Συνοψίζοντας τα προηγούμενα κεφάλαια και με βάση την φυσική συνέπεια, δημιουργείται το ερώτημα πού θέτουν όλες οι θρησκείες, όλου του κόσμου : Πού πηγαίνει το "πνεύμα" του αποθανόντος σαν συνέχεια σκέψεως, πού πηγαίνει το "εγώ" του αποθανόντος σαν συνέχεια αισθημάτων, που πηγαίνει η "ξεχωριστή ειδική προσωπική αντίληψη" για εξωτερικές αντιδράσεις του αποθανόντα;.
Όποιος έχει διαβάσει τα προηγούμενα κεφάλαια γνωρίζει κιόλας της απαντήσεις. Όμως για συνέπεια συνέχειας θα τις επαναλάβουμε.
     Πρώτη ερώτηση : Πού πηγαίνει το "πνεύμα" του αποθανόντος σαν συνέχεια σκέψεως;.
     Απάντηση : Το "πνεύμα" του αποθανόντος επιστρέφει στους επιζήσαντες άμεσους απογόνους πού ταιριάζει το ΔΝΑ και συνεχίζει εκεί την δράση του σαν συμβουλευτική εξουσία με ίδιες σειρές σκέψεων. Χαρακτηριστικό φαινόμενο είναι να κάνει ο απόγονος νέες σκέψεις και να τις πραγματοποιεί σαν έργα, πού πριν δεν έκανε.
     Σε περίπτωση μεγάλης διαφοροποίησης του ΔΝΑ στους αμέσους απογόνους, δηλαδή εάν δεν είναι ίδιας ράτσας τέκνα, ανίψια, τότε το "πνεύμα" εξαφανίζεται σαν σειρά σκέψεων που υποστηρίζεται λατρευτικά.
     Θα αναρωτηθεί κανείς είναι δυνατόν αυτό σαν φυσικό φαινόμενο;. Μπορεί ένας Ρατσιστής πού πιστεύει στην φύση να πιστεύει σε "πνεύματα άϋλα";. Εδώ η ερώτηση είναι λάθος, διότι δεν ομιλούμε για άϋλα μη υπαρκτά πράγματα, αλλά για μια σειρά ηλεκτρονίων σε ορισμένο ΔΝΑ. Επειδή λόγο αναγέννησης του ήμισυ ΔΝΑ στο τέκνο από φυσικό γονέα, σε περίπτωση ένα προς τέσσερα, είναι δυνατόν να είναι το "ίδιο πνεύμα του αποθανόντος" πού αναφέρουμε προηγουμένως, στην ίδια συχνότητα πορείας ηλεκτρονίων από την ίδια σειρά ατόμων ΔΝΑ στον απόγονο.
     Το φαινόμενο παρατηρείται πιο έντονο όταν το ομοιάζον του ΔΝΑ "σαν πνεύμα στον εγκέφαλο" του γονέως, τέκνο, μετά το θάνατο του γονέως αναρωτείται συνέχεια : Τι θα έκανε ο γονέας μου σε αυτήν την περίπτωση;. Σε αυτήν την περίπτωση ερχόμενος στην θέση του γονέως αναγκάζει τα ηλεκτρόνια, να κάνουν την ίδια διαδρομή σκέψεως πού έκανε και το πνεύμα του γονέα, εξομοιώνοντας έτσι τα δύο πνεύματα εγκεφάλου. Έτσι ο αποθανών γονέας ξαναζεί μέσα σε πολλούς απογόνους με το ίδιο ΔΝΑ στον εγκέφαλο.
     Επίσης παρατηρείται σε ομοιάζοντα ΔΝΑ στον "εγκέφαλο σαν πνεύμα" να έχουν δεθεί συναισθηματικά αποθανών γονέας και τέκνο. Σε αυτήν την περίπτωση είναι βέβαιον ότι το τέκνο συνεχώς θα αναρωτείται : τι θα έκανε ο γονέας σε ανάλογη περίπτωση; Κατά αυτόν τον τρόπο αναγκάζει τα ηλεκτρόνια να διέλθουν από τις ίδιες μάζες ΔΝΑ αναπαράγοντας το πνεύμα του γονέα, στο όμοιου ΔΝΑ τέκνο και με αυτόν τον τρόπο ξανακάνει, να ξαναζεί στον απόγονο ο γονέας, σαν υλική οντότητα με αισθήματα και συναισθήματα αντίδρασης.
     Δεύτερη ερώτηση : Πού πηγαίνει το "εγώ" του αποθανόντος σαν συνέχεια αισθημάτων.
     Απάντηση : Το "εγώ" κάθε ανθρώπου είναι οι συνιστώσες από αισθήματα υλικά σε κάθε πράξη του, με εκροή ορισμένης ποσότητος ορισμένων ορμονών και εκτόξευσης μαζών ηλεκτρονίων από το "πνεύμα" του εγκεφάλου προς τα άκρα του σώματος και αντιθέτως από τα άκρα προς το "πνεύμα" του εγκεφάλου μέσω νευρικών κυττάρων.
Η εκροή ορισμένης ποσότητας ορισμένων ορμονών σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από την δομή του ΔΝΑ του κάθε ανθρώπου. Όταν το ΔΝΑ του γονέα ομοιάζει του απογόνου τότε γίνεται η αυτή ακριβώς έκκριση ορμονών, στο αυτό δεδομένο γεγονός. Εδώ παρατηρείται και οι εν ζωή συγγενείς εξ αίματος, να συμπάσχουν με την αυτή έκκριση ορμονών. Μπορεί να μην είναι όμως η αυτή ακριβώς δόση ορμονών, διότι αυτό εξαρτάται από την σειρά στον καθένα του ΔΝΑ. Ο απόγονος όμως από γονέα πού έχουν το αυτό ΔΝΑ έχει τις ίδιες αντιδράσεις και την αυτή έκκριση ορμονών. Με δεδομένο ότι το "πνεύμα του αποθανόντα επιστρέφει στον απόγονο" όπως προηγουμένως διατυπώθηκε, όλες οι σκέψεις που ταυτίζονται και παράγουν ορμόνες κάνουν να ζει σαν "εγώ" ο αποθανών στον ιδίου ΔΝΑ απόγονο.
     Σε περίπτωση που ο απόγονος με το ίδιο ΔΝΑ έπαθε ατύχημα αποκοπής άκρου, το πνεύμα με τους διαύλους σκέψεων το αγνοεί και το προσπερνά σαν να μην έγινε αποκοπή και στέλνει τις διαταγές κίνησης με ποσότητες ηλεκτρονίων στο ορισμένο σημείο. Η αντίδραση του αποθανόντα ιδίου ΔΝΑ γονέα και τέκνου σε καταστροφή μέρους του ΔΝΑ σώματος είναι ίδια. Το "εγώ" του αποθανόντα γονέα παρουσιάζεται στην αντίδραση του ιδίου ΔΝΑ απογόνου. Το "εγώ" του αποθανόντα ξαναζεί στο ιδίου ΔΝΑ απόγονό του.
     Τρίτη ερώτηση : Που πηγαίνει η "ξεχωριστή ειδική προσωπική αντίληψη" για εξωτερικές αντιδράσεις του αποθανόντα;.
     Σε αυτήν την ερώτηση πιο ειδικοί είναι να ομιλήσουν επιστήμονες της ορισμένης ειδικότητας. Όμως σαν απόγονοι με το ίδιο ΔΝΑ "πνεύματος εγκεφάλου", τα τέκνα σκέπτονται και ανάλογα κάνουν μνημείο θύμησης στον πρόγονο, πού ζει μέσα τους, σαν τιμή στην προηγούμενη υλική του υπόσταση.
     Ο νεκρός επιστρέφει στην φύση σαν σώμα που διαλύεται. Με αυτόν τον τρόπο η Φύση κάνει ισολογισμό. Ο νεκρός δίνει στην φύση ότι υλικό από αυτήν πείρε, όμως το "πνεύμα εγκεφάλου" ζει μόνον αν με κόπο έκανε και ανέθρεψε περισσότερους από τέσσερις απογόνους με τα ίδιο ΔΝΑ. Μόνον τότε ένα από τα τέσσερα "πνεύματα εγκεφάλου" ταιριάζει με το δικό του σαν "ροή ηλεκτρονίων σκέψεως σε ίδιο ΔΝΑ διαύλων πορείας με τις αυτές αντιδράσεις".
     Για να ολοκληρωθεί η "Φυσιολατρία" σαν "Ρατσιστική θρησκεία και πιστεύω" πρέπει να διαβαστεί και το κεφάλαιο 47 "αναγέννηση του πνεύματος των προγόνων στους τέσσερις απογόνους ιδίου ΔΝΑ".

.