Στην πραγματικότητα λοιπόν "FΑCΙCΤΙ" στην αρχαία Ρώμη λέγονταν οι ΔΟΥΛΟΚΡΑΤΕΣ και αυτό σημαίνει και τώρα. Ύπουλα ή φανερά οι Φασίστες προσπαθούν, να βάλουν εργαζόμενους, να δουλεύουν για αυτούς, χωρίς να τους αμείβουν κανονικά ή σύμφωνα με το έργο πού παράγουν.
        Τα "διαπλεκόμενα συμφέροντα" τους, εισέρχονται στην πολιτική και προσπαθούν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν αρχηγούς κομμάτων για να τους χρησιμοποιήσουν όταν χρειαστεί αργότερα.
       Αλίμονο στην Ράτσα πού έχει κυβέρνηση Δουλοκρατών ΦΑΣΙΣΤΩΝ, αργά αλλά σταθερά θα εξαφανιστεί. Οι Δουλοκράτες φασίστες θα φέρνουν δούλους (εργάτες) από άλλη Ράτσα και θα αλλοιώνουν την δική τους, μέχρι να εξαφανιστεί.
        Δεν θα χρειαστεί ούτε πόλεμος ούτε βία. Ύπουλα αλλά σταθερά θα αλλοιώνεται η δομή της Ράτσας και ένα πρωί δεν θα υπάρχει, όπως στην Σινκαπούρι έκαναν οι Άγγλοι φασίστες στους Μαλαισίους, φέρνοντας Κινέζους εργάτες. Τώρα όμως από ηλιθιότητά τους, για την ανοχή πού έδειξαν στους φασίστες, το φαινόμενο παρουσιάστηκε και στην χώρα τους την Αγγλία, από τους Πακιστανούς Μογγόλους πού έφεραν οι ίδιοι φασίστες στην χώρα τους.
        Αυτή την χρονική στιγμή οι φασίστες δεν ονομάζουν τούς εαυτούς τους "φασίστες" αλλά "κεφαλαιούχους", "μεγαλοκτηματίας", "μεγαλοεργολάβους", "μεγαλοεπενδυτές", "μεγαλοεκδότες". Έτσι μπορούν να ελίσσονται, χωρίς ο μη βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος να τους αντιλαμβάνεται. Οι μόνοι πού αντιλαμβάνονται τούς φασίστες σε αυτό το παιχνίδι τους, είναι οι Ρατσιστές, γι αυτό και το άσβεστο μίσος μεταξύ των δύο ομάδων.
        Όμως με τα τρομαχτικά μέσα σε χρήμα και εξουσία πού κατέχουν οι φασίστες, έχουν κατορθώσει να εμφανίσουν στο μη βαθιά σκεπτόμενο άνθρωπο, ότι ο Ρατσισμός είναι άσχημο πράγμα, παρόλο πού η φύση είναι τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια Ρατσιστική.
        Η δυσφήμιση πού έχουν εξαπολύσει με τα μαζικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία περίπου όλα ελέγχουν, όταν κάθε έγκλημα το ονομάζουν Ρατσιστικό και μετά δεν το ανακαλούν, αν διαπιστωθεί, ότι δεν είναι όπως αυτοί το παρουσίασαν, είναι τεράστια.
        Βέβαια τεράστια σε χρήμα είναι και τα κέρδη πού καρπούνται, επειδή ο λαός τούς εμπιστεύεται, μια και έχει βάλει λύκους φασίστες (μερικές φορές αυτοαποκαλούνται και σοσιαλιστές, όπως στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ), να φυλάγουν τα πρόβατα του.
        Οι φασίστες πάντα θα θέλουν χέρια φθηνά και δεν τούς ενδιαφέρει από πού θα τα πάρουν, πως θα τα πάρουν, τι Ράτσα έχουν αυτά τα χέρια και ποιόν θα σκοτώσουν όταν θα πεινάσουν αυτά τα χέρια.
       Σε αυτήν την ορισμένη πάντα τακτική τους, έχουν την σύμφωνη γνώμη των αρχηγών των θρησκειών τους, πού και αυτοί αυτό το γεγονός το δέχονται ενεργητικά ή παθητικά και δεν το μάχονται, μέχρι εξαλείψεως της Ράτσας ή μέχρι εξαλείψεως των φασιστών δουλοκρατών.
        Συνήθως δεν τούς μάχονται, διότι οι θρησκευτικοί αρχηγοί πληρώνονται και είναι τοποθετημένοι σε αυτήν την θέση από τους φασίστες δουλοκράτες, όπως συνήθως είναι τοποθετημένοι και οι διοικούντες σαν κυβέρνηση ανδρείκελο ή φασιστοεβραίϊκο κατεστημένο (όπως σήμερα) το κράτος, σε έναν άβουλο χωρίς Ρατσιστική περηφάνια ταπεινωμένο λαό.
        Τώρα τελευταία (έτος 2000 με φασιστοεβραίϊκο κατεστημένο) στην Ελλάδα για να δείξουν οι "πολιτικοί φασίστες", πόσο εκτιμούν και για να εξευτελίσουν τον άβουλο λαό, ότι αγαπά ο λαός αυτός, το ονομάζουν περιφρονητικά "ΛΑΪΚΙΣΜΟ" και δεν θέλουν να έχουν με αυτό καμία σχέση.
        Αυτοί είναι οι πρόστυχοι φασίστες σήμερα. Ντυμένοι με μανδύες "προβάτου", αλλά και με τον μανδύα του απροστάτευτου εβραίου, διωκόμενου από τις ορδές του Χίτλερ.
        Αυτό έκαναν και στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία οι Φασίστες μεγαλοκτηματίες των παραμεθορίων περιοχών. Οι φασίστες μεγαλοκτηματίες έφερναν δουλοπάροικες, επί εκατοντάδες χρόνια, από τις γειτονικές χώρες, συνήθως από τις μογγολικές στέπες, για να τούς εκμεταλλεύονται. Συνέπεια αυτού ήταν κάποτε, όταν έγιναν οι δουλοπάροικες πολλοί και ζητούσαν περισσότερα δικαιώματα, να ξεσηκωθούν, να οργανωθούν και να καταλύσουν την διοίκηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Οι Ρατσιστές γνήσιοι Έλληνες τότε, κατεστραμμένοι και κυνηγημένοι από τους φασίστες και από την εκκλησία (βλέπε αφορισμούς ημέρας Ορθοδοξίας), δεν μπόρεσαν να οργανωθούν και να προβάλουν αντίσταση. Ούτως η Αυτοκρατορία έγινε κεφαλή φασιστών, χωρίς σώμα λαού αγωνιστών ρατσιστών, εύκολη λεία των εχθρών της Ράτσας.
        Επειδή οι Ρατσιστές εναντιώνονται σε αυτήν την τακτική των φασιστών, οι Φασίστες προσπαθούν με πάθος, να εξαφανίσουν τους Ρατσιστές. Σε αυτήν την προσπάθεια οι Φασίστες, όπως από το προηγούμενο παράδειγμα ανεδείχθη, έχουν βοηθούς τις θρησκείες, τούς αντιρατσιστές, τούς ανθρωποκεντρικούς ισοπεδωτικούς οργανισμούς εκμετάλλευσης (κομμουνιστές, ξένες διεθνείς οργανώσεις), στους οποίους αυτήν την στιγμή έχουν τοποθετήσει δικούς τους αρχηγούς και συνήθως Εβραιογενείς.
        Στις κυβερνήσεις πού έχουν οι φασίστες τοποθετήσει ΚΡΥΦΑ τον αρχηγό της κυβέρνησης(όπως σήμερα 2000 στην Ελλάδα), βάζουν διορισμένους από τον αρχηγό της κυβέρνησης και κατά επέκταση από τους φασίστες, υπάκουους ή ομοϊδεάτες υπουργούς. Οι υπουργοί αυτοί προωθούν άβουλους ή ομοϊδεάτες κρατικοδίαιτους δημοσίους υπαλλήλους, πού χωρίς σκέψη ή εσκεμμένα, κάνουν ότι τούς διατάζουν οι υπουργοί.
Με τους κρατικοδίαιτους αυτούς προωθημένους δημοσίους υπαλλήλους και τούς άλλους που δεν έχουν δική τους σκέψη ή επίγνωση τι κάνουν και πια επίπτωση θα έχει αυτό στους απογόνους τους αργότερα, άβουλους δημοσίους υπαλλήλους, γίνεται η υποδούλωση της Ράτσας του άβουλου λαού από τούς φασίστες.
        Έτσι σιγά-σιγά αλλά σταθερά γίνεται η άλωση της Εξουσίας από τούς Φασίστες. Οι Φασίστες με τον διορισμένο, (αν δεν είναι ο ίδιος φασίστας όπως σήμερα ο Εβραιογενής Κ. Σημίτης) σαν Πρωθυπουργό, τούς διορισμένους σαν φερέφωνα υπουργούς, και τούς προωθημένους σαν φερέφωνα ανώτατους δημόσιους υπαλλήλους, προωθούν νόμους εκλογικούς, πού διαιωνίζουν την παραμονή τους στη εξουσία και την δυσφήμηση εις βάρος των Ρατσιστών και υποδούλωση της Ράτσας του άβουλου λαού.
        Μια διαρκή δυσφήμηση πού γίνεται, είναι και στο μάθημα της έκθεσης με θέμα "τα κακά τού Ρατσισμού και τού κοινωνικού Ρατσισμού" πού δίδεται στους νέους της δευτέρας Λυκείου και στις πανελλήνιες εξετάσεις της τρίτης λυκείου. Εκεί οι νέοι είναι υποχρεωμένοι να γράψουν εναντίων της Ράτσας τους, των γονέων τους, της οικογενείας τους, της φυλής τους. Επίσης εναντίων νοημάτων πού δεν υπάρχουν, αλλά δημιουργήθηκαν από τούς φασίστες όπως ο λεγόμενος "κοινωνικός Ρατσισμός" για δυσφήμηση των Ρατσιστών και της Ράτσας του άβουλου λαού. Με αυτόν τον τρόπο κάνουν και ένα είδος κόσκινο, για να διαλέξουν, δίνοντας μεγάλο βαθμό σε όποιο τέκνο με περισσότερο γλοιώδη τρόπο καταφερθεί εναντίων της οικογένειας του και της Ράτσας του, για να το προωθήσουν οι φασίστες, σαν φερέφωνο και σαν νέο γενίτσαρο κατά της Ράτσας του.
        Από τα συγκεκριμένα παραδείγματα φαίνεται, ότι δεν είναι αντίπαλος του Φασισμού η Θρησκεία, ούτε το κυβερνητικό σύστημα (κομμουνιστικό, μοναρχία, ψευτοδημοκρατία), διότι αυτά υποδουλώνονται ΚΡΥΦΑ και πάντα, αλλά αντίπαλός τους είναι, μόνον ο Ρατσιστής και ο Ρατσισμός ενός λαού, πού ποτέ δεν υποδουλώνονται.
        Πάντα, παντού και πάντοτε μοναδικός θανάσιμος αντίπαλος τού φασισμού, θα είναι ΜΟΝΟΝ ο γνήσιος φυσικός Ρατσισμός. Είναι ο ΕΧΘΡΟΣ Ρατσιστής και ο Ρατσισμός του λαού πού θέλει να εξαφανίσει τους φασίστες, με την ιδεολογία ενός σκεπτόμενου, σύμφωνα με την Ρατσιστική φύση, χωρίς φόβο θρησκείας, υπερήφανου ελεύθερου λαού.
        Οι φασίστες για να πετύχουν τον σκοπό της υποδούλωσης του λαού, βοηθούν ακόμη και τούς εχθρούς της Ράτσας, με τούς οποίους συμμαχούν με πάθος και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Πολλές φορές μπορεί με αυτήν την τακτική, να καταστραφεί όλο το κράτος όπως έγινε με την τελευταία, τετάρτη σταυροφορία στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, όπου πρώην βασιλιάς παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη σε αλλοεθνείς. Αυτό δείχνει πόσο σκέπτονται οι φασίστες, τον άβουλο λαό πού τους ανέχεται.
        Επίσης μεγάλα χρηματικά ποσά δαπανώνται από τούς φασίστες για την δυσφήμιση των Ρατσιστών στα Μαζικά Μέσα Ενημερώσεως και ότι μέσο ενημερώσεως ελέγχουν. Μόνον εάν σταματήσει η ροή του χρήματος από τούς φασίστες, σταματά και η καταδίωξη των Ρατσιστών.
        Για τον λόγο αυτό οι Ρατσιστές έχουν κάθε δικαίωμα και λόγο να θέλουν και αυτοί, την εξαφάνιση και τον θάνατο (σαν πρακτική) των Δουλοκρατών Φασιστών. Αν και σαν άνθρωποι είναι μέλη της Ράτσας και πρέπει να προστατευθούν, σαν πρακτική όμως δουλοκρατίας πρέπει, να τιμωρηθεί, εκμηδενιστεί, και να εξαφανιστεί.
       Επειδή όμως πάντα θα υπάρχουν οι Φασίστες (δουλοκράτες) λόγω πονηρίας και οκνηρίας, πρέπει πάντα και όπου τούς συναντούν οι Ρατσιστές να τούς μάχονται, προτού πάρουν την εξουσία, μέχρι τελικής εξαφάνισης των εκμεταλλευτών φασιστών.
        Την Δουλοκρατία ξένης Ράτσας ανθρώπων, από της δικής του ράτσας φασίστες και την εκμετάλλευση ξένης Ράτσας ανθρώπων, από της δικής του ράτσας φασίστες, δεν πρέπει να την δέχεται, ούτε να την ανέχεται ο Ρατσιστής με κανέναν τρόπο.
        Εάν μια Ράτσα κάνει πρακτική την Δουλοκρατία και την εκμετάλλευση άλλης Ράτσας ανθρώπους σαν υπηρέτες, εργάτες ή δούλους και τούς φέρει στη χώρα της, όπως θέλουν οι φασίστες, αυτή η Ράτσα θα εξαφανιστεί ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Για τον λόγω αυτόν, δεν πρέπει να φέρει ή να επιτρέψει να φέρουν, ο Ρατσιστής, ανθρώπους ξένης Ράτσας στην χώρα του, σαν φθηνούς εργάτες για φασίστες ή σαν δούλους προς εκμετάλευση, διότι με αυτό το γεγονός θα υπογράψει την θανατική καταδίκη την δική του, της οικογένειάς του και της Ράτσας του.
        Συμπερασματικά, οι φασίστες ήταν και είναι και τώρα, οι ΔΟΥΛΟΚΡΑΤΕΣ της αρχαίας Ρώμης και είναι οι πιο ΥΠΟΥΛΟΙ, ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ και ΘΑΝΑΤΙΚΟΙ εχθροί των Ρατσιστών, διότι καταστρέφουν την Ράτσα και από μέσα εσωτερικώς και από έξω εξωτερικώς.
        Η λέξη "φασίστας" σε αυτό το δοκίμιο θα εννοείται πάντοτε, όπως στην Αχαϊκή διάλεκτο εννοείται, δηλαδή "δουλοκράτης".

ΠΙΣΩ στα θέματα