΣΕ, ο λάτρης των αρχαίων Ελλήνων και φιλοσόφων, για να δείξει το μεγαλείο της θεωρίας τού Ηράκλειτου είπε "όποιος βάλει τάξη στο ΧΑΟΣ, θα γίνει ο κυρίαρχος της Γης και τού Σύμπαντος". Πράγμα πού ήξερε ο ΝΙΤΣΕ, ότι η γνώση τού ΧΑΟΥΣ, και όλων των παραμέτρων και γεγονότων πού συντελούνται στο ΧΑΟΣ, είναι αδύνατη.
     Έδειχνε έτσι την ουτοπία των μοναχών "μοιροΛΑΤΡΩΝ" για τέλεια γνώση των φυσικών φαινομένων, γι αυτό και κυνηγήθηκε από τούς μοναχούς "μοιροΛΑΤΡΕΣ" τόσο φανατικά. Αυτό πρέπει να γίνει μάθημα για τούς άλλους φιλοσόφους, όσον αφορά το πνεύμα τού μικρού παιδιού των μοναχών "μοιροΛΑΤΡΩΝ", πού μπορεί να καταστρέψει ένα γίγαντα πνεύματος όπως ο ΝΙΤΣΕ πού τον δηλητηρίασαν (αυτό είναι γεγονός), στο πανεπιστήμιο και έμεινε ανάπηρος και των Θρησκευόμενων πού σκότωσαν τον άλλον γίγαντα πνεύματος τον Σωκράτη.
     Ο φιλόσοφος Σωκράτης για την θεωρία τού Ηράκλειτου και το ΧΑΟΣ έλεγε "ένα γνωρίζω (σε σύγκριση με το ΧΑΟΣ της συμΦΥΣΕΩΣ) ότι τι ποτέ δεν γνωρίζω". Είναι τόσο μικρό το ΤΙ πού εξαφανίζεται στο ΠΟΤΕ πού θα ακολουθήσει, μέσα στο ΧΑΟΣ της ύλης της συμΦΥΣΕΩΣ και των γεγονότων πού συμβαίνουν κάθε στιγμή μέσα σε αυτήν.
     Ο γερμανός φυσικός ΝΤΙΤΦΟΥΡΤ (1985) έλεγε : οι αριθμητικές πράξεις του ΧΑΟΥΣ είναι τόσες πολλές πού όταν ανάβουμε ένα σπίρτο στην Φρανκφούρτη πρέπει να το λογαριάσουμε σε μια σταγόνα πού πέφτει στην βροχή του Αμβούργου και κατά επέκταση στο κρυολόγημα ενός κατοίκου τού Αμβούργου. (χΑμβπουργκ).
Συνοπτικά οι πράξεις και τα πειράματα, γίνονται κατά προσέγγιση, από τους ανθρώπους και έτσι πρέπει να γίνονται.
     Όποιος θέλει να έχει τέλεια αποτελέσματα, δεν πρόκειται να τελειώσει κανένα έργο ή πείραμα ΠΟΤΕ. Ακόμη και η ΦΥΣΗ πειραματίζεται για την ολοκλήρωση της. Στην θεωρία βρίσκουμε τέλεια λύση, μόνον σε μερικές ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ παραμέτρους.
     Όταν συγκρούεται θανάσιμα η έρευνα σου, πού υπακούει στους έξη κανόνες της Ρατσιστικής φύσεως και ο δογματικός μοναχισμός (μοιροΛΑΤΡΩΝ) πρέπει να υποχωρείς, όταν βρίσκεσαι σε μειονεκτική θέση, αλλά να μην αλλάζεις γνώμη. Να αγωνίζεσαι όταν βρίσκεσαι σε πλεονεκτική θέση μέχρι ο αντίπαλος σου μέσα στην ίδια ράτσα να δεχθεί την Ρατσιστική φύση σαν οδηγό του.
     Όμως ούτως ή άλλως, την γενετήσια ρίζα ΖΩΗΣ τού άτεκνου μοναχού "μοιροΛΑΤΡΟΥ" θα εξαφανίσει η θανάσιμα απόλυτη δικαιοσύνη της φύσεως. Έτσι πεθαίνει χωρίς φυσική αναγέννηση μέσα από φυσικούς απογόνους ΡΑΤΣΑΣ ο άκληρος μοναχός "μοιροΛΑΤΡΗΣ".
     Είναι η καταπάτηση των έξη νόμων της ρατσιστικής φύσεως από αυτόν και στην καταπάτηση αυτών μέσα στην φύση, πάντα ακολουθεί χωρίς οίκτο σαν απόλυτη δικαιοσύνη, στο "ΕΓΚΛΗΜΑ - ΤΙΜΩΡΙΑ - ΘΑΝΑΤΟΣ", μη αναγέννησης από απογόνους του ΔΝΑ πού περιέχει το πνεύμα του.
     (Εδώ σαν "πνεύμα" εννοείται η δομή της ακριβούς διάταξης των συζυγιών πού δίνουν την αίσθηση του "εγώ" και πού κληρονομείται
(δίδεται) από πατέρα ή μητέρα σε τέκνο.
Διάβασε το Κεφ. 47).


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Φ ύ σ η και Ρ α τ σ ι σ μ ός"...

.

 

ΠΙΣΩ στα θέματα