De wanorde van de bezorgdheid is ernstige medische ziekten die ongeveer 19 miljoen Amerikaanse volwassenen beïnvloeden. Deze wanorde vult het leven van mensen met overweldigende bezorgdheid en vrees. In tegenstelling tot de vrij milde, korte bezorgdheid die door een zware gebeurtenis zoals een bedrijfspresentatie wordt veroorzaakt of een eerste datum, is de bezorgdheidswanorde chronisch, relentless, en kan groeien als progressief slechter behandeld niet. De bezorgdheid, enerzijds, is meer algemeen en complex. Het wordt gevoeld in afwachting van gevaar, en met de capaciteit geassoci�ërd te voorspellen, voorbereidingen te treffen voor, en aan verandering aan te passen. Vaak, duurt het oud, en zijn oorzaak blijft slecht gedefinieerd. Bijvoorbeeld, kan iemand moeilijk over het openbare spreken een strakheid in de maag voor dagen vóór een geplande bespreking ervaren. Zowel verzenden de vrees als de bezorgdheid signalen door het lichaam die alle systemen voor mogelijk gevaar voorbereiden. De hormonen, zoals adrenaline en catecholamine, worden vrijgegeven in wat „strijd of vlucht“ reactie genoemd geworden is. De plotselinge verhoging van hormoonniveaus versnelt het hart en verhoogt de hoeveelheid bloed dat wordt gepompt. Tezelfdertijd halen de spieren aan, verhogend de capaciteit van het individu om van gevaar te vechten of te vluchten. De intensiteit van deze fysiologische reacties vari�ërt al naar gelang de ernst van de gebeurtenis of dacht dat gevonkt de emotie, de sterkte van de de vrees of bezorgdheid van het individu, en zijn of haar vroegere ervaring en genetische makeup. De efficiënte behandelingen voor bezorgdheidswanorde zijn beschikbaar, en het onderzoek brengt nieuwe, betere therapie op die de meeste mensen met bezorgdheidswanorde kan helpen het productieve, vervullende leven leiden. Als u denkt hebt u een bezorgdheidswanorde, zou u informatie en behandeling moeten verkrijgen.
De deskundigen hebben nog om met de worteloorzaak van bezorgdheidswanorde akkoord te gaan. In feite, staan de meesten toe dat verscheidene factoren bij het werk in elk geval kunnen zijn. Het leren de bezorgdheid van theoriemeningen als een geleerd gedrag dat kan worden afgeleerd. Deze theorie poneert dat de bezorgdheid van een persoon kan worden verminderd door de gevreesde situatie of het voorwerp voortdurend te confronteren. En sommige mensen, in feite, veranderen hun het denken en ervaren significante hulp zonder enig medicijn. Spanning, trauma, onzekerheid. Meeste theorists zijn het ermee eens dat, andere factoren opzij, spanning, het trauma, en de onzekerheden een rol in de ontwikkeling van bezorgdheidswanorde kunnen spelen. De studies tonen een verband tussen bezorgdheid en spanning, die ten gevolge van het aanpassen aan een verandering kunnen worden bepaald. De uitdagingen zoals de dood van gehouden van vereisen een belangrijke aanpassing die tot de ontwikkeling van een bezorgdheidswanorde kan bijdragen. De onzekerheid tijdens overgangen, of over de toekomst, kan bezorgdheid ook veroorzaken. Sommige studies hebben geconstateerd dat een zware gebeurtenis het optreden van vele bezorgdheidswanorde voorafgaat, hoewel dit resultaat nog niet afdoend is. De invloed van deze factoren schijnt om met de wanorde te variëren. In post-traumatisch spanningssyndroom, spelen dergelijke factoren een belangrijke rol, terwijl in obsessive- gedwongen wanorde, de hersenenchemie de primaire beklaagde schijnt te zijn.
Het dieet kan ook een beklaagde zijn. De gemeenschappelijkste dieetovertreders zijn cafeïne en cafeïne-als substanties die in koffie, thee, en vele frisdranken wordt gevonden. In gevoelige individuen, kan jitteriness die door cafeïne wordt gestort paniekniveaus bereiken. In zeldzame gevallen, kunnen de extreme vitaminedeficiënties ook tot bezorgdheid leiden. De bezorgdheid verbonden aan het nemen of het beëindigen medicijnen en andere substanties kan gewoonlijk gemakkelijk worden verlicht zodra de oorzaak wordt erkend. Het is daarom essentieel om uw arts van een volledige verlaging van uw geneesmiddelen — met inbegrip van producten over de toonbank — en van uw het eten en het drinken gewoonten te voorzien.
Gebruikend de technologieën van de hersenenweergave en neurochemical technieken, vinden de wetenschappers dat een netwerk van op elkaar inwerkende structuren van deze emoties de oorzaak is. Veel onderzoekscentra op amygdala, een amandel-vormige structuur diep binnen de hersenen. Amygdala wordt verondersteld om als communicatie hub tussen de delen van de hersenen dat proces inkomende sensorische signalen te dienen en de delen die hen interpreteren. Het kan signaleren dat een bedreiging aanwezig, is en een een vreesreactie of bezorgdheid teweegbrengt. Het blijkt dat het emotionele geheugen dat in het centrale deel van amygdala wordt opgeslagen kan een rol in wanorde spelen die zeer verschillende vrees, zoals fobieën impliceren, terwijl de verschillende delen kunnen worden geïmpliceerdh in andere vormen van bezorgdheid. Ander onderzoek concentreert zich op het zeepaardje, een andere hersenenstructuur die van verwerking het dreigen of traumatische stimuli de oorzaak is. Het zeepaardje speelt een belangrijke rol in de hersenen door om informatie in geheugen te helpen te coderen. De studies hebben aangetoond dat het zeepaardje in mensen kleiner schijnt te zijn die strenge spanning wegens kindmisbruik of militair gevecht hebben ondergaan. Deze verminderde grootte kon helpen verklaren waarom de individuen met PTSD flash-backs, tekorten in expliciet geheugen, en versplinterd geheugen voor details van de traumatische gebeurtenis hebben. Door meer over hersenenschakelschema te leren betrokken bij vrees en bezorgdheid, kunnen de wetenschappers nieuwe en specifiekere behandelingen voor bezorgdheidswanorde kunnen bedenken. Bijvoorbeeld, someday kan het mogelijk zijn om de invloed van de het denken delen van de hersenen op amygdala te verhogen, waarbij de vrees en bezorgdheidsreactie wordt geplaatst onder bewuste controle. Bovendien met nieuwe bevindingen over neurogenesis (geboorte van nieuwe hersenencellen) door het leven, misschien zal een methode worden gevonden om de groei van nieuwe neuronen in het zeepaardje in mensen met post-traumatische spanningswanorde te bevorderen.
De psychofarmacologie, de behandeling van psychiatrische wanorde en de emotionele nood met medicijn, hebben zich in de loop van de laatste vijftig jaar ontwikkeld, aangezien ons begrip van de werkingen van de hersenen in verfijning is gestegen. Wanneer het medicijn voor geestelijke en emotionele ziekte wordt voorgeschreven, het frequentste doel is het chemische evenwicht binnen de hersenen te herstellen, daardoor herstellend evenwicht aan het volledige systeem. Bepaalde drugs functioneren om bepaalde symptomen, zoals te richten wanneer de kalmerende middelen voor slapeloosheid worden voorgeschreven. De medicijnen kunnen aan langzame ziekteprocessen, zoals werken wanneer het anti-oxyderend worden gebruikt om Alzheimer te behandelen. Nog controleren andere drugs het hunkeren naar en houden ander problematisch gedrag, zoals genomen aan controlealcoholisme in bedwang. Het is niet volledig duidelijk waarom de psychotrope medicijnen werken; maar toch blijkt het dat zij saldo binnen de chemie van de hersenen opnieuw vestigen. Het gedrag wordt door berichten bepaald die binnen de hersenen van één zenuwcel aan een andere door diverse chemische producten worden overgebracht. Deze chemische producten worden genoemd neurotransmitters. Door miljoenen zenuwcellen binnen de hersenen, brengen de chemische producten geheugen, slaappatronen, waarnemingen, gevoel, stemmingen en gedachten teweeg. De elektrische stroom die de berichten draagt wordt ontvangen tegen zenuweinden, genoemd synapsen, die dan de neurotransmitter vrijgeven. Deze chemische producten, beurtelings, verspreiden het bericht door de volgende zenuwen in lijn te bevorderen om op het elektrobericht te verzenden. Zodra gebruikt, is het neurotransmitterchemische product teruggekeerd en in het zenuweind opgeslagen. Dit recyclingsprocédé wordt geroepen reuptake. Wanneer dit signalerende proces scheef gaat, worden de gevolgen gezien in het gedrag van een persoon en in zijn emoties, waarnemingen, sensaties, en ideeën ervaren.
Termen het interpreterenBezorgdheid
- Een staat van uneasiness en vrees, zoals over toekomstige onzekerheden.
- Zorg of spanning in antwoord op echte of ingebeelde spanning, gevaar, of gevreesde situaties. De fysieke reacties zoals snelle impuls, het zweten, het beven, de moeheid, en de zwakheid kunnen bezorgdheid begeleiden.
De wanorde van de bezorgdheid
- Een psychiatrische wanorde die de aanwezigheid van bezorgdheid impliceert die zo intens of zo vaak aanwezig is dat het moeilijkheid of nood voor het individu veroorzaakt.
- Om het even welk van diverse wanorde waarin de bezorgdheid of de primaire storing is of het resultaat van het confronteren van een gevreesd situatie of een voorwerp is; zij omvatten obsessive-compulsive wanorde en posttraumatic spanningswanorde.
Vrees
- De vrees is een onplezierig gevoel van waargenomen risico of gevaar, of het echt of ingebeeld is.
Depressie
- In psychiatrie, een symptoom van stemmingswanorde die door intens gevoel van verlies wordt gekenmerkt, droefheid, hopelessness, mislukking, en verwerping.
Geestelijke gezondheid
- Een staat van emotioneel en psychologisch welzijn waarin een individu zijn of haar cognitieve en emotionele mogelijkheden gebruiken, in de maatschappij kan functioneren, en de gewone eisen van het dagelijkse leven ontmoeten.
- De psychologische staat van iemand wie op een bevredigend niveau van emotionele en gedragsaanpassing functioneert.
Spanning
- Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.
- Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.
|