Onthaal aan de Kerk van de Heilige Kool. De sla bidt.

Onbekende auteur

De zwaarlijvigheid wordt gedefini�ërd als het hebben van een abnormale verhoging van lichaamsvet die ook vetweefselmassa wordt genoemd. Een zwaarlijvige persoon is 20 percenten of meer boven wenselijk gewicht. In het laatste decennium is de zwaarlijvigheid op de stijging van zowel vrouwen als mannen geweest.

De vette distributie kan het risico van een persoon van ziekte beïnvloeden. Het vet dat rond de taille en op het buikgebied wordt gedragen, dat door de „appelvorm“ wordt gekenmerkt, wordt geassoci�ërd met een verhoogd risico voor vele medische problemen zoals hartkwaal, kanker, hoge bloeddruk, en diabetes. Het vet dat meestal rond de billen en de dijen wordt verdeeld wordt geassoci�ërd met een lager risico om deze ziekten te ontwikkelen.

De zwaarlijvige mensen zouden voor medische gevolgen van hun zwaarlijvigheid moeten worden geëvalueerdz. De gemotiveerde personen zijn aanmoedigen om medisch gecontroleerde behandelingsprogramma's in te gaan die een multidisciplinaire benadering van gewichtsverlies gebruiken.

Het vasten de diëten voor gewichtsverlies kunnen voor zwaarlijvige personen juist zijn die ernstige op gewichtbetrekking hebbende medische problemen hebben. Het snelle gewichtsverlies is het primaire voordeel om deze diëten te gebruiken. Dit kan nuttig zijn in het motiveren van het individu om met het programma verder te gaan. Dit kan helpen om levensstijlveranderingen te steunen die voor voortdurend gewichtsverlies nodig zijn.

Het juiste gebruik van deze diëten vereist dicht controle en follow-up. Om duurzaam gewichtsverlies te bevorderen, moeten de levensstijlveranderingen door Dieter worden aangebracht terwijl op snel.

Om duurzaam gewichtsverlies te bereiken, moet de verplichting aan het aanbrengen van echte veranderingen worden gegeven in het eten van patronen. De individuen zijn toegewijd wie niet terug hun gewicht zal bereiken.

Het eten van Binge kan door vele dingen zoals spanning, depressie, eenzaamheid of woede worden teweeggebracht. Het voedsel wordt gebruikt als manier om kwesties buiten honger te behandelen.

De volgende richtlijnen zijn ontwikkeld die kunnen helpen binge het eten controleren: - Eet slechts in gevestigde maaltijdtijden. - Vermijd houdend voedsel rond dat kan het bingeing teweegbrengen. - Vermijd fad of zeer restrictieve diëten. - Houd een een voedselagenda en logboek om te beoordelen wat binge veroorzaakte.

Eten van Binge kan moeilijk zijn te controleren omdat vele mensen aan voedsel als manier om hun gevoel te behandelen draaien. Houden van een voedselagenda kan voordelig zijn in zich specifiek het identificeren welk gevoel waarschijnlijk zullen binge het eten teweegbrengen evenals welke types van voedsel tijdens een binge worden verbruikt. De strategieën kunnen dan worden aangewend om de drang tot binge te verminderen wanneer de impuls slaat.

De medicijnen het die vaakst in het beheer van zwaarlijvigheid worden gebruikt zijn algemeen genoemd geworden „eetlust repressieve“ medicijnen. Bevorderen de repressieve medicijnen van de eetlust gewichtsverlies door metabolisme te verhogen en door eetlust te verminderen of het gevoel te verhogen van volledig het zijn. Deze medicijnen werken door de serotonine en/of catecholamine te verhogen - twee hersenenchemische producten die stemming, eetlust en metabolisme beïnvloeden.

De meest recente drug in de bestrijding van zwaarlijvigheid is Xenical. Een nieuwe klasse van nietsystemische anti-zwaarlijvigheidsdrug riep lipaseinhibitors die in het maagdarmkanaal handelen om de absorptie van vet door ongeveer 30 percenten te verhinderen. De drugs in deze klasse bereiken hun effect niet door hersenenchemie of centraal zenuwstelselstimulatie. Met andere woorden, is Xenical geen eetlust repressieve of metabolische inductor.

Terwijl FDA regelt hoe een medicijn kan door de fabrikant worden geadverteerd of worden bevorderd, beperken deze verordeningen de capaciteit van een arts niet om het medicijn voor verschillende voorwaarden, in verschillende dosissen, of voor verschillende tijdsduur voor te schrijven.

Verscheidene eetlust repressieve medicijnen zijn beschikbaar om zwaarlijvigheid te behandelen. In het algemeen, zijn deze medicijnen efficiënt, leidend tot een gemiddeld gewichtsverlies van vijf tot tweeëntwintig pond. boven dat verwacht met de behandelingen van de niet-drugzwaarlijvigheid.

Het maximum gewichtsverlies komt gewoonlijk binnen zes maanden na beginnende medicijnbehandeling voor. Het gewicht neigt weg aan niveau of verhoging tijdens de rest van behandeling. De studies suggereren dat als een patiënt minstens vier ponden meer dan vier weken op een bepaald medicijn niet verliest, dan dat medicijn de patiënt waarschijnlijk niet kan helpen significant gewichtsverlies bereiken.

Wanneer het beschouwen van als eetlust op lange termijn repressieve medicijnbehandeling voor zwaarlijvigheid, zou u de volgende gebieden van belang en potentiële risico's moeten overwegen. Momenteel, zijn alle voorschriftmedicijnen om zwaarlijvigheid te behandelen gecontroleerde substanties, betekenend artsen moet bepaalde beperkingen volgen wanneer het voorschrijven van eetlust repressieve medicijnen. Hoewel het misbruik en de afhankelijkheid niet gemeenschappelijk met de repressieve medicijnen van de niet-amfetamineeetlust zijn, zouden de artsen voorzichtig moeten zijn wanneer zij deze medicijnen voor patiënten met een geschiedenis van alcohol of ander druggebruik voorschrijven.

Zijn de repressieve medicijnen van de eetlust „magische kogels“, of geen één ontsproten moeilijke situatie. Zij kunnen de plaats nemen niet van het verbeteren van zijn dieet en het worden fysischer actief. De belangrijkste rol van medicijnen schijnt te zijn een persoonsverblijf op een dieet en oefeningsplan te helpen om het gewicht op een afstand te houden dat zij hebben verloren.

Omdat de eetlust repressieve medicijnen worden gebruikt om een voorwaarde te behandelen die miljoen mensen beïnvloedt, veel van wie fundamenteel gezond zijn, is hun potentieel voor bijwerkingen van groot belang. De meeste bijwerkingen van deze medicijnen zijn mild en verbeteren gewoonlijk met voortdurende behandeling.

Wanneer de capaciteit van de spier om vet op te slaan wordt overschreden, wordt het bovenmatige vet dan opgeslagen buiten de spier, rond lichaamsorganen en onder de huid. Het vet dat nu aan het lichaam wordt toegevoegd resulteert in de persoon overfat en overgewicht die worden.

Vele mensen worden gemotiveerd aan dieet door dun en aantrekkelijk te willen als de modellen zijn die wij overal - op TV en in tijdschriften hebben gezien. Wat veel belangrijker is is dat een magerder lichaam het risico voor bepaalde ziekten vermindert.

De studies tonen aan dat een 20 percentenverhoging van lichaamsgewicht het risico voor hartkwaal, hoge bloeddruk en diabetes verhoogt.

Het kennen van uw lichaamssamenstelling kan u helpen een geschiktheidsprogramma opstellen om meer vet-brandt spier te bouwen. Oplossend om uw lichaamssamenstelling te veranderen en gewicht niet eenvoudig te verliezen, kan uw algemene gezondheid verbeteren.

Definities en termijnen

FDA

• Het Beleid van het voedsel en van de Drug: Een overheidsagentschap dat op openbare veiligheid met betrekking tot drugs en medische hulpmiddelen toezicht houdt. FDA geeft goedkeuring aan farmaceutische bedrijven voor commerciële marketing van hun producten.

Te zwaar

• Wegen meer dan het normaal, noodzakelijk is, of toegestaan, wordt vooral hebben van meer lichaamsgewicht dan beschouwd voor zijn tijd als normaal of gezond of bouwt.

Vette blocker

• De drugs die de absorptie van vet of calorieën blokkeren, en verliezen wezenlijk gewicht.

Diabetes

• Om het even welk van verscheidene metabolische wanorde duidelijk door bovenmatige lossing van urine en blijvende dorst, vooral één van de twee mellitus soorten diabetes.

Dieet

• Een geregelde selectie van voedsel, zoals voor medische redenen of kosmetisch gewichtsverlies.


• Oplossingen die worden ontworpen om de eetlust te verminderen of te onderdrukken.

Eetlust

• Een instinctieve fysieke wens, vooral voor voedsel of drank. De verminderde wens wordt te eten genoemd anorexia, terwijl polyphagia (of „hyperphagia“) het verhoogde eten zijn. Disregulation van eetlust draagt tot anorexia nervosa en cachexie bij, of tegengesteld, het te veel eten.

Onderdruk

• Om de activiteiten van in te korten of te belemmeren.


• Om de uitdrukking van (een impuls, bijvoorbeeld) te remmen.


• Om aan een eind te brengen zeer sterk alsof door zwaargewicht op te leggen.

Spanning

• Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.


• Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.

Vet

• Om het even welk van diverse zachte, stevige, of semisolid organische samenstellingen die de esters van glycerol en vetzuren en hun bijbehorende organische groepen vormen.

Zwaarlijvigheid

• De voorwaarde om zwaarlijvig te zijn; verhoogd lichaamsgewicht dat door bovenmatige accumulatie van vet wordt veroorzaakt.

Health tips and advises for everybody.