56.
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΕΝΝΟΟΥΜΕΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
|
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Φ ύ σ η και Ρ α τ σ ι σ μ ός"...
Έχει παρατηρηθεί ότι φυσιολογικά δεν εισέρχεται πάντα το πρώτο σπερματοζωάριο
που θα φθάσει στο ωάριο, αλλά αυτό που ταιριάζει και έχει το "κλειδί"
της "κλειδαριάς" του ωαρίου, δηλαδή το "Κλειδί" ένα στην
κλειδαριά" ένα, το δύο στην δύο και ούτω καθ εξής έως το ωάριο τέσσερα
που αντιστοιχεί στο πνεύμα τέσσερα.
Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι στα ρέζους (ρίζα) αρνητικό, μετά την γέννηση του πρώτου τέκνου, εάν κατά αφύσικη εξαίρεση και το δεύτερο τέκνο προέρχεται από το ίδιο ρέζους (ρίζα), τότε φυσιολογικά το έμβρυο δηλητηριάζεται, διότι δεν γίνεται φυσιολογική αλλαγή ρίζας προγόνου.
Επεμβαίνουν οι επιστήμονες του κλάδου σε όλες τις βαθμίδες συνένωσης ΔΝΑ καθώς και στα γεννητικά όργανα αρσενικών και θηλυκών, τις περισσότερες φορές για το καλό των ζώντων. Κάθε όμως έκτρωση και άμβλωση όπως ονομάζεται η θανάτωση του εμβρύου από τους "Γυναικολόγους" στους απλούς ανθρώπους, είναι θάνατος μιας ρίζας ζωής με την ΣΕΙΡΑ που έρχονται στον κόσμο του φωτός και δεν θα επαναληφθεί η γέννηση της ιδίας ρίζας, η οποία χάνει την σειρά της. Ο γυναικολόγος κάνει έγκλημα κατά της Ράτσας, όταν η έκτρωση ή άμβλωση γίνεται για την καλοπέραση της μητέρας τού πατέρα ή των άλλων παιδιών ή και τού ίδιου του γυναικολόγου χειρούργου.
Η ζωή πού θα δημιουργηθεί από την ένωση των δύο ήμισυ ΔΝΑ, είναι αμέσως ζωή και όχι μετά από τριάντα ημέρες. Ο χειρούργος ξέρει ότι σκοτώνει ζωή. Όπως ένα έντομο στην μετάλλαξη μένει μέσα στο κουκούλι ζωντανό (πεταλούδα), έτσι και το "έν-μβρυο" είναι ζωντανό σε μια κατάσταση μετάλλαξης, από την στιγμή συνένωσης των δύο ήμισυ ΔΝΑ των γονέων. Ο επίορκος χειρούργος γυναικολόγος, όταν δεν κινδυνεύει η ζωή της μητέρας, μάταια προσπαθεί να εφεύρει χίλιες δικαιολογίες για αυτήν την πράξη πού υποβαθμίζει όλη την Ράτσα. Ακόμη και τα παιδιά πού γεννιόνται από ανήλικες μητέρες, πρέπει η Ράτσα να τα παίρνει, αν δέχεται η μητέρα τους, και να τα αναθρέφει με αγάπη και φροντίδα.
Ακόμη μπορεί και πρέπει η Ράτσα σαν κράτος, αν το θελήσει η ανύπανδρη μητέρα, να την απομονώσει σε ανώνυμο περιβάλλον μέχρι να τεκνοποιήσει και το παιδί να το δώσει προς υιοθεσία σε άλλο ζευγάρι της Ράτσας. Όλα τα έξοδα πρέπει να τα αναλάβουν τα μέλη της Ράτσας, ακόμη και αν μετανοήσει και το παιδί κρατήσει η μητέρα του, η εχεμύθεια πρέπει πάντα να είναι προς όφελος της ανύπανδρης μητέρας. Σε αυτό το διάστημα η μέλλουσα μητέρα μπορεί να εργάζεται ή να μορφώνεται ή να σπουδάζει.
Αυτό είναι δέσμευση της Ράτσας πού προστατεύει τα μέλη της. Σύμφωνα με τον 3) τρίτο νόμο της Ρατσιστικής φύσεως, "τα μέλη της Ράτσας είναι υποχρεωμένα να αλληλοβοηθούν στα θέματα προόδου, υγείας και ευημερίας, τα υπόλοιπα μέλη της Ράτσας".
Έτσι η μοναδική αιτία που κάνει ο χειρούργος γυναικολόγος το έγκλημα κατά μιας ρίζας ζωής, είναι η απληστία του για το χρήμα. Για μια θανάτωση ρίζας ζωής παίρνει εικοσαπλάσια χρήματα, από μια φυσιολογική γέννηση ρίζας ζωής ή και καθόλου αν η γέννηση πραγματοποιηθεί από μια άξια σεβασμού ειδική ΜΑΙΑ. Για την πράξη της θανάτωσης εμβρύου, χωρίς φυσικό κίνδυνο πού προέρχεται από την εγκυμοσύνη στην μητέρα, έπρεπε ο χειρούργος να τιμωρείται σαν κοινός κακοποιός, εγκληματίας και να θανατώνεται αν υπάρχει νόμος.
Ο "ψυχολογικός κίνδυνος της μητέρας", σαν αιτία εκτρώσεων πού επικαλούνται, είναι ο κίνδυνος, πού ισχυρίζονται όλοι οι δειλοί τού κόσμου και δεν είναι υπαρκτός στην φύση, αλλά είναι μια δικαιολογία του εγκλήματος, πού γίνεται για καλοπέραση και ΕΠΙΔΕΙΞΗ πλούτου των εμπλεκομένων. Αυτό ισχύει και για την μητέρα και για τον επίορκο εγκληματία γυναικολόγο.
Να σκοτώνει μια μητέρα το παιδί της (έμβρυο) για να μην κακοπεράσει το παιδί αργότερα, είναι μια δεύτερη πρόστυχη δικαιολογία, όπως πρόστυχος είναι και αυτός πού την επικαλείται και αυτός πού την πραγματοποιεί σαν χειρούργος. Το να σκοτώνεις κάποιον για να μην κακοπεράσει στην ζωή του δεν είναι δικαίωμα άλλου παρά μόνον της ίδιας της ζωής αυτής ταύτης, σαν οντότητας αυτό προσδιοριζόμενης, δηλαδή του τέκνου όταν μεγαλώσει.
Δεν είναι δικαίωμα της μητέρας πού κυοφορεί την ΖΩΗ ή του χειρούργου. Για τον λόγο αυτόν, όταν κάνει τέτοιες εκτρώσεις πρέπει να τιμωρείται περισσότερο του δέοντος, διότι το μαχαίρι τού θανάτου αυτός το διευθύνει και αυτός είναι η κακοποιός και εγκληματική εξουσία.
Σύμφωνα με στατιστική πού δημοσιεύθηκε στις 27. 03. 97 στις Ελληνικές εφημερίδες, πολλοί αξιόλογοι χειρούργοι καταφέρονται και ομολογούν ότι γίνονται πολλές ανώφελες χειρουργικές επεμβάσεις. Για αυτούς, τούς χειρούργους, είναι ανώφελες, για τούς ασθενείς είναι οδυνηρές και επίπονες. Για τις εγκυμονούσες γυναίκες, η ανώφελη, οδυνηρή, επίπονη και επικίνδυνη χειρουργική επέμβαση, "καισαρική τομή" όπως αποκαλείται, τις αποκλείει μετά την δεύτερη κυοφορία να παράγουν τις τέσσερις ρίζες των προγόνων τους. Υπεύθυνοι γι αυτό είναι οι επίορκοι εγκληματίες γυναικολόγοι.
Αυτοί που για την δική τους επίδειξη πλούτου, σκοτώνουν κάθε ζωή με μεγάλη ευκολία και χωρίς να ρωτήσουν το ίδιο το έμβρυο. Πράττουν θανατηφόρο κακό στην οικογένεια της γυναίκας και καρπώνονται μεγάλους μισθούς, χωρίς να το αξίζουν. Διακόσιες χιλιάδες δολοφονίες ΕΜΒΡΥΩΝ και πολλές χιλιάδες ανώφελες, επικίνδυνες, επίπονες, οδυνηρές εγχειρήσεις και κλοπής χρημάτων από φτωχούς βιοπαλαιστές για ανώφελες χειρουργικές επεμβάσεις και από την κοινωνία, σαν κράτος, είναι έργο των επίορκων χειρούργων και γυναικολόγων.
Στην Ελλάδα δεν έχει τιμωρηθεί κανένας χειρούργος μέχρι τώρα για έκτρωση ή άμβλωση ποτέ, έτσι εξηγείτε στην θανάσιμα απόλυτη δικαιοσύνη της φύσεως γιατί ίσως πρέπει να εξαφανιστεί η Ράτσα των Ελλήνων. Είναι σπάνιες οι φορές πού η μητέρα κινδυνεύει και τότε πολύ άξια επεμβαίνει ο άξιος στον όρκο του χειρούργος. Τις περισσότερες φορές η απληστία για το χρήμα, η ΕΠΙΔΕΙΞΗ πλούτου και καλοπέρασης, είναι οδηγός των εκτρώσεων ή αμβλώσεων ή όπως άλλως ονομάζουν το έγκλημα κατά της Ράτσας, των ριζών, και κατά επέκταση της φύσεως.
Τέτοιο φαινόμενο αμβλώσεων δεν παρατηρήθηκε ούτε όταν βρισκόταν η Ελλάδα υπό κατοχή ξένων δυνάμεων, γι αυτό και δεν εξαφανίστηκε η Ελληνική Ράτσα. Όμως παρατηρείται τώρα και αυτό είναι η αρχή τού τέλους για την Ελληνική Ράτσα, σαν τιμωρία στην θανάσιμα ΑΠΟΛΥΤΗ δικαιοσύνη της Φύσεως και της μη πραγματοποίησης των έξη κανόνων της.
Η τιμωρία για θάνατο ζωής της Ράτσας, στους επιδειξίες ή καλοθρεμμένους
γονείς, πρέπει να είναι παραδειγματική από τούς νόμους της Ράτσας, όπως είναι
και από τους ρατσιστικούς νόμους της φύσεως. Όμως πολύ πιο μεγάλη και παραδειγματική
πρέπει να είναι η τιμωρία των επίορκων ΕΠΙΔΕΙΞΙΩΝ χειρούργων γυναικολόγων πού
αντίθετα από την επιστήμη δεν προστατεύουν τον ασθενή, αλλά τον σκοτώνουν (το
Έμβρυο) και τον εκμεταλλεύονται.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Φ ύ σ η και Ρ α τ σ ι σ μ ός"...